Objawienie się Matki Bożej z Guadalupe uznawane jest za punkt zwrotny w ewangelizacji Ameryki Łacińskiej i najważniejszy moment w życiu św. Juana Diego.
Dzięki tym objawieniom nawróciła się ludność całego kontynentu, która zrażona do hiszpańskich najeźdźców i ich wiary wydawała się stracona dla chrześcijaństwa. Guadalupe to fenomen, który przyciąga wzrok całego świata. Nie bez powodu więc obecność Matki Bożej z Guadalupe już u samych początków pontyfikatu Jana Pawła II była wyraźna, a jak twierdzą znawcy tematu, znacząca i nawet nieodzowna. Między innymi na ten wątek zwracają uwagę Carl Anderson oraz ks. Eduardo Chávez, autorzy jedynej takiej książki o Matce Bożej z Meksyku, która niemal 500 lat temu objawiła się prostemu Indianinowi Juanowi Diego. Co znamienne, to właśnie papież Polak w 1990 r. beatyfikował Juana Diego, zaś kanonizował go papież Franciszek.
Matka Boża z Guadalupe. Patronka cywilizacji miłości to książka ujmująca swoją przenikliwością. Zresztą inaczej być nie może – autorzy są wybitnymi znawcami tematu. Ksiądz Chávez był postulatorem procesu kanonizacyjnego św. Juana Diego. Jest też uznawany za jednego z najbardziej rozpoznawalnych znawców objawień z Guadalupe. Podobnie Carl Anderson – za punkt swojej duchowości i temat pracy pisarskiej obrał Matkę Bożą z Guadalupe. Zawierzył Jej nie tylko swoje życie, ale też największą międzynarodową wspólnotę katolickich mężczyzn – Rycerzy Kolumba, którym przewodził w latach 2000-2021 jako trzynasty Najwyższy Rycerz Zakonu Rycerzy Kolumba.
Wokół objawień Matki Bożej z Guadalupe oraz duchowego obrazu, który Maryja pozostawiła na płaczszu Juana Diego, narosło wiele mitów i nieporozumień, z którymi rozprawiają się autorzy. Kto jednak szuka sensacji – zawiedzie się. Książka jest solidnym opracowaniem ukazującym kolejne etapy objawienia i jego konsekwencje. To duchowa uczta zanurzona w Maryjnym orędziu pozostawionym całej ludzkości.
Matka Boża z Guadalupe. Patronka cywilizacji miłości
Carl Anderson, Eduardo Chávez
Wydawnictwo: W drodze
Książka do nabycia w księgarni Niedziela
Życie jest tak krótkie, że naprawdę szkoda go marnować na sprawy nieistotne – tę zasadę przyjęła Helenka – mówi Dariusz „Maleo” Malejonek, muzyk. Śmierć Helenki, czyli Heleny Kmieć, polskiej misjonarki, która została zamordowana przed rokiem w czasie napadu na ochronkę sióstr służebniczek w Boliwii, wstrząsnęła całą Polską. Pojechała tam przytulić osierocone dzieci. Nie wróciła. Tytuł książki – „Helena. Misja możliwa” Eweliny Gładysz i Przemysława Radzyńskiego nawiązuje do fanpage’a na Facebooku, założonego przez Helenę i jej koleżankę Anitę Szuwald przed wyjazdem do Cochabamby – „Bolivia: Mission Possible/Boliwia: Misja Możliwa”. Książka to zbiór wywiadów z bliskimi wolontariuszki, z których wyłania się obraz zwykłej dziewczyny pełnej pasji. Wśród rozmówców są rodzice Heleny, wujek – bp Jan Zając i Anita Szuwald, która była razem z nią na misji w Boliwii, jest także relacja z dramatycznych wydarzeń w Boliwii opowiedziana przez jedną z sióstr, która była wówczas w Cochabambie.
W tak zwanej „starej liturgii”, przed Soborem Watykańskim II, kapłan sprawujący Eucharystię wraz z wiernymi, po zakończeniu celebracji odmawiał modlitwę do Matki Bożej i św. Michała Archanioła. Słowa tej ostatniej ułożył papież Leon XIII, a wiązało się to z pewną niezwykłą wizją, w której sam uczestniczył.
Opisana ona została w krótkich słowach przez przegląd Ephemerides Liturgicae z 1955 r. (str. 58-59). O. Domenico Pechenino pisze: „Pewnego poranka (13 października 1884 r.) wielki papież Leon XIII zakończył
Mszę św. i uczestniczył w innej, odprawiając dziękczynienie, jak to zawsze miał zwyczaj czynić. W pewnej chwili zauważono, że energicznie podniósł głowę, a następnie
utkwił swój wzrok w czymś, co się unosiło nad głową kapłana odprawiającego Mszę św.
W kaplicy zamontowano już witraż z oazową symboliką
Ośrodek Szkoleniowo-Formacyjny Myśli Katolicko-Społecznej im. ks. Franciszka Blachnickiego w Zalesiu jest coraz bliższy ukończenia.
Oazowy dom rekolekcyjny k. Bełżyc powstaje na bazie dawnej szkoły. Jest odpowiedzią na tęsknotę członków Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Lubelskiej za własną przestrzenią do modlitwy i odpoczynku, ale też wynikiem owocnej współpracy licznych środowisk i wielu darczyńców. – W starej części budynku zakończył się już remont. W miejscu dawnych klas są m.in. pokoje gościnne z pełnym węzłem sanitarnym, które mogą pomieścić ok. 60 osób, tymczasowe sale konferencyjne, a nawet kaplica, w której znajduje się Najświętszy Sakrament – mówi z radością ks. Jerzy Krawczyk. Archidiecezjalny moderator podkreśla, że dzięki środkom, pozyskanym m.in. z archidiecezji lubelskiej, ale też zaangażowaniu wielu osób, prace w starej części szkoły są na ukończeniu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
