Reklama

Aspekty

Każdy może być darczyńcą

– Rekrutacja do kolejnej edycji Programu „Skrzydła” ruszy w pierwszym tygodniu września – przypomina Dominika Łapucha z Caritas.

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 26/2024, str. V

[ TEMATY ]

Caritas Diecezji Zielonogórsko‑Gorzowskiej

Maciej Krawcewicz

Dominika Łapucha, koordynator Programu „Skrzydła” w diecezji

Dominika Łapucha, koordynator Programu „Skrzydła” w diecezji

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Katarzyna Krawcewicz: Lada dzień Caritas diecezjalna podsumuje kolejną edycję Programu „Skrzydła”. Przypomnijmy, na czym on polega.

Dominika Łapucha: „Skrzydła” to program długoletni, realizowany nie tylko w naszej diecezji, ale i w całej Polsce. W skrócie – są to stypendia dla dzieci zdolnych, ale z trudniejszą sytuacją w rodzinie. W tym roku w diecezji pomogliśmy w ten sposób 60 osobom. Wsparcie można wykorzystać w dwóch formach. Pierwsza to „Pakiet na co dzień”, czyli dożywianie w szkole, wyprawka szkolna, odzież i obuwie. Druga to „Pakiet na przyszłość”, czyli korepetycje, zajęcia dodatkowe, wycieczki szkolne i różne szkolne wyjścia czy też wyjazd wakacyjny. Chodzi o to, żeby dzieci nie musiały się wyróżniać z powodu trudniejszej sytuacji finansowej. Dodatkowo zostało uruchomione wsparcie dla dzieci ukraińskich, które chodzą do polskich szkół. To wszystko jest możliwe dzięki wsparciu Caritas Polska oraz w dużej mierze dzięki darczyńcom.

Reklama

Jak zostać darczyńcą?

Można zadeklarować comiesięczną wpłatę 150 zł (bo tyle wynosi miesięczne stypendium dla jednego dziecka), ale to nie jedyna opcja. Są osoby, które wpłacają mniejsze kwoty, np. 10 zł miesięcznie. My sumujemy takie wpłaty i tworzymy z nich kolejne stypendium. Dlatego tak naprawdę każdy może zostać darczyńcą. W poprzednich latach takimi darczyńcami były w większości firmy lub instytucje, teraz to przede wszystkim osoby indywidualne, które usłyszały o programie w parafiach, szkołach itd.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Każdy darczyńca, który decyduje się na pokrycie stypendium w całości, np. przez okres jednego roku, otrzymuje krótki opis sytuacji, imię i wiek dziecka, które znalazło się pod jego opieką, ale bez nazwiska i bliższych szczegółów. Na zakończenie roku szkolnego darczyńca otrzymuje od dziecka list z podziękowaniem, a jeśli chce na ten list odpowiedzieć, to odbywa się to również za naszym pośrednictwem, ponieważ założenie jest takie, że darczyńca i stypendysta nie znają się.

„Skrzydła” nie kończą się na samym wsparciu finansowym.

To prawda. Stypendyści raz w roku spotykają się na rekolekcjach dla Skrzydlatych. To wyjazd inaugurujący kolejną edycję stypendiów. Dzieciaki poznają siebie, dowiadują się też, jaka jest idea całego programu. Ważne, żeby wiedziały, że to nie jest wyłącznie dofinansowanie, ale też zachęta to tego, żeby na miarę swoich możliwości zaangażować się w pomoc innym, szczególnie przy Parafialnych Zespołach Caritas czy Szkolnych Kołach Caritas. I tak się rzeczywiście dzieje, Skrzydlaci naprawdę chętnie angażują się w taką działalność.

Większość stypendystów to osoby, które są w programie już od kilku lat. Ale są i takie sytuacje, kiedy rodzice informują nas, że sytuacja w domu się poprawiła, dziękują nam za pomoc i rezygnują ze stypendium, żeby inna potrzebująca osoba mogła z niego skorzystać.

Jak wygląda rekrutacja do programu?

Rekrutacja wniosków odbywa się wstępnie już na poziomie Parafialnego Zespołu Caritas albo opiekuna Szkolnego Koła Caritas – są to osoby, które w swoim środowisku szukają potrzebujących pomocy i informują o możliwości otrzymania stypendium. Kiedy wszystkie wnioski wpłyną już do naszej Caritas, komisja weryfikuje je, sprawdza, jaka jest sytuacja rodzinna dziecka, jakie są jego uzdolnienia i wtedy, jeśli są środki, zostaje przyznane stypendium. Z reguły udaje nam się utworzyć stypendia dla wszystkich zgłoszonych dzieci. Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy tych środków brakuje, i wtedy w kolejnym semestrze staramy się uzupełnić brakującą kwotę, żeby wsparcie jednak zostało udzielone.

Rekrutacja do programu rozpoczyna się w pierwszym tygodniu września. Wtedy zbierane są wnioski i podejmowane decyzje. Informacja o przyznanym stypendium trafia też do parafii, żeby proboszcz wiedział, że pomoc jest udzielana. Może się zdarzyć, że ktoś przegapi termin zgłoszeń albo sytuacja rodzinna pogorszy się nagle w ciągu roku szkolnego – pamiętajmy, że zawsze można złożyć wniosek i jeśli będziemy dysponować środkami, to jesteśmy w stanie dołączyć taką osobę już w trakcie trwania programu.

2024-06-25 14:15

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Seniorzy wśród pszczół

Grupa wolontariuszy i podopiecznych programu „Na codzienne zakupy” koordynowanego przez Caritas diecezjalną wybrała się na wycieczkę do Pszczelarni Słodnik.

Seniorzy wysłuchali prelekcji o pszczołach i gospodarce pasiecznej, zwiedzili ogród z miododajnymi roślinami, oglądali życie pszczół w specjalnym oszklonym ulu oraz korzystali z apiterapii. Była też okazja do degustacji produktów pszczelich, integracji przy ognisku, a nawet karmienia alpak. Na koniec każdy otrzymał miód oraz niespodzianki przygotowane przez Caritas. W wyprawie wzięły udział osoby związane z Parafialnymi Zespołami Caritas z Lubieszowa, Nowej Soli, Tuplic, Nowego Kraska i Zielonej Góry.
CZYTAJ DALEJ

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Ogólnopolska 14/2002

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi. Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne, podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga. Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena Zwiastowania (IV wiek). W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio. Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku. Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia. Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju, czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej, wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm. Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach, gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje świata.
CZYTAJ DALEJ

30-lecie encykliki Evangelium Vitae: dalekowzroczna intuicja Jana Pawła II

2025-03-25 12:30

[ TEMATY ]

św. Jan Paweł II

Evangelium vitae

30‑lecie encykliki

intuicja

commons.wikimedia.org

Św. Jan Paweł II dostrzegał, że poważne formy naruszania życia najsłabszych są w rzeczywistości wyrazem perwersyjnej idei wolności, która zamienia zbrodnię w prawo - mówi Gabriella Gambino, podsekretarz Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Podkreśla, że nadszedł czas, by Kościół zbudował prawdziwe duszpasterstwo życia ludzkiego.

Minęło trzydzieści lat od publikacji encykliki Evangelium Vitae, filaru nauczania Kościoła na temat świętości ludzkiego życia. W jaki sposób dokument ten inspirował i nadal inspiruje Kościół? Czy dziś nadal stanowi punkt odniesienia?
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję