Kościół św. Jana Chrzciciela w Orawce (arch. krakowska) był pierwszym katolickim kościołem parafialnym dwunastu wsi polskiej części Górnej Orawy, założonych na przełomie XVI i XVII wieku. Oprócz przepięknej polichromii, złoceń w ołtarzach oraz barokowych organów świątynia ma cztery unikatowe zasłony wielkopostne, zwane kurtynami lub oponami, które służą przysłanianiu ołtarzy przez dziesięć dni w roku – od piątej niedzieli Wielkiego Postu do Wielkiej Środy. Orawczańskie zasłony to przepiękne zabytkowe lniane tkaniny malowane temperą i wybarwione na czarno. Najstarsza i największa, która zasłania ołtarz główny, pochodzi z 1676 r. Jest to płótno, na którym przedstawiona została Matka Boża trzymająca na kolanach ciało martwego Chrystusa – to Pieta pod krzyżem. Trzy pozostałe datowane są na początek XIX wieku i przedstawiają, tak jak w przypadku najstarszej, sceny z Nowego Testamentu. To: Biczowanie Chrystusa, Pokutująca Maria Magdalena oraz Matka Boża Siedmiobolesna. Gdy zasłony przysłaniają ołtarze, wnętrze świątyni robi niesamowite wrażenie. Nie widzimy wtedy przepychu złoceń ołtarzy ani tylu wizerunków świętych, nasza uwaga skupiona jest na Męce Pańskiej.
Reklama
W tradycji Kościoła katolickiego tuż przed piątą niedzielą Wielkiego Postu w świątyniach i kaplicach zasłania się krzyże i obrazy. Zwyczaj ten wywodzi się ze średniowiecza, gdy na cały okres Wielkiego Postu ołtarze zasłaniano tzw. suknem postnym. W latach 90. XX wieku wieszana była tylko zasłona Biczowanie Chrystusa, przesłaniająca ołtarz główny. Po ostatniej renowacji płócien można znów podziwiać wszystkie cztery.
W 2021 r. kościół św. Jana Chrzciciela został wpisany na listę Pomników Historii. Od 2022 r. proboszczem parafii jest ks. Wojciech Mozdyniewicz, a obowiązki zakrystianek pełnią w kościele przebywające na parafii siostry serafitki.
Warto dodać, że w Małopolsce tego typu unikatowe płótna zachowały się jeszcze w kościele Świętej Trójcy i św. Antoniego Opata w Łopusznej, w kościele św. Marcina w Podwilku oraz kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Tłuczani, niedaleko Wadowic.
Urodziła się 18 lipca 1880 we wsi Avor kolo Bourges w środkowej Francji. Od dziecka wykazywała wielkie uzdolnienia muzycznie (m.in. mając 13 lat wygrała konkurs pianistyczny w konserwatorium w Dijon, szybko jednak zrodziło się w niej powołanie zakonne, co jednak nieprędko przełożyło się na wstąpienie do klasztoru.
Musiała bowiem najpierw stoczyć walkę wewnętrzną ze swym gwałtownym temperamentem i porywczością, aby „dać się zwyciężyć miłości Chrystusa”, a także uporządkować swe sprawy doczesne, m.in. zakończyć liczne obowiązki w parafii i w życiu wspólnoty, w której żyła. W 1894 złożyła ślub dziewictwa, ale wobec stanowczego sprzeciwu matki (ojciec jej zmarł, gdy miała 7 lat) mogła wstąpić do Karmelu, dopiero 2 sierpnia 1901, przyjmując imię Elżbiety od Trójcy Świętej, a 8 grudnia przywdziała habit zakonny. Była już wówczas w pełni przekonaną mniszką, która umiała powściągnąć swe namiętności i żywiołowość.
Obchody 30 lecia istnienia Hospicjum Domowego Caritas Archidiecezji Łódzkiej
30 lat temu powołano do istnienia Hospicjum domowe Caritas Archidiecezji Łódzkiej. Z tej okazji w łódzkiej Bazylice Archikatedralnej celebrowano Eucharystię dziękując Bogu za zaangażowanie lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, pracowników administracji, wolontariuszy oraz duchownych, którzy od ćwierćwiecza w dzień i w nocy, spieszą z pomocą osobom dotkniętym chorobami nowotworowymi i ich rodzinom. Modlitwą obejmowano także osoby będące w żałobie po stracie najbliższych oraz zmarłych z hospicjum domowego Caritas.
Podczas Eucharystii, której przewodniczył i homilię wygłosił kardynał Grzegorz Ryś, metropolita łódzki zwrócił uwagę na to, że - Przyjaźń jest słowem kluczowym do zrozumienia hospicjum. Ile razy jest w doświadczeniu hospicjum, zwłaszcza domowego, jest tak, że na końcu to, co możesz dać, to jest głęboka relacja - to jest bycie przy. To na pewno nie są jednorazowe odwiedziny. To na pewno nie jest jednorazowa pomoc. Bo jakby w naturze tego hospicjum jest to, że ludzie nas zapraszają do swojego domu. Wejść do czyjegoś domu, to jest właśnie wejść w głęboką, bliską relację. Może być tak, że już nic nie masz. Nawet leki przestają być pomocne, czy dość pomocne, ale ciągle jest możliwe to, że jesteś przy człowieku. Jesteś jak przyjaciel. – podkreślił hierarcha.
Papież Leon XIV spotkał się z 15 osobami z Belgii, ofiarami wykorzystywania seksualnego, którego dopuścili się wobec nich członkowie duchowieństwa, gdy te osoby były jeszcze niepełnoletnie.
Spotkanie, przebiegające w atmosferze bliskości z ofiarami, słuchania i dialogu – głębokiego i bolesnego – trwało prawie trzy godziny i zakończyło się głęboką modlitwą – podało 8 listopada biuro prasowe Stolicy Apostolskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
