Co nowego może wymyślić człowiek na Wielki Post, jeśli przeżył już tych postów kilkadziesiąt? Jakie wprowadzić nowe umartwienie, żeby się nie powtarzać? No i żeby oczyścić w sobie kolejne grzeszne poletko. A do tego dochodzi ograniczenie – z powodu wieku i zmniejszonej sprawności – co do możliwości grzeszenia, więc i te poletka są coraz mniejsze.
Jeśli zaś nie wystarczyły te wszystkie przeżyte lata, żeby się poprawić, to co jeszcze można nowego wymyślić na kolejne 40 dni? Czy to mało, czy dużo? A może raczej trzeba by zapytać, dlaczego to jest wciąż tak mało?...
Pewna leciwa petentka skarżyła się spowiednikowi, że wciąż popełnia te same grzechy. Na co usłyszała: „To bardzo dobrze! Bardzo dobrze, że nie popełniasz nowych!”. Inny zaś petent szczerze ubolewał, że nie jest w stanie żałować niektórych grzechów, bo były takie przyjemne. W końcu ustalono, że chociaż będzie żałował, iż nie żałuje...
A może by więc zabrać się do tych starych grzeszków? Czy one już na zawsze do nas przyrosły i zapuściły korzenie? I nawet ich nie zauważamy lub nie zaliczamy do grzechów. Bo tak do nich już przywykliśmy.
Proponuję więc na początek zacząć od języka, gdyż jak zwykło się mawiać: „O wiele więcej dowiemy się o człowieku, słuchając tego, co wychodzi z jego ust, niż obserwując to, co do nich wkłada”.
Czyli, jednym słowem, mniej kontrolujmy to, co wkładamy do ust, a bardziej to, co z nich wypuszczamy w świat!
Przed nami Wielki Post, szczególny czas, który ma nas przygotować do dobrego przeżycia świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Jednak zanim zabrzmi radosne Alleluja i będziemy wielbić Pana za cud zmartwychwstania, przez 40 dni będziemy trwać w duchu pokuty
Okres czterdziestodniowego postu rozpoczyna Środa Popielcowa z bardzo wymownym gestem posypania głów popiołem, który jest zewnętrznym znakiem rozpoczęcia pokuty, prowadzącej do przemiany człowieka. To wszystko dokonuje się dzięki słuchaniu słowa Bożego i podejmowania chrześcijańskich uczynków, m.in. modlitwy, postu i jałmużny. Dzięki tym praktykom, człowiek wchodząc na drogę przemiany otwiera się na działanie Boga w swoim życiu, sięga głębiej w mękę i śmierć Jezusa Chrystusa i przyjmując jej zbawienne owoce, uczestniczy w chwale zmartwychwstania. Wejście na drogę pokuty i nawrócenia wymaga wysiłku, wymaga trudu i ofiary, ale jak pokazuje historia, warto podejmować w swoim życiu próby nawracania się i powrotu do Boga. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina nam, że bez nawrócenia serca, czyny pokutne pozostają bezowocne i kłamliwe. I odwrotnie — nawrócenie wewnętrzne skłania do uzewnętrznienia takiej postawy przez widzialne gesty i czyny pokutne (por. KKK 1430). Tego typu czyny i podejmowany post nie jest czymś nowym, bowiem już od II wieku chrześcijanie wyznaczali specjalny okres jako przygotowanie do świąt Wielkiej Nocy. Na początku było to zaledwie 40 godzin, czyli praktycznie tylko Wielki Piątek i Wielka Sobota. Później przygotowania zabierały cały tydzień, aż wreszcie ok. V wieku czas przygotowania do Uroczystości Zmartwychwstania wydłużył się do 40 dni. Kościół nawiązuje tutaj do 40 dni postu Jezusa na pustyni, a także wspomina w ten sposób 40-letnią wędrówkę ludu wybranego z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej. Dziś to nas wybiera Bóg i zachęca do przemiany naszych serc, naszych myśli i czynów. Niech to Boże pragnienie spełni się w naszym życiu także poprzez praktyki religijne, które powinniśmy wypełnić w okresie wielkopostnym, a którymi są uczestnictwo w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, czy w Gorzkich Żalach, a także udział w rekolekcjach zakończonych spowiedzią i przyjęciem Komunii św. Niech nasze uczynki pokutno-duchowe będą wypełnione łaską wysłużoną przez Chrystusa i przyjęte przez Boga na Jego wiecznym ołtarzu. Jezus Chrystus na końcu Wielkiego Postu objawi się nam jako najwyższy kapłan, który obdaruje nas darem uczestniczenia w chwale Jego zmartwychwstania.
Barbara żyła w III wieku n.e. Była córką Dioskurosa, poganina, który przyczynił się do jej męczeńskiej śmierci.
Święta Barbara od lat otaczana jest w Polsce bardzo żywym kultem – to do niej z modlitwą o pomoc zwracają się wierni podczas burz i pożarów. To przede wszystkim patronka dobrej śmierci i trudnej pracy, gdyż opiekuje się górnikami, hutnikami, żołnierzami, rybakami i marynarzami. Co więcej, św. Barbara jest także patronką Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Organizatorzy Orszaku św. Mikołaja w Lublinie zapraszają na wyjątkowy koncert w piątek, 5 grudnia, o godz. godz.18.30 do kościoła św. Mikołaja (ul. ks. Michała Słowikowskiego 1). Wstęp wolny!
Koncert gwiazd w parafii św. Mikołaja na Czwartku w Lublinie jest wydarzeniem muzycznym o ogromnym znaczeniu nie tylko dla mieszkańców Lublina, ale również dla koneserów muzyki z całej Polski. Artyści, którzy wystąpią na tym koncercie, to postacie o wyjątkowym dorobku i znaczeniu w swojej dziedzinie: Wiesław Ochman, Krystian Ochman oraz Robert Grudzień.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
