Zwrócił uwagę, że często zarzuca się OBWE brak skuteczności i zbyt powolny proces decyzyjny. „Nie możemy jednak zapominać, że wypracowywane w długotrwałym dialogu decyzje o porozumieniach, które muszą być akceptowane przez wszystkie strony, nie są prostą, lecz długą i wymagającą wysiłku drogą” – stwierdził kardynał. Jego przemówienie opublikował watykański dziennik „L’Osservatore Romano”.

1 sierpnia 1975 roku w stolicy Finlandii przedstawiciele 35 państw naszego kontynentu podpisali Akt Końcowy, będący uroczystą deklaracją 10 zasad, jakimi miały się odtąd kierować jego sygnatariusze. Jednocześnie powstała stała struktura pod nazwą Konferencja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE), która na konferencji przeglądowej w Budapeszcie w 1994 zmieniła nazwę na obecną Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Po zmianach politycznych w naszej części świata skupia ona obecnie 57 państw.

OBWE jest jedną z nielicznych organizacji międzynarodowych, której pełnoprawnym członkiem jest Stolica Apostolska, która poza tym w organizacjach międzynarodowych ma status obserwatora, np. w ONZ. Kard. Parolin przypomniał i podkreślił, że spotkanie w Helsinkach było pierwszą od Kongresu Wiedeńskiego w 1815 roku konferencją państw, w której Watykan uczestniczył jako pełnoprawny członek.

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej zaapelował też do OBWE, aby występowała przeciwko brakowi tolerancji i potępiała dyskryminację chrześcijan z taką samą mocą, jak czyni to wobec innych religii. Zwrócił również uwagę na centralną rolę, jaką odegrał Watykan w sprawie włączenia wolności religijnej do Aktu Końcowego.

Dziennik watykański opatrzył tekst przemówienia kardynała wykonanym właśnie w Helsinkach zdjęciem ówczesnego sekretarza generalnego Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności – SED i przywódcy NRD w latach 1971-89 Ericha Honeckera z ówczesnym kanclerzem RFN Helmutem Schmidtem.

Kard. Parolin przypomniał ponadto, że po utworzeniu KBWE przed 40 laty przewidziano niewielkie uprawnienia dla niej w zakresie wspierania praw człowieka. Początkowo głównym jej zadaniem miało być stabilizowanie klimatu odprężenia między Wschodem a Zachodem oraz bezpieczeństwo państw. Dla ZSRR KBWE oznaczała przede wszystkim umocnienie „status quo” po drugiej wojnie światowej, podczas gdy Zachodowi chodziło przede wszystkim o wypracowywanie procesów rozwiązywania sporów i kryzysów drogą dialogu i dyplomacji. Sekretarz stanu przyznał, że Stolica Apostolska, zgłaszając wówczas swój akces, kierowała się „wartościami pokoju”, choć w samym Watykanie były również opory przeciwko takiej decyzji.