Codzienny Różaniec to stała praktyka w życiu pani Jadwigi. Często wstępuje też na pół godziny na adorację do kościoła parafialnego. Dużo czasu zajmuje jej opieka nad chorym mężem i przemyślane zakupy. Dwie skromne emerytury muszą wystarczyć na opłaty za mieszkanie, koszty leków i utrzymanie. Radością są rzadkie spotkania rodzinne i odwiedziny wnuków.
Od dnia młodzieży do dnia seniorów
W czasie pontyfikatu św. Jana Pawła II w kalendarzu kościelnym pojawiły się nowe święta i wydarzenia, akcentujące rolę różnych stanów czy osób znajdujących się w szczególnej sytuacji. Pierwszym pomysłem polskiego papieża był Światowy Dzień Młodzieży, zainicjowany 35 lat temu w Rzymie. Od tego czasu co roku w Niedzielę Palmową biskupi spotykają się z młodzieżą w swoich diecezjach, a co kilka lat papieże zwołują młodych na światowe spotkania. Później pojawił się Światowy Dzień Chorego i Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Dzięki tym ideom dowartościowana została młodzież, większą troską otacza się chorych, a osoby konsekrowane są bardziej zauważane.
Reklama
Z kolei z inicjatywy papieża Franciszka od 4 lat zadomawia się w Kościele Światowy Dzień Ubogich. W listopadzie oczy świata kierują się na ogromne rzesze ludzi biednych. Najnowszym projektem papieża jest Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych, który od tego roku obchodzony będzie w 4. niedzielę lipca.
Seniorzy na plebaniach
Osoby starsze w Polsce są coraz mocniej obejmowane troską Kościoła. W naszej diecezji nie sposób myśleć o kołach Żywego Różańca bez babć i dziadków, codziennie wspierających modlitwą misję Kościoła. Starsi odnajdują się w Legionach Maryi, grupach lektorskich czy pracy dla parafialnych Caritas. W niektórych parafiach, z inicjatywy proboszczów, powstają bardzo cenne przedsięwzięcia wspierania osób starszych. W parafii matki Bożej Królowej Polski w Lublinie funkcjonuje Centrum Dziennego Pobytu dla Seniorów. Można tam uczyć się obsługi komputera, zadbać o kondycję fizyczną, zaangażować w chór, ale i przyjmować „balsam dla duszy”, duchowe wzmocnienie. Dom Senior Plus, działający w budynkach parafii Świętej Rodziny w Lublinie, znakomicie wyposażony, proponuje m.in. muzykoterapię, zajęcia literackie, kulinarne i językowe czy warsztaty z rękodzieła artystycznego. Tego typu inicjatywy mają wsparcie ze strony władz miejskich, są godne naśladowania, można na nie pozyskiwać środki finansowe z programów pomocy seniorom.
Seniorzy są darem, który warto z radością przyjąć i otworzyć się na nowe formy ich obecności i aktywności.
Dziadkowie z wnukami
Nasza archidiecezja leży w regionie, który doświadcza dwóch trudnych problemów demograficznych. Pierwszym jest wyludnianie się głównie obszarów wiejskich. W efekcie co roku opuszcza Lubelszczyznę ok. 4 tys. osób. Drugi problem to fakt, że większość wyjeżdżających stanowią ludzie młodzi, przez co średnia wieku jest coraz wyższa. Wzrasta także długość życia. W naszym województwie wynosi średnio dla kobiet 83, a dla mężczyzn prawie 74 lata.
Reklama
„Dziadkowie przypominają nam, że starość jest darem. Są oni ogniwem łączącym różne pokolenia i przekazują młodym doświadczenia życia i wiary” – powiedział papież Franciszek, anonsując w końcu stycznia Dzień Osób Starszych. W rozpędzonym i zagonionym świecie dziadkowie są znakomitymi nauczycielami wiary dla wnuków, mają dla nich czas i serce. „Dziadkowie, stając przed wnukami, będą marzyli, a młodzi, czerpiąc siłę od nich, będą szli naprzód” – przekonywał papież.
Osoby starsze są także darem dla Kościoła; darem, który warto z radością przyjąć i otworzyć się na nowe formy ich obecności oraz aktywności w naszych parafiach. Dobrym impulsem dla tego otwarcia będzie pierwszy Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych; w tym roku wypadnie 25 lipca.
