Samobójca zawsze chce odebrać sobie życie – większość osób myślących o samobójstwie cechuje pragnienie życia, co stwarza otoczeniu szansę na zareagowanie.
Po nieudanej próbie samobójczej zagrożenie ponowną próbą mija – brak pomocy i wsparcia sprawia, że szansa na powtórkę wzrasta.
Jeśli ktoś ma tendencje samobójcze, będzie powtarzał próby do skutku – tendencje samobójcze nie są stałą cechą psychologiczną danej osoby, ale stanowią wypadkową kumulacji negatywnych czynników występujących w danym momencie.
Samobójstw dokonują tylko osoby wrażliwe – nie ma badań udowadniających tę tezę. Nie ma też zawodów, których wykonywanie wyklucza próby samobójcze. Podobnie, jak stan konta czy wysokość dochodów nie mają tu żadnego znaczenia.
Zachowania samobójcze wykazują tylko chorzy psychicznie – takie zachowanie przejawiają także ludzie, u których nie zdiagnozowano zaburzeń psychicznych.
Położenie geograficzne i pogoda mają wpływ na liczbę samobójstw – badania nie wskazują wyraźnie na taką zależność. Odsetek samobójstw wzrasta w maju, a spada w grudniu.
Ludzie, którzy mówią o samobójstwie, zazwyczaj nie odbierają sobie życia – nawet 80% osób podejmujących próbę samobójczą wcześniej daje znaki osobom ze swojego otoczenia.
Samobójstwo dokonuje się bez ostrzeżenia – nawet jeśli osoba w kryzysie psychicznym nie mówi, że chce odebrać sobie życie, są pewne symptomy, które na to wskazują np.: przygnębienie, smutek, brak troski o wygląd, unikanie kontaktów towarzyskich, pilne regulowanie własnych spraw, rozdawanie cennych przedmiotów itp.
Kościół katolicki w Indiach rozwija program wsparcia psychospołecznego osób przeżywających różne trudności, które nierzadko prowadzą do myśli samobójczych a nawet wprost do odebrania sobie życia. Miejscowa Caritas uruchomiła sieć poradni online dla tej grupy ludzi, aby przeciwdziałać rosnącej liczbie samobójstw.
Na początku września Krajowe Biuro Notowania Przestępstw (NCRB) Ministerstwa Spraw Wewnętrznych podało, że w 2019 w kraju tym stwierdzono ponad 139 tys. samobójstw, których sprawcami w 67 proc. byli ludzie młodzi.
Głęboka cisza obejmuje każdego, kto opuszczając tętniące miejskim życiem ulice Bolonii, przekroczy progi kościoła św. Dominika. Położona przy placu o tej samej nazwie bazylika San Domenico jest jednym z najważniejszych miejsc kultu w stolicy regionu Emilia-Romania. To tu przechowywane są doczesne szczątki św. Dominika, założyciela Zakonu Kaznodziejskiego Ojców Dominikanów i apostoła Różańca
W styczniu 1218 r. św. Dominik przybył do Bolonii i zamieszkał wraz z braćmi w klasztorze przy kościele pw. Oczyszczenia Najświętszej Panny Maryi, wówczas znajdującym się poza murami miasta. Wobec potrzeby większej siedziby, w 1219 r. św. Dominik osiadł na stałe w klasztorze San Nicolò delle Vigne, na którego miejscu stoi obecna bazylika Dominikanów. Tutaj św. Dominik osobiście przewodniczył dwóm pierwszym zgromadzeniom ogólnym, mającym na celu zdefiniowanie podstawowych praw Reguły. Tutaj też 6 sierpnia 1221 r. Święty zmarł i został pochowany. Kanonizował go 13 lipca 1234 r. papież Grzegorz IX.
Piesze pielgrzymowanie na Jasną Górę, i to coraz popularniejsze rowerowe, pokazuje, że Kościół nie jest skansenem, jest w nim miejsce dla każdego, Duch Święty działa i mimo trudnych, często zewnętrznych okoliczności, kryzysów, tych ogólnoświatowych i tych osobistych, człowiek potrafi odkryć sens swojego życia - mówi przeor Jasnej Góry, o. Samuel Pacholski. Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, na którą tradycyjnie zmierzają na Jasną Górę tysiące pątników, przypomina, że człowiek jest powołany do przekraczania wymiarów swojego ziemskiego bytowania podkreśla jasnogórski przeor i zaprasza na świętowanie 15 sierpnia.
- Niezmiennie widzę w twarzach pielgrzymów radość i entuzjazm - mówi jasnogórski przeor i zauważa, że pielgrzymia nadzieja jest przekonywująca, bo pokazuje niejako chrześcijańską nadzieję wcieloną. Jest ona głęboko powiązana i z wiarą, bo to wiara popycha i młodych, i starszych na pątniczy szlak, w drogę z miłością do Chrystusa, do Maryi, do Kościoła. Są też „nadzieje wcielone” w pielgrzymie intencje, bo to pierwsza motywacja, by w drogę wyruszyć. - To jest zawsze modlitwa o pokój, o powołania, o jedność w rodzinie, o znalezienie dobrego współmałżonka, o potomstwo, o wyzdrowienie z choroby. Co roku te same intencje, ale inni ludzie, inne okoliczności i wciąż żywa nadzieja - mówi o. Pacholski. Jego zdaniem takie właśnie pielgrzymowanie wpisuje się też w charyzmat sanktuarium. Zakonnik podkreśla, że Jasna Góra żyje dzięki pielgrzymom, oni tworzą charakter tego miejsca, że to jest ośrodek żywego kultu i miłości do Chrystusa i Matki Bożej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
