Na Górze św. Doroty w Będzinie-Grodźcu odprawiono tradycyjne nabożeństwo i Mszę św. podczas Ogólnopolskiej Gwiaździstej Pielgrzymki św. Jakuba Apostoła.
Podczas pielgrzymki pod hasłem „Wyjdź z tej ziemi” obecne były insygnia patrona pielgrzymów, przekazywane na głównej drodze Via Regia. Na początku lipca „insygnia jakubowe”, czyli kostur z muszlą oraz kroniki, zostały przejęte przez Zagłębiowski Klub Przyjaciół Camino przy kościele św. Jakuba Apostoła w Sączowie. Od tego momentu są przekazywane w sztafecie, która docelowo dojdzie do Zgorzelca, gdzie znajduje się kościół stacyjny św. Jakuba Apostoła. Tam, 25 lipca, w uroczystość patrona pielgrzymów spotkają się miłośnicy dróg jakubowych.
– Ogólnopolskie gwiaździste sztafety biegną do Zgorzelca. Warto zauważyć, że w Polsce mamy ponad 7 tys. km dróg jakubowych. To na tych drogach, a szczególnie na głównych szlakach, można spotkać siostry i braci, którzy w słońcu i deszczu pielgrzymują pod opieką św. Jakuba Apostoła – opowiada Stanisław Syjut z Wojkowic. – W tej sztafecie warto wymienić Jarosława Tylka z Krakowa i Marka Kędzierskiego z Będzina, którzy przejęli „insygnia jakubowe”. Pokonali oni trasę 26 km do Grodziska. Następnie na szlak wyruszyła Jadwiga Baczyńska wraz z Dorotą i Marcinem Rzepniewskimi. Sztafeta dotarła do Olkusza, pokonując odcinek 27 km. Z Olkusza do Sławkowa „insygnia jakubowe” przeniósł Dariusz Jurek na trasie 18 km. Ze Sławkowa wyruszył Marian Klimas, który dotarł do dąbrowskiej bazyliki Najświętszej Maryi Panny Anielskiej. Stamtąd atrybuty jakubowe trafiły na Górę św. Doroty, gdzie trafiły w moje ręce. W Rogoźniku dołączył Stanisław Ferdyn, a w Sączowie Dorota i Paweł Kucharscy. Wraz z nimi zaniesiemy je do Piekar Śląskich. Tam oddamy je w tymczasowe posiadanie Górnośląskiego Klubu Przyjaciół Camino – dodaje Stanisław Syjut.
Każdy rok, w którym uroczystość św. Jakuba Apostoła wypada w niedzielę, obchodzony jest w Santiago de Compostela jako rok święty. Tak jest i w 2021 r. Przez cały czas jego trwania w diecezji sosnowieckiej można uzyskać odpust zupełny nawiedzając kościół stacyjny św. Jakuba Apostoła w Sączowie.
przy drodze do Santiago stoi wiele pomników św. Jakuba
Podążając do św. Jakuba, ludzie się zmieniają. To siła drogi, wiary i modlitwy – stwierdza w rozmowie z Niedzielą ks. Rafał Leszczyński, kombonianin służący pielgrzymom w Palas de Rei, przy Francuskiej Drodze Św. Jakuba.
Maria Fortuna-Sudor: Księże Rafale, na czym polega praca kapłana w parafii służącej pielgrzymom?
Ksiądz Rafał Leszczyński: Nasza praca, bo jest nas trzech, polega głównie na zapewnieniu pielgrzymom udziału w Eucharystii. Odprawiamy Msze św. zwane pielgrzymimi, w czasie których każdy celebrans przemawia w kilku językach. Ponadto dajemy możliwość skorzystania z sakramentu pokuty. Oczywiście, tym, którzy takiej posługi potrzebują. Prowadzimy też księgi, do których wpisują się pielgrzymi. Przed pandemią, w ciągu roku zapisało się ok. 200 tys., ale nie wszyscy to czynią, bo nie zawsze chce się im stać w kolejce, zwłaszcza w czerwcu, lipcu, sierpniu, kiedy pielgrzymów jest najwięcej.
2 lutego obchodzone jest w Kościele święto Ofiarowania Pańskiego, potocznie zwane świętem Matki Bożej Gromnicznej. Bardzo pięknie o tym święcie pisze Anselm Grün - mnich benedyktyński: "Święto Ofiarowania
Pańskiego zaprasza nas, by przyjąć Chrystusa do wewnętrznej świątyni naszego serca. Wesele między Bogiem i człowiekiem odbywa się wtedy, gdy pozwalamy wejść Chrystusowi do wewnętrznej świątyni zamku naszej
duszy. Znajduje to swój wyraz podczas święta w procesji ze świecami. Na rozpoczęcie Eucharystii wspólnota zbiera się w ciemnym przedsionku kościoła. Kapłan święci świece i zapala je. Następnie wszyscy
wchodzą z płonącymi świecami do kościoła. Jest to obraz tego, że do świątyni naszej duszy wchodzi światło Jezusa Chrystusa i rozświetla wszystko, co jest tam jeszcze ciemne i jeszcze nie wyzwolone".
Nazwy tego święta są dość zróżnicowane. Lekcjonarz armeński podaje, że obchodzono je w "czterdziestym dniu od narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa". W V w. pojawiły się w brzmieniu greckim określenia
hypapante, tzn. święto spotkania i heorte ton kataroion - święto oczyszczenia. Te dwa określenia rozpowszechniły się w Kościele zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie. W liturgii bizantyjskiej do dziś
nosi ono nazwę hypapante. Nazwę tę spotykamy także w Sakramentarzu gregoriańskim w tradycji rzymskiej. Określeniem "oczyszczenia" posłużył się Mszał z 1570 r. Mszał Pawła VI opowiedział się za In presentatione
Domini - Ofiarowanie Pańskie.
Różna była data obchodzenia tego święta. Wschód liczył 40 dni od Objawienia Pańskiego, natomiast Zachód od 25 grudnia, które było i jest świętem Narodzenia Pańskiego. Stąd Kościoły wschodnie świętowały
Ofiarowanie Pańskie 14 lutego, zaś liturgia rzymska - 2 lutego. Mszał papieża Pawła VI przewiduje na ten dzień oddzielną prefację, która sławi Boga za to, że Maryja przyniosła do świątyni Jezusa, przedwiecznego
Syna Bożego, że Duch Święty ogłosił Go chwałą ludu Bożego i światłem dla narodów. Motyw ten leży u podstaw tego święta, pojawia się w modlitwach i w Ewangelii: "Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia
według Prawa Mojżeszowego, Maryja i Józef przynieśli Dzieciątko do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć
w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego" (Łk 2, 22-23).
Motyw światła jest charakterystyczny do tego stopnia, że w niektórych krajach Msza św. 2 lutego nosi nazwę Mszy światła. W tym dniu w jakiejś mierze dominuje procesja ze świecami podczas śpiewania
antyfony: "Światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego Izraela".
O Bożej obecności pośród swojego ludu mówił dziś Ojciec Święty w rozważaniu przed modlitwą „Anioł Pański”. Franciszek odniósł się do czytanego w święto Ofiarowania Pańskiego fragmentu Ewangelii (Łk 2, 22-40) mówiącego o przyniesieniu przez Józefa i Maryję Dzieciątka Jezus do świątyni jerozolimskiej.
Papież zauważył, iż „Bóg naprawdę jest obecny pośród swojego ludu: nie dlatego, że mieszka w czterech ścianach, ale dlatego, że żyje jak człowiek pośród ludzi”. Następnie komentując słowa starca Symeona wskazał, iż Jezus jest zbawieniem; Jezus jest światłem; Jezus jest znakiem sprzeciwu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
