Na cmentarzu komunalnym w Jaworzynie Śląskiej odsłonięto Pomnik Dziecka Utraconego. Jest to miejsce pamięci, modlitwy i wsparcia dla rodzin po stracie dziecka.
Pomnik jest efektem pięcioletnich starań grupy osób, które zbierały fundusze na ten cel.
Pomoc i wsparcie
– Głównym celem budowy pomnika jest pomoc tym, którzy przeżyli tragedię śmierci własnego dziecka, a z różnych przyczyn nie mogli go pochować. To miejsce ma być widocznym znakiem ich tęsknoty za utraconym, często niepoznanym, nieutulonym dzieckiem, czasami jedyną pamiątką – tłumaczyła Dorota, jedna z wolontariuszek. – Jednocześnie chcieliśmy stworzyć przestrzeń, by rodzice mogli wspominać, modlić się, złożyć kwiaty czy zapalić znicz. Ale patrząc z punktu widzenia terapeutycznego, chcieliśmy stworzyć miejsce, które pomoże przeżywać kolejne etapy żałoby i podjąć próbę pogodzenia się z tym, czego doświadczyli – dodała.
Społeczny Komitet Budowy Pomnika Dziecka Utraconego przez pięć lat nie tylko przygotowywał pomnik, ale także prowadził działania informacyjne. – To był nasz drugi cel: chcieliśmy poruszać w przestrzeni publicznej temat straty dziecka oraz pomocy rodzicom i rodzinom. Choć temat jest trudny i bolesny, niestety, jest powszechny. Nie każdy wie, co zrobić w sytuacji poronienia, czy są możliwości pochówku, jakie ma się prawa – relacjonowała Joanna, zaangażowana z zbiórkę środków.
Modlitewna pamięć
Reklama
Odsłonięcie pomnika odbyło się 25 maja, a dokonali tego członkowie Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Dziecka Utraconego. Uroczystego poświęcenia dokonał bp Marek Mendyk. – Pamiętajmy o tych, którzy utracili dziecko. Pamiętajmy także o tych, którzy przeżywają ogromną traumę, pamiętajmy również o dzieciach, które odeszły w późniejszym wieku. Módlmy się za nasze rodziny. Módlmy się także za nas samych, za tych, których kochamy i za tych, których kochamy jeszcze za mało – zachęcał bp Mendyk, poświęcając pomnik.
– Mamy nadzieję, że to miejsce pomoże rodzicom w przeżywaniu żałoby i próbie pogodzenia się z tym bolesnym doświadczeniem – powiedziała Justyna Dochniak, która wraz z mężem Pawłem bardzo mocno zaangażowała się w to dzieło.
Następnie w sali sportowej pobliskiej szkoły podstawowej odbyła się prelekcja Anety Rams, terapeutki NEST, której tematem była pomoc osobie w żałobie. Wydarzeniu towarzyszyła wystawa fotograficzna „NieUtraceni” tarnowskiej Fundacji Opes139, która w symboliczny sposób ukazuje tęsknotę i miłość do utraconych dzieci.
Tego samego dnia wieczorem w kościele św. Józefa Oblubieńca Mszy świętej w intencji rodziców i rodzin, które straciły dzieci, a także za darczyńców pomnika, przewodniczył bp Mendyk. Hierarcha podziękował za powstanie pomnika, szczególnie państwu Dochniakom za ich zaangażowanie. Podkreślił, że pomnik jest miejscem refleksji i symbolem tęsknoty rodziców za utraconymi dziećmi, a jednocześnie wyraża szacunek dla ludzkiego życia od momentu poczęcia. W obliczu cywilizacji śmierci stworzenie takiego miejsca ma historyczne znaczenie, uwrażliwia na dar przyjęcia każdego życia i jest miejscem modlitwy dla rodzin dzieci nienarodzonych.
Uczestnicy szkolnego konkursu o świętych wraz z katechetką i ks. proboszczem Markiem Mielczarkiem
Dzieci ze Szkoły Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Jaworzynie Śląskiej, biorące udział w konkursie „Mój ulubiony święty” nie miały problemu z odpowiedzią na to pytanie.
- Prezentując postać ulubionego świętego wskazywały, jakimi wartościami należy kierować się w życiu. Udział w konkursie stanowił dla dzieci okazję do zaprezentowania swoich talentów aktorskich, muzycznych oraz do przezwyciężenia tremy – relacjonowała katechetka Agnieszka Kruk-Kozycz. - Poprzez śpiew i zabawę uczniowie mogli zainspirować się postawą świętych oraz dobrem, które czynili za życia – dodał Marcin Kruk, wicedyrektor szkoły, dodając, że takie szkolne pozytywne wydarzenia, zwłaszcza dziś, warto promować w przestrzeni publicznej. Dodajmy, że szkolne jury, podjęło decyzję o przyznaniu następujących nagród.
Uroczyste wprowadzenie relikwii błogosławionej Rodziny Ulmów
W dniu, gdy Kościół rozważa fiat Maryi i tajemnicę Wcielenia, wspólnota parafii Królowej Różańca Świętego w Dzierżoniowie wypowiedziała swoje „tak” – przyjmując relikwie błogosławionej Rodziny Ulmów.
Wydarzenie, które odbyło się 25 marca, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, stało się mocnym świadectwem wiary, jedności i duchowej mocy rodzinnego Kościoła.
Prawdziwym grzechem jest żyć przekonaniem, że gdzie indziej żyje się lepiej, wygodniej, przyjemniej. Przekonanie, jakoby „wszędzie było dobrze tylko nie we własnym domu”.
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
