– Dzięki wspólnocie jestem coraz bliżej Najświętszej Maryi – mówi Teresa z Ruchu Rodzin Nazaretańskich. Członkowie spotkali się w Kiełpinach na dziękczynieniu za charyzmat ruchu.
W uroczystość Matki Bożej Nieustającej Pomocy przypadała 18. rocznica erygowania Ruchu Rodzin Nazaretańskich Diecezji Toruńskiej. Swoją wdzięczność dla Boga i Maryi w duchowy sposób złożyliśmy na ołtarzu podczas Mszy św. w kościele św. Wawrzyńca w Kiełpinach.
Z wielu serc wybrzmiewało dziękczynienie za dar towarzyszenia i kierownictwa duchowego, wspólnoty modlitewnej oraz za łaskę pogłębiania wiary i życia w codzienności na wzór Świętej Rodziny z Nazaretu.
Eucharystia, sprawowana przez moderatora RRN ks. kan. Sylwestra Ćwikińskiego, była okazją, aby modlić się o błogosławieństwo dla żyjących i o życie wieczne dla zmarłych członków i sympatyków RRN.
Kapłan w homilii nawiązał do słów: „Oto Matka twoja. Od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19,26). Podkreślił, że „Maryja zostaje dana nam przez Jezusa za Matkę, aby zabiegała o nasze potrzeby. To Chrystus jest źródłem łask, a Maryja, trwając przy krzyżu na Golgocie, jest najbliżej tego źródła”.
Moderator zachęcał do osobistej refleksji nad pytaniami: Jak wygląda moja odpowiedź na przyjęcie daru od Jezusa? Co znaczy dla mnie wziąć od tej godziny Maryję do siebie? Czy to coś zewnętrznego, czy też raczej wewnętrznego, gdy zabiegam, by nieustannie żyć łaską uświecającą w codzienności, by podejmować służbę miłości względem Boga i bliźnich?
Na zakończenie ks. Sylwester zachęcił do zanoszenia codziennej modlitwy do Ducha Świętego, aby każdy na stałe zakotwiczył się w źródle łask, w Chrystusie, naszym Zbawicielu.
Zwieńczeniem obchodów rocznicowych było poświęcenie obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy w kiełpińskim kościele.
Był jednym z największych kaznodziejów XVIII stulecia. Jest patronem pasjonistów i pasjonistek oraz orędownikiem nabożeństwa do Męki Pańskiej.
Święty Paweł od Krzyża pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Wychowywał się w trudnych warunkach materialnych, które skłoniły go, jako najstarszego z rodzeństwa, do tego, by pomóc w utrzymaniu rodziny. Uczęszczał do jednej ze szkół w Genui i jednocześnie pomagał ojcu w handlu. W swojej duchowej gorliwości w 1715 r. zdecydował się udać do Wenecji, by wziąć udział w zbrojnej wyprawie przeciwko Turkom jako wrogom Krzyża. W kościele w Cremie podczas modlitwy usłyszał jednak głos: „Twoim przeznaczeniem jest inna walka – z samym sobą, i głoszenie ukrzyżowanego Chrystusa”. Z rąk biskupa Aleksandrii – Arboriusza z Gattinara 23 kwietnia 1719 r. otrzymał sakrament bierzmowania. Następnie, z rąk tego samego biskupa, 22 listopada 1720 r. przyjął czarny habit z napisem: Jesu Christi Passio (Męka Jezusa Chrystusa). W jego sercu zrodziło się pragnienie utworzenia zgromadzenia zakonnego, które będzie głosić światu Mękę Pańską i wielkość Krzyża, dlatego udał się do Castellazzo, gdzie przy kościółku św. Karola i św. Anny w ciasnej celi założył pustelnię. Tu w 1721 r. napisał Diariusz (Dziennik duchowy) i reguły dla nowego zakonu. Jako gorliwy kaznodzieja i głosiciel krzyża Chrystusowego przemierzał Włochy, nawołując do pokuty i umiłowania ukrzyżowanego Zbawiciela. W 1725 r. papież Benedykt XIII zezwolił mu na gromadzenie uczniów. Dzisiaj jest to Zgromadzenie Męki Jezusa Chrystusa, wcześniej znane jako Zgromadzenie Kleryków Bosych Najświętszego Krzyża i Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Święty Paweł w duchu miłości do ukrzyżowanego Zbawiciela posługiwał chorym w rzymskich szpitalach, a prywatnie pogłębiał studia teologiczne. 7 czerwca 1727 r. papież Benedykt XIII udzielił mu święceń kapłańskich. W 1737 r. założył pierwszy klasztor w Orbatello. 11 czerwca 1741 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Przyjął wówczas imię: Paweł od Krzyża. Pod koniec życia, w 1771 r., św. Paweł wraz z matką Crocifissą Costantini utworzył zakon sióstr klauzurowych (Zgromadzenie Sióstr Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa).
Po mroku Wielkiego Piątku, po ciszy i bólu Wielkiej Soboty przychodzi poranek, jakiego świat jeszcze nie znał. Grób jest pusty. Kamień odsunięty. Śmierć nie ma już ostatniego słowa. Jezus żyje. To nie tylko cud – to przełom w historii ludzkości. Jezus, który naprawdę umarł, praw dziwie zmartwychwstał. Z ciała umęczonego powstało nowe życie – przemienione, chwalebne, nieśmiertelne. Dla uczniów był to moment przemiany rozpaczy w radość, strachu w odwagę, zwątpienia w wiarę.
Pod hasłem „Sursum Corda! – W górę serca!” przeszedł w niedzielę w Warszawie III Narodowy Marsz Papieski. Wydarzenie rozpoczęła msza św. w bazylice pw. Świętego Krzyża, skąd uczestnicy udali się na plac Zamkowy. Prezydent Karol Nawrocki jest honorowym patronem marszu.
Przemarsz Krakowskim Przedmieściem ma przypomnieć nauczanie Jana Pawła II o wartości i świętości życia. „Profetyczne przesłanie papieża może dziś, pośród zamętu i pułapek współczesnego świata, prowadzić nas prostą drogą” - przekonywali organizatorzy - Centrum Życia i Rodziny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
