Reklama

Kościół

Osiem wieków Mogiły

Od 800 lat nieprzerwanie żyje tu i działa wspólnota cysterska – mówi o. Maciej Majdak, cysters, przeor i rzecznik prasowy świętującego jubileusz opactwa w Mogile.

Niedziela Ogólnopolska 38/2022, str. 26-27

[ TEMATY ]

klasztor

Biuro prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Do wioski związanej z legendarną mogiłą córki Kraka sprowadził ich biskup krakowski Iwo Odrowąż. – Cystersi przybyli tu 800 lat temu – informuje o. Maciej i zaznacza: – Zastali resztki obrzędów pogańskich, odprawianych u stóp kopca Wandy. Zaczęli ewangelizować i rozpoczęli budowę klasztoru, a potem kościoła, z którego do naszych czasów zachowało się prezbiterium – serce bazyliki. Jak podkreślają historycy, należąca do najstarszych budowli z cegły świątynia w Mogile wyróżniała się okazałością na tle ówczesnego budownictwa sakralnego. Stała się świadectwem wiary oraz dumy rodu Odrowążów.

Kult

W tym miejscu szczególnym kultem od wieków jest otaczany wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego. Ojciec Iwo Kołodziejczyk, cysters, napisał: „Trudno powiedzieć, od kiedy Mogiła stała się miejscem pielgrzymkowym, a wizerunek Pana Jezusa na Krzyżu przedmiotem powszechnego kultu...”. Autor zapewnia, że kult ten szerzył się już w XIV wieku, ale od początku istnienia opactwa przybywali tu ludzie z zewnątrz, pomimo ścisłej klauzury zakonnej, która obowiązywała wówczas cystersów. Popularność miejsca tłumaczy m.in. faktem, że przez 3 kolejne wieki kościół klasztorny pełnił funkcję nekropolii rodu Odrowążów. Ich pogrzeby oraz kolejne rocznice śmierci ściągały do Mogiły licznych uczestników nabożeństw żałobnych.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Kult i związany z nim ruch pielgrzymkowy rozwinęły się po wielkim pożarze kościoła w 1447 r., kiedy ocalał czczony wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego. Zachował się także w 1708 r., mimo kolejnego pożaru. Przez wieki przed ukrzyżowanym Panem Jezusem modlili się polscy władcy, w tym m.in.: Bolesław Wstydliwy i jego żona Kinga, królowa Jadwiga, królowa Bona, Anna Jagiellonka, Kazimierz Wielki, Zygmunt Stary, Zygmunt Waza i Stefan Batory.

Do Mogiły pielgrzymowali też przyszli święci, m.in.: Adam Chmielowski, Aniela Salawa, kard. Stefan Wyszyński, Jan Paweł II. Modlił się tu także ks. Piotr Skarga, a twórcy literatury polskiej, np. Wojciech Bogusławski, Cyprian Kamil Norwid, Wincenty Pol, opisali to miejsce i pobożność mieszkańców oraz pątników nawiedzających sanktuarium.

Ślady i znaki

Przed tym wizerunkiem, wyeksponowanym od XVI wieku w osobnej kaplicy, klękali Polacy przez kolejne stulecia. – W południowej ścianie krużganków klasztornych znajduje się wmurowana płyta pochodząca z kaplicy Krzyża Świętego, nosząca ślady wyżłobione kolanami pielgrzymów – informuje o. Maciej i zaznacza: – To świadectwo żywego, trwającego od wieków kultu. Przypomina, że w średniowieczu płyty przykrywające groby, znajdujące się pod kaplicą, były zrobione z piaskowca i przejście po nich na kolanach było dla pątnika wielkim umartwieniem. – Zdarte kolana, zdarte ubranie... – podkreśla cysters. Dodaje, że tradycja chodzenia na kolanach w kaplicy Krzyża Świętego jest żywa do dzisiaj – kolejni pątnicy żłobią na posadzce charakterystyczne ślady. I zanoszą tu swe prośby. O spektakularnych, wymodlonych tu cudach można poczytać na stronie sanktuarium w zakładce „Doznane łaski”.

Reklama

Ojciec Maciej przyznaje, że także składanie wotów jest nieodłącznie związane z kultem Zbawiciela w mogilskim sanktuarium. Zauważa: – Liczne dary, będące podziękowaniem za wyproszone łaski, stanowią cenne dowody na to, że w tym miejscu kolejne pokolenia Polaków się modlą i tu są wysłuchiwane. Wiele wyproszonych łask upamiętniono na tabliczkach umieszczanych w kaplicy. Gdy się je czyta, można sobie uświadomić, z jak różnymi problemami przybywają pątnicy do Mogiły. Mój rozmówca dodaje, że pośród wielu cennych wotów szczególną wartość stanowi krzyż pektoralny św. Jana Pawła II, przekazany po śmierci Ojca Świętego przez kard. Stanisława Dziwisza.

Praca duszpasterska

Przed mogilskim krzyżem modlono się w czasach zawieruch wojennych i epidemii. Szczególnym cudem, który się dokonał w Mogile, było przeciwstawienie się ideologii wprowadzanej przez PRL-owskie władze w wybudowanej od podstaw Nowej Hucie – w założeniu mieście bez Boga. – Komuniści chcieli stworzyć alternatywę dla katolickiego Krakowa – stwierdza o. Maciej i zauważa: – Ich plany, że jak sprowadzą tutaj ludzi z różnych stron Polski, to będzie nimi łatwo manipulować, się nie powiodły. Okazało się, że w narodzie duch nie ginie. Szczególną rolę w pokrzyżowaniu tych zamiarów odegrał kard. Sapieha. Swoje zrobili także mogilscy cystersi, którzy podjęli się na szeroką skalę pracy duszpasterskiej. Myślę, że tej otwartości cystersów na mieszkańców Nowej Huty komuniści nie przewidzieli.

– Dziś Mogiła to taka triada: parafia, klasztor i sanktuarium – podkreśla o. Maciej. Dodaje, że w klasztorze żyje obecnie trzynastu ojców i braci oraz trzech kandydatów do życia zakonnego. Przyznaje, że trudno dokładnie podać liczbę wiernych. – W liczącej ok. 12 tys. osób parafii mieszkają żyjący tu od wieków mogilacy, a także przybywający do nowych bloków krakowianie – informuje i dodaje: – To duża wielkomiejska parafia, plus sanktuarium, które jest najstarszym i najsłynniejszym w Polsce ośrodkiem kultu Pana Jezusa Ukrzyżowanego.

Przywilej

Wierni nawiedzają to miejsce przez cały rok, ale przybywa ich w czasie tygodniowego odpustu. Tegoroczny wpisuje się w świętowanie jubileuszu rozłożonego w czasie (opis wielu pięknych inicjatyw znajduje się na stronie opactwa). – To szczególny czas i okazja, aby przez różne wydarzenia religijne oraz kulturalne podziękować Panu Bogu za wszystko, co przez minione wieki stało się udziałem żyjących w opactwie mnichów cysterskich, oraz prosić o potrzebne łaski i błogosławieństwo na dalsze lata istnienia wspólnoty zakonnej w Mogile – podkreśla przeor. Przy czym zwraca uwagę na szczególny przywilej: – Penitencjaria Apostolska, na prośbę ojca opata Adriana Mroza, cystersa, udzieliła zgody na to, aby wierni, którzy w bieżącym roku nawiedzą bazylikę Krzyża Świętego w Mogile, mogli uzyskać odpust zupełny. Jest to możliwe do Niedzieli Miłosierdzia Bożego w 2023 r.

Mój rozmówca zachęca, w imieniu mogilskiej wspólnoty cysterskiej i własnym, do nawiedzenia bazyliki, gdzie wierni oddają cześć Chrystusowi przedstawionemu w wizerunku na krzyżu, aby pomodlić się w tym miejscu, by uczcić relikwie Krzyża Świętego. Zapewnia: – Tu łatwo sobie uświadomić, że przez kolejne wieki Bóg wkracza w życie naszego narodu, poszczególnych wspólnot, rodzin i każdego z nas. Tu poznajemy siłę ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Jezusa!

2022-09-13 14:04

Oceń: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Od niekatoliczki do założycielki pierwszego katolickiego klasztoru w Etiopii

[ TEMATY ]

klasztor

Etiopia

Karol Porwich/Niedziela

Miała 16 lat, gdy po raz pierwszy uczestniczyła w Eucharystii. Fascynacja pięknem liturgii doprowadziła ją do Kościoła katolickiego. Serce Haregeweine było jednak niespokojne. Marzyła o stworzeniu w swej rodzinnej Etiopii wspólnoty, która modliłaby się w lokalnym języku i służyła miejscowej ludności. Po latach modlitwy i zbierania środków, otworzyła benedyktyński klasztor w stołecznej Addis Abbebie. Zakonnice z tej wspólnoty otrzymały tytuł „emahoy”, co po amharsku znaczy „moja matka”.

Matka Haregeweine jest pionierką w tworzeniu rodowitego katolickiego życia zakonnego w Etiopii. Podkreśla, że od początku jej pragnienie wykraczało jedynie poza bycie katolicką zakonnicą. To udało jej się zrealizować wstępując do międzynarodowej wspólnoty Małych Sióstr Jezusa (założonych przez św. Karola de Foucaulda). Jak wyznała czuła się w niej szczęśliwa i kontynuowała swą formację zakonną w kilku krajach, m.in. w Nigerii, Kenii, Egipcie, Francji i Włoszech, nieustannie poszukując odpowiedzi na swoje duchowe pytania. Nadszedł rok 2007. Uczestniczyła w seminarium na temat etiopskich tradycji monastycznych i wtedy poczuła, że znalazła odpowiedzi, których od lat szukała. Ten moment zapoczątkował i ukierunkował jej misję: założenia katolickiego klasztoru, który odzwierciedlałby wyjątkową duchową i kulturową tożsamość Etiopii.
CZYTAJ DALEJ

Cud nad Wisłą i modlitwa za wstawiennictwem św. Andrzeja Boboli - zapomniany epizod z 1920 r.

2025-08-13 14:48

[ TEMATY ]

św. Andrzej Bobola

Cud nad Wisłą

modlitwa za wstawiennictwem

zapomniany epizod

Karol Porwich/Niedziela

Św. Andrzej Bobola

Św. Andrzej Bobola

Przed Bitwą Warszawską w lipcu i sierpni 1920 r. w stolicy trwały żarliwe modlitwy za wstawiennictwem jezuickiego męczennika św. Andrzeja Boboli. Jego relikwie, specjalnie przywiezione z Krakowa, były wystawiane na ołtarze i noszone w procesjach, a polscy biskupi zwrócili się z prośbą do papieża o ogłoszenie Boboli patronem kraju. Po zwycięstwie dziękowano mu za orędownictwo. Jednak po II wojnie światowej ten epizod wojny polsko-bolszewickiej został niemal zapomniany. Przypominamy fragment książki Joanny i Włodzimierza Operaczów „Boży wojownik. Opowieść o św. Andrzeju Boboli”.

Bohater wschodniego frontu
CZYTAJ DALEJ

Jak i gdzie dorastał papież? W Chicago uruchomiono trasę śladami dzieciństwa Leona XIV

2025-08-14 07:25

[ TEMATY ]

Chicago

dzieciństwo

Papież Leon XIV

młodośćtrasa autobusowa

PAP/EPA

Papież Leon XIV

Papież Leon XIV

W Chicago uruchomiono nową trasę autobusową prowadzącą śladami dzieciństwa i młodości Leona XIV: Trwająca ok. dwóch i pół godziny „Chicago Pope Tour” ma na celu pokazanie, jak i gdzie dorastał Robert Francis Prevost, poinformowała cytowana przez media światowe stacja telewizyjna „6abc”.

Trasa rozpoczyna się przy katedrze Najświętszego Imienia Jezus w Chicago, miejsca ślubu rodziców przyszłego papieża pod koniec lat 40-tych XX wieku. Następnie prowadzi przez South Side, gdzie urodził się przyszły papież, do domu na przedmieściach Dolton, gdzie dorastał. Po jego wyborze nas Stolicę Piotrową dom ten został zakupiony niedawno przez lokalne władze i będzie udostępniony do zwiedzania jako atrakcja turystyczna.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję