Przyszli ceremoniarze i lektorzy, którzy w ostatnich miesiącach uczęszczali na kursy formacyjne, na tydzień przed uroczystym błogosławieństwem spotkali się na diecezjalnym dniu skupienia.
Do wspólnej modlitwy i refleksji nad jeszcze gorliwszą służbą przy ołtarzu, blisko setkę nastolatków, do świdnickiego sanktuarium św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny zaprosił 15 kwietnia ks. kan. Krzysztof Ora.
Diecezjalny duszpasterz Służby Liturgicznej Ołtarza zaprosił na spotkanie również ks. Krystiana Stasiaka z parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski ze Świdnicy, który wygłosił konferencję w oparciu o słowa ministranckiej modlitwy po służeniu. Na początku jednak przypomniał, że służba przy ołtarzu jest pewnego rodzaju powołaniem. – Bóg pragnie, abyście pomagali waszym księżom przy sprawowaniu Eucharystii i nabożeństw. Skoro was powołał, często przez kapłana czy kolegę, to właśnie po to, abyście jeszcze bliżej poznali Pana Boga – wyjaśnił ks. Stasiak, podkreślając wyjątkowość funkcji lektora i ceremoniarza w zgromadzeniu liturgicznym.
Cytując słowa modlitwy: „Boże, którego dobroć powołała mnie do Twojej świętej służby, spraw, abym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach, przez dzień dzisiejszy i całe moje życie, szedł tylko drogą zbawienia”, zauważył, że mają one uświadomić każdemu służącemu przy ołtarzu wyjątkowość udziału w największej tajemnicy świata, jaką jest Eucharystia. – To, że jesteśmy blisko Pana Jezusa, ma nas ciągle czynić lepszymi chrześcijanami, synami, kolegami czy uczniami. To w Kościele nazywamy formacją – przypomniał. Na koniec duszpasterz zaapelował do młodych, aby budowali swoją wiarę na Eucharystii. – Nie żałujcie czasu na Mszę świętą. Dawajcie Panu Bogu trochę więcej czasu niż obowiązkowy dyżur niedzielny, czy tygodniowy. Księża bardzo na was liczą – przekonywał, zaznaczając, że często pomoc służby liturgicznej jest nieoceniona.
Tego samego dnia ponad dwudziestu lektorów przystąpiło do egzaminu na ceremoniarza, sprawdzającego wiedzę z norm zawartych w Ogólnym Wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego, jak i umiejętność posługiwania się tą księgą.
Mam satysfakcję z tego powodu, że jestem potrzebny Panu Bogu również przy ołtarzu – cieszy się Ignacy Frania.
W zabytkowym kościele truskolaskiej parafii św. Mikołaja podczas każdej Mszy św. przy boku celebransa stoją młodzi i starsi ludzie ubrani w białe szaty Liturgicznej Służby Ołtarza. – Mamy rzeczywiście grupkę lektorów starszych, którzy mimo tego, że są już w szkołach średnich, to nie wstydzą się bycia przy ołtarzu. Mamy też ministrantów młodszych, a jeszcze zgłaszają się nowi kandydaci – cieszy się ks. Łukasz Dyktyński, proboszcz parafii, i dodaje: – Nie mogę też z tej służby liturgicznej wyłączyć naszej scholi dziecięcej, która działa od kilku tygodni, a już osiągnęła bardzo wysoki poziom wykonawczy pod kierunkiem p. Łukasza Pluty.
Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz, choćby w niewielkim zakresie. Karze zaś tych, którzy mają serce skąpe i niczego nie dają potrzebującym.
Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».
Do odczytania wezwania modlitwy wiernych podczas niedzielnej Mszy jubileuszowej katechetów na Placu św. Piotra została zaproszona Anna Tusznio, katechetka z diecezji pelplińskiej. Przybyła do Rzymu specjalnie na uroczystości, które zgromadziły przedstawicieli ponad stu krajów. Jak sama podkreśla, to dla niej „wielki zaszczyt i głębokie przeżycie”.
Anna Tusznio katechizuje od 2000 roku. Ten czas poświeciła na pracę z młodzieżą i dziećmi w Szkole Podstawowej nr 10 w Tczewie, w województwie pomorskim. Przez ostatni rok posługiwała też w rzymskiej parafii św. Stanisława. W czasie urlopu pomagała również przy porządkach archiwalnych i pełniła funkcję przewodnika w kościele św. Stanisława.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
