Reklama

Niedziela Wrocławska

Gdzie franciszkanie, tam Maryja

Matka Boża towarzyszy duchowym synom św. Franciszka we wszystkich ich dziełach od początku istnienia zakonu. Tam, gdzie przebywają, rozwija się również kult Maryi w różnych Jej wizerunkach.

Niedziela wrocławska 36/2024, str. IV

[ TEMATY ]

Wrocław

Marzena Cyfert/Niedziela

Sanktuarium położone jest w dobrze skomunikowanym miejscu; nawiedzają go licznie mieszkańcy miasta i pielgrzymi

Sanktuarium położone jest w dobrze skomunikowanym miejscu; nawiedzają go licznie mieszkańcy miasta i pielgrzymi

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W sanktuarium na Kruczej we Wrocławiu króluje Matka Boża Łaskawa. W tym roku mija 30 lat od koronacji obrazu papieskimi koronami.

– Św. Franciszek z Asyżu w przekazanym testamencie bardzo mocno zobowiązał swoich duchowych synów, aby czcili, wielbili i zawsze oddawali cześć Matce Bożej. Ten rozkaz świętego przez wieki był bardzo ściśle wypełniany. Św. Maksymilian M. Kolbe, miłośnik Matki Bożej, orędownik Niepokalanego Poczęcia pisał: „Nasz zakon od początku swego istnienia przez siedem wieków nieustannie rozwijał złotą nić sprawy Niepokalanego Poczęcia – Najświętszej Maryi Panny”. Bardzo mocno podkreślamy tę naszą miłość do Maryi wszędzie tam, gdzie jesteśmy. Tam, gdzie zakładamy kościoły, czy mamy kaplice, staramy się, żeby równolegle rozwijał się kult Matki Bożej pod różnymi wezwaniami. I nie inaczej było we Wrocławiu – mówi o. Piotr Cuber, franciszkanin konwentualny, proboszcz parafii św. Karola Boromeusza, kustosz sanktuarium Matki Bożej Łaskawej Patronki i Opiekunki Małżeństwa i Rodzin we Wrocławiu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Rys historyczny

Reklama

To właśnie Wrocław jest miejscem, gdzie został ufundowany pierwszy franciszkański klasztor na ziemiach polskich. – Przybyliśmy tutaj z Czech w 1236 r. Sprowadził nas książę Henryk Pobożny i pierwszą naszą lokalizacją był kościół św. Jakuba przy placu Nankiera. W 1530 r. kościół został jednakże przekazany norbertanom a franciszkanie otrzymali kościół św. Doroty. Nie byli tam jednak długo, ponieważ w 1534 r. cały klasztor przeszedł na protestantyzm. Do kościoła św. Doroty powróciliśmy po niecałych 100 latach, bo w 1612 r. Przybyła tutaj czeska prowincja franciszkanów i przebywała tam aż do kasaty w roku 1810 – opowiada o. Cuber.

Po długiej przerwie w historii zakonu przyszedł czas odbudowy ze zniszczeń II wojny światowej. Wówczas franciszkanie polscy z prowincji galicyjskiej podjęli starania o powrót do Wrocławia do kościoła św. Doroty. – Okazało się to jednak niemożliwe, ponieważ był to jeden z nielicznych kościołów, który przetrwał II wojnę światową i pełnił wówczas funkcję prokatedry. Zaproponowano nam odbudowę któregoś z kościołów i franciszkanie wybrali będący w ruinie kościół św. Karola Boromeusza – opowiada wrocławską historię ojciec proboszcz.

Archidiecezjalne sanktuarium

Głęboko zakorzeniony w zakonie kult Matki Bożej spowodował, że odbudowę świątyni rozpoczęto od małej przykościelnej kapliczki. Następnie z Bazyliki św. Franciszka w Krakowie sprowadzono do niej znany i czczony od dawna wizerunek Matki Bożej zwanej Radosną.

Reklama

– I to jest właśnie ten obraz, który czcimy do dziś. Obraz został intronizowany w uroczysty sposób w 1963 r. przez ówczesnego sufragana wrocławskiego bp. Pawła Latuska. Od tego czasu datuje się kult wizerunku, który zaczął być czczony pod wezwaniem Matki Bożej Łaskawej. Wprowadzono uroczyste Msze św. z prośbami i podziękowaniami. Rzesze wiernych składały swoje intencje, zapisane na kartkach – mówi ojciec kustosz. W latach 1990-92 obraz poddano gruntownej renowacji. Przeprowadzono badania i sporządzono dokumentację kultu obrazu. Skłoniło to franciszkanów do podjęcia starań o ustanowienie w tym miejscu sanktuarium. – Szczególnie zasłużył się na tym polu ówczesny gwardian i proboszcz o. Włodzimierz Maria Pado. Uzyskał on aprobatę ówczesnego kardynała Henryka Gulbinowicza, metropolity wrocławskiego. Dekret ustanawiający kaplicę cudami słynącego obrazu Matki Bożej Łaskawej archidiecezjalnym sanktuarium ukazał się 3 maja 1993 r., a jego ogłoszenie miało miejsce 8 czerwca tegoż roku podczas wizytacji, którą kard. Henryk Gulbinowicz przeprowadzał u nas w parafii – mówi o. Cuber.

Korony dla Maryi

Ustanowienie sanktuarium było milowym krokiem w kulcie Matki Bożej. Następnym zaś były starania podjęte przez o. Włodzimierza Pado o koronację cudownego obrazu. – To były mocne starania, żyliśmy nimi w całej naszej prowincji. Zakończyły się sukcesem w 1994 r. Wtedy Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała dekret pozwalający na koronację obrazu. Koronacji dokonał prefekt tejże kongregacji kard. Antonio Maria Javiere 11 września 1994 r., a uroczystość zgromadziła rzesze wiernych i duchowieństwo całej archidiecezji. Wzięli w niej udział również przedstawiciele Episkopatu Polski, przełożeni zakonów męskich i żeńskich oraz liczni członkowie rodziny franciszkańskiej. Okolicznościowe kazanie wygłosił ówczesny ojciec prowincjał Zdzisław Gogola – opowiada o. Cuber.

„Przynosimy Jezusowi i Maryi nasze ludzkie i ziemskie najwyższe odznaczenie – złote korony papieskie. W tym akcie wyrażamy naszą miłość, uwielbienie i hołd Bogu i Jego Matce. Chylimy swe czoła przed majestatem Dzieciątka Jezus i Maryi Jego Matki, która wciąż ukazuje nam Jezusa jako drogę, prawdę i życie” – mówił w homilii o. Gogola.

Słynąca łaskami

W bieżącym roku przeżywamy 30. rocznicę koronacji. Franciszkańska parafia przygotowywała się do tego wydarzenia m.in. poprzez misje parafialne. – Mamy nadzieję, że dzięki tej uroczystości jeszcze bardziej rozwinie się kult Maryi, choć już dziś jest on bardzo mocny – mówi ojciec kustosz i podkreśla, że odgrodzona obecnie kratami od bryły świątyni kapliczka Matki Bożej zawsze jest otwarta od rana do późnych godzin wieczornych i nie ma praktycznie momentu, w którym by kogoś tam nie było. – Po pierwszej Mszy św. porannej w kaplicy zawsze jest wystawienie Najświętszego Sakramentu i zawsze ktoś adoruje Pana Jezusa. Wierni przychodzą adorować Najświętszy Sakrament, ale także wypraszać przez Maryję potrzebne łaski. Codziennie o godz. 12 odprawiana jest Msza św. wotywna do Matki Bożej Łaskawej. I przed tą Mszą św. czytane są prośby. Tych próśb jest tak dużo, że musimy zaczynać ich czytanie wcześniej. Są one przeróżne, w dużej części dotyczą spraw rodzinnych, np. ktoś prosi o scalenie rodziny, o jedność i pojednanie, o zgodę i przebaczenie. Ale dotyczą też zdrowia czy załatwienia różnych codziennych spraw. Wielu naszych parafian prosi o pokój na świecie, o dobro naszej Ojczyzny, więc i takie prośby się zdarzają – opowiada o. Cuber.

Od momentu koronacji obrazu coraz więcej wiernych z Wrocławia i okolic nawiedza sanktuarium na Kruczej. Wypraszają oni wiele łask za przyczyną Maryi. Jedną z nich jest łaska uratowania małżeństwa niepraktykującego mężczyzny, który podjął się jednak nowenny do Matki Bożej. W siódmym dniu nowenny nastąpił zwrot w relacjach z małżonką i zostało uratowane to, co po ludzku było nie do uratowania. Takich świadectw jest wiele. Otrzymane łaski udokumentowane są wotami, z których część znajduje się w skarbcu a część jest wywieszona w kaplicy Matki Bożej.

2024-09-03 13:19

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Caritas dostała się na studia

Można to już oficjalnie ogłosić: Caritas studiuje. Niczym świeże bułeczki z pieca, drukarka wyrzuca ciepłe kartki regulaminu. Indeksu nowa studentka nie potrzebuje, bo co się czyni z miłości, ocenie nie podlega. O Caritas Academica na Papieskim Wydziale Teologicznym zadbają studenci i wykładowcy.

­– Lubię czynić dobro. Cieszę się, że uczelnia mi to umożliwia – mówi Krzysztof Szurko, student III roku pedagogiki na PWT, pierwszej uczelni we Wrocławiu, na której działa akademickie koło Caritas. Wydział sąsiaduje z siedzibą Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, więc pomysł przeniesienia idei Caritas do środowiska studenckiego dosłownie przeniknął przez ściany. Agnieszka Kuśnierz, studentka III roku licencjatu pedagogiki, nie wahała się przyjść na spotkanie założycielskie. Teraz namawia swoje koleżanki i kolegów, by przyłączyli się do wspólnego dzieła. – Przede wszystkim mówię o tym, że możemy robić różne rzeczy i tak naprawdę spełniać się w każdej dziedzinie: pomagać przy zbiórkach pieniężnych, pracować w świetlicach dla dzieci, z seniorami, brać udział w zbiórkach żywności, pomagać studentom i pracownikom. Ważne jest to, że ta działalność może być wielokierunkowa i każdy może znaleźć tę formę działania, którą preferuje.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: XVII niedziela zwykła

2025-07-25 12:09

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

BP KEP

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
CZYTAJ DALEJ

Świętowali jubileusz

2025-07-27 20:19

Biuro Prasowe AK

- Historia Marii Magdaleny wpisuje się w treść tego, co przeżywamy podczas każdej Eucharystii, ale to jest także treść życia, wiary, miłości tej ziemi, nadziei upadków i powstań, tych wszystkich ludzi, którzy tutaj żyli i których życie duchowe od 200 lat związane jest z tą parafią i z tą świątynią poświęconą św. Marii Magdaleny – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie odpustu w Odrowążu Podhalańskim, gdzie świętowano 200-lecie powstania parafii.

Na początku uroczystości przedstawiciele czterech wsi tworzących parafię — Odrawąża, Zaucznego, Pieniążkowic i Działu — powitali abp. Marka Jędraszewskiego. Jeden z sołtysów przypomniał, że historia parafii rozpoczęła się 200 lat temu w Pieniążkowicach, skąd wyszła procesja, by położyć kamień węgielny pod budowę kościoła w Odrowążu. – Polska nie istniała. Trudne czasy. Nasi pradziadkowie wybudowali tę świątynię, która do dzisiejszego dnia trwa – mówił. – Jeżeli będziemy kierować się słowami, które są na sztandarach — Bóg, honor, ojczyzna — i tak postępować, to na pewno będziemy i przetrwamy — dodawał mężczyzna.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję