Chcę wynająć mieszkanie po babci. Jak sporządzić umowę wynajmu, by nie mieć kłopotów?

Odpowiedź eksperta
Wynajem mieszkania powinien być odpowiednio udokumentowany. Zgodnie z polskim prawem obowiązują dwa rodzaje najmu lokali mieszkalnych, uregulowane w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy o ochronie praw lokatorów: najem zwykły i najem okazjonalny.

Umowę zwykłą zawiera się na czas oznaczony lub nieoznaczony. Jeśli jesteśmy właścicielami mieszkania i planujemy je wynająć na dłużej niż rok, umowa powinna być spisana na piśmie, w przeciwnym razie automatycznie uznaje się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony. W takiej sytuacji na właścicielu ciążą poważne ograniczenia, m.in. możliwość podwyżki czynszu i wypowiedzenia umowy.

Umowa najmu okazjonalnego natomiast dotyczy tylko mieszkań prywatnych i zawiera się ją na czas oznaczony, ale nie dłuższy niż 10 lat. Dokument musi być zawarty w formie pisemnej, pod rygorem nieważności. Jednym z warunków umowy jest zgłoszenie jej do urzędu skarbowego – tym samym konieczne jest odprowadzanie należnego podatku. Umowa najmu okazjonalnego daje większą elastyczność w kształtowaniu zapisów dotyczących praw i obowiązków obu stron.

Umowę najmu mieszkania należy sporządzić w dwóch egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron. W każdym egzemplarzu powinny się znajdować odpowiednie zapisy, takie jak:

• miejsce i data zawarcia umowy;

• dane obu stron (dane osobowe, NIP, PESEL, seria oraz numer dowodu tożsamości);

• całkowity opis lokalu mieszkalnego: jego stan, powierzchnia oraz wyposażenie, które się w nim znajduje (meble, łóżka, kuchenka itp.);

• kwota czynszu oraz dodatkowe obciążenia finansowe;

• informacje o tym, kto pokrywa koszty związane ze zużyciem energii elektrycznej, wywozem śmieci itp.;

• czas, na jaki dana umowa została zawarta;

• warunki wypowiedzenia umowy;

• wszelkie prawa i obowiązki stron umowy (szczegółowe informacje o podnajmowaniu lokalu osobom trzecim, prawo do wprowadzenia zmian w przebudowie lokalu itp.);

• podpisy obu stron.