W 42. rocznicę pacyfikacji Zakładów Górniczych Rudna, w kościele Matki Bożej Łaskawej i św. Sebastiana w Polkowicach, 18 grudnia, odbyła się uroczystość intronizacji relikwii patrona „Solidarności” i poświęcenia nowego sztandaru.
Mszę św. w intencji ofiar oraz górników, którzy walczyli w obronie ojczyzny, honoru i prawdy, odprawił bp pomocniczy Piotr Wawrzynek. Eucharystię poprzedziło wprowadzenie i intronizacja relikwii bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
Relikwie
Na wniosek NSZZ „Solidarność” przy ZG Rudna oraz proboszcza ks. Marka Kluwaka, pozytywnie zaopiniowanej przez bp. Andrzeja Siemieniewskiego, archidiecezja białostocka na ręce Marcina Kaczanowskiego, przewodniczącego „Solidarności”, przekazała relikwie bł. ks. Jerzego. Jest to krew męczennika, przelana w obronie wolności. Relikwie zostały umieszczone w specjalnie dedykowanym relikwiarzu, z logo związku. Przed Mszą św. wnieśli je w procesji: Marcin Kaczanowski, Mariusz Piastowski, wiceprzewodniczący „Solidarności” i Franciszek Syposz, emeryt. Przekazane relikwie zostały umieszczone przy obrazie ks. Jerzego.
W homilii biskup wielokrotnie nawiązywał do życia i nauczania bł. ks. Jerzego Popiełuszki, przypominając słowa często wypowiadane: „Zło dobrem zwyciężaj”. Zachęcał także do rzetelnej pracy na rzecz Ojczyzny i obrony najsłabszych. Przywołane zostały również opisy świadków życia i działalności ks. Jerzego. Na zakończenie Mszy św., pierwszy sztandar „Solidarności” ZG Rudna został przekazany do parafii. Ma on być świadkiem minionych wydarzeń i tworzyć miejsce, w którym górnicza „Solidarność” znajdzie opiekę i wsparcie duchowe.
Poświęcenie
Reklama
Nowy sztandar przed poświęceniem został zaprezentowany wiernym. Widnieje na nim wizerunek orła białego, ustalony dla godła Rzeczypospolitej. Wokół godła napis: „Ojczyzna, Bóg, Praca, Sprawiedliwość”. Rewers poświęcony jest patronce, św. Barbarze, której postać znajduje się w centrum, wokół zaś napis: „Św. Barbaro, patronko górników, czuwaj nad nami”. Pod wizerunkiem rozłożono napis: „Solidarność Zakładów Górniczych Rudna”.
Nowy sztandar pobłogosławił bp Piotr. Po ceremonii poświęcenia przewodniczący przekazał sztandar dla pocztu sztandarowego, wypowiadając słowa: „Przekazuję sztandar w wasze ręce – niech będzie on symbolem naszej godności, powinności związkowej i pracowniczej. Strzeżcie jego honoru.” Przyjmujący sztandar, oddali mu honory przez ucałowanie. Po Mszy św. orkiestra ZG Rudna wykonała hymn państwowy.
Uroczystości miały bardzo podniosły charakter i wpiszą się w historię Zagłębia Miedziowego.
Słowo "wigilia" pochodzi od łacińskiego wyrazu "vigilare" i
oznacza czuwanie.
Starożytni rzymianie wigiliami nazywali godziny "straży"
nocnej. Nazwa ta przyjęła się w chrześcijaństwie na określanie nabożeństw
odprawianych nocną porą w przeddzień uroczystych świąt. Po Wniebowstąpieniu
Chrystusa Pana w każdą rocznicę Jego Zmartwychwstania apostołowie
noc poprzedzającą tę uroczystość spędzali na wspólnym modlitewnym
czuwaniu (por. S. Hieronim, Commentarium in Matheum 4,25). Z czasem
zaczęto także i inne uroczystości i wspomnienia męczenników poprzedzać
modlitewnym czuwaniem. Nabożeństwo składało się z czytania Pisma
Świętego, śpiewu psalmów i modlitwy (często kończyło się agapą).
Wigilia Bożego Narodzenia zajmuje szczególne miejsce
między innymi wigiliami w ciągu roku. Jest to wigilia wyjątkowa i
uprzywilejowana. Jeżeli jakakolwiek inna wigilia przed świętem wypadnie
w niedzielę, wtedy uprzedza się jej obchód w sobotę. Wigilia przed
Bożym Narodzeniem nie podlega tej regule i obchodzi się ją zawsze
24 grudnia bez względu, w jaki dzień wypadnie. Nawet IV niedziela
Adwentu musi jej ustąpić, mimo że należy do niedziel uprzywilejowanych
tego okresu.
Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej
uroczystym i rodzinnym spotkaniem. W Polsce wigilia Bożego Narodzenia
w takiej formie jak dziś jest obchodzona od XVIII w. Wieczerza wigilijna
ma charakter sakralny. Stół nakrywa się białym obrusem. Na pamiątkę
narodzenia się Chrystusa w żłóbku pod obrus
kładzie się siano. Na środku stołu zapala się świecę, która
symbolizuje Chrystusa, prawdziwą światłość (por. J 8,12). Można też
umieścić obok mały żłóbek z Dzieciątkiem Jezus. Przy stole tradycyjnie
jedno miejsce zostawia się wolne. Jest ono przeznaczone dla gościa,
który w ten wieczór mógłby się przypadkowo zjawić. Zgodnie z polskim
zwyczajem obowiązuje w tym dniu post. Także w czasie wieczerzy wigilijnej
spożywa się potrawy postne w liczbie od trzech do dwunastu. Na pamiątkę
gwiazdy, która ukazała się nad grotą betlejemską, wieczerzę wigilijną
rozpoczyna się "gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie".
Wieczerzę wigilijną rozpoczyna ojciec rodziny lub najstarszy
jej członek odmówieniem wspólnej modlitwy (może być nią pacierz).
Następnie można przeczytać fragment Ewangelii św. Łukasza (rozdział
2, wiersz od 1. do 8.). Spożywanie wieczerzy poprzedza wzajemne dzielenie
się opłatkiem, połączone ze składaniem sobie życzeń. Przy okazji
wszyscy przepraszają się wzajemnie i darują sobie urazy.
Zwyczaj dzielenia się opłatkiem w czasie wieczerzy wigilijnej
wywodzi się z eulogiów chrześcijańskich. Sama zaś wieczerza żywo
przypomina nam dawne agapy, czyli wspólne uczty organizowane przez
chrześcijan pierwszych wieków. Eulogia były to cząstki chleba tylko
poświęcane, a nie konsekrowane. Dawano je tym, którzy nie przystępowali
do Komunii św. Można je było zabierać również do domu. Zwyczaj ten
znany był już w III w. i praktykowany jest do dziś w Kościele Wschodnim.
W Kościele Zachodnim był w powszechnym użyciu w VI/VII w.
Po spożyciu wieczerzy wzajemnie obdarowujemy się upominkami,
co w szczególny sposób raduje dzieci. Świąteczny nastrój tego wieczoru
może wypełnić wspólny śpiew kolęd i pastorałek. W ten sposób szybko
upłynie czas oczekiwania na Pasterkę. W świątyni wspólnie z innymi
znów zaśpiewamy: Bóg się rodzi, moc truchleje...
Jeszcze raz uświadomimy sobie i przeżyjemy prawdę wiary,
że w Jezusie Chrystusie, Bogu, który stał się człowiekiem, wszyscy
ludzie stają się rodziną. Winna to być rodzina, w której wszyscy
się kochają i wzajemnie sobie służą. Tak oto raz w roku, w ciągu
zaledwie paru godzin uświadamiamy sobie polskim zwyczajem wieczerzy
wigilijnej Bożego Narodzenia, jakim wprost "rajem" tu, na ziemi,
mogło by być nasze życie, gdyby prawa tego wieczoru rządziły nami
zawsze.
Z okazji Świąt Bożego Narodzenia pragniemy Wam drodzy nasi Czytelnicy złożyć najlepsze życzenia.
Niechaj radosny czas tych pięknych świąt, gdy wspominamy tajemnicę Wcielenia, Słowa, które stało się Ciałem, napełni Was pokojem, wiarą, nadzieją i miłością.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.