Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Zawierzyć św. Józefowi

Wśród całego bogactwa naszych patronów naczelne miejsce zajmuje oblubieniec Najświętszej Marii Panny, opiekun Jezusa, patron Kościoła – św. Józef.

Niedziela szczecińsko-kamieńska 26/2020, str. I

[ TEMATY ]

św. Józef

zawierzenie

Archiwum sanktuarium

Obraz św. Józefa z sanktuarium w Kaliszu

Obraz św. Józefa z sanktuarium w Kaliszu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Już niedługo, 2 lipca w Narodowym Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu będzie miał miejsce akt zawierzenia św. Józefowi naszej ojczyzny i Kościoła w Polsce. Będzie to niezwykle ważne duchowe wydarzenie dla wszystkich, którzy tworzą wspólnotę wiary w naszym kraju.

Cichy bohater

Postać św. Józefa jest niezwykła pod każdym względem. Karty Ewangelii nie przekazują nam ani jednego wypowiedzianego przez niego słowa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

To właśnie cichość serca, rozmodlenie w Duchu Świętym, ogromna pokora, pracowitość, przymioty serca, zaufanie i zawierzenie wszystkiego Bogu stanowią o roli, jaką odgrywa do tej pory w prowadzeniu ludzkości do zbawienia. Cała historia Świętej Rodziny z Nazaretu, na czele której stał właśnie św. Józef, ukazuje jak wielką rolę w kształtowaniu serca Jezusa odegrał ten „cichy bohater”.

Zawierzenie

Tak jak wówczas św. Józef zawierzył Bogu siebie i swoją Rodzinę, tak dzisiaj my pragniemy za jego wstawiennictwem zawierzyć Bogu naszą polską rodzinę. Jako patron mężczyzn i ojców jest wyrazistym dla nich wzorem.

Nasza ojczyzna potrzebuje ojców, którzy sprawują swoje funkcje w rodzinie na wzór św. Józefa. Jego przykład jest dla nas wszystkich wyraźną zachętą do wypełniania z wiernością, prostotą i pokorą zadania, które nam wyznaczył Bóg.

Święci Kościoła są jego skarbem i źródłem inspiracji do budowania coraz godniejszego obrazu swojej tożsamości z Chrystusem.

Podziel się cytatem

Akt będzie dopełnieniem zawierzenia naszej ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Matce Bożej Królowej Polski, które zostało dokonane 3 maja br. na Jasnej Górze. Akt ten nierozerwalnie łączy się ze 150. rocznicą ogłoszenia przez papieża Piusa IX św. Józefa patronem Kościoła katolickiego i z 48. rocznicą powołania przez papieża Pawła VI archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej (28 czerwca 1972 r.).

Każdego roku winni jesteśmy śpiewać Te Deum za dobro duchowe, które otrzymujemy na naszej ziemi, za rozwój wiary, za uświęcanie nowych pokoleń i rozwijanie szczególnie miłości do Eucharystii oraz ciągłe jeszcze odbudowywanie kultu Matki Najświętszej.

Reklama

Kult św. Józefa w naszej archidiecezji

W podziękowaniu za dar Kościoła nad Odrą i Bałtykiem warto sobie również uzmysłowić, że św. Józef patronuje trzynastu parafiom (w Szczecinie-Pomorzanach, w Stargardzie, Wicimicach, Mieszewie, Breniu, Ińsku, Dziwnowie, Jenikowie, Warnicach, Trzcinnej, Starej Dąbrowie, Trzebuszu, Wisełce) oraz kilkudziesięciu kościołom filialnym. We wszystkich tych miejscach od dawna rozwija się kult świętego przez m.in. Msze wotywne, cześć oddawaną obrazom i figurom, odmawianie Litanii ku jego czci, uczestnictwu w okolicznościowych nabożeństwach, podniosłym celebrowaniu odpustów.

Niech te błogosławione treści, które związane są z oddaniem hołdu św. Józefowi oraz jubileuszem Kościoła archidiecezjalnego, będą impulsem do pogłębienia naszej wiary, wzrastania w łasce uświęcającej i budowania coraz lepszego oblicza wspólnoty, jaką jest nasz lokalny Kościół, którego fundamentem są misja św. Ottona i patronat Maryi Matki Kościoła!

2020-06-24 09:57

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp Kaleta: mamy znak w osobie św. Józefa

[ TEMATY ]

św. Józef

Kielce

bp Andrzej Kaleta

flickr.com/episkopatnews

W trudnych momentach potrzebujemy znaku, który napełniłby nas optymizmem i nadzieją. Ten znak mamy w osobie św. Józefa – mówił dzisiaj bp Andrzej Kaleta, do katechetów inaugurujących rok szkolny i odbywających pielgrzymkę do kieleckiego sanktuarium św. Józefa, Opiekuna Rodziny. Właśnie tam sprawowana była Msza św. pod przewodnictwem bp. Kalety.

- Nie jest dziełem przypadku, że inauguracja roku katechetycznego odbywa się właśnie tu – mówił bp Andrzej Kaleta, nawiązując do trwającego w Kościele Roku św. Józefa i peregrynacji kopii wizerunków z tutejszego sanktuarium, która od maja trwa w diecezji kieleckiej.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Biblia nauczycielką miłości bliźniego

2024-04-24 11:24

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Kolejnym przystankiem na trasie peregrynacji relikwii bł. Rodziny Ulmów była bazylika katedralna w Sandomierzu. Na wspólnej modlitwie zgromadzili się kapłani oraz wierni z rejonu sandomierskiego.

Uroczystego wprowadzenia relikwii do świątyni dokonał ks. Jacek Marchewka. Następnie wierni uczestniczyli w modlitwie różańcowej w intencji rodzin oraz mieli możliwość wysłuchania wykładu ks. dr. Michała Powęski pt. „Biblia w rodzinie Ulmów”. Prelegent podkreślał, że Pismo Święte w życiu Rodziny Ulmów miało bardzo ważne znaczenie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję