Gdy niemal cała Polska skupiona była wyłącznie na koronawirusie, 22 marca br. trzech polskich biskupów: abp Wiktor Skworc – metropolita katowicki, bp Jan Kopiec z Gliwic i bp Grzegorz Kaszak z Sosnowca opublikowali list z prośbą, by wierni zaczęli modlić się o deszcz. Powoływali się przy tym m.in. na słynną „ekologiczną” encyklikę papieża Franciszka Laudato si’, w której Ojciec Święty pisze: „Czysta woda pitna jest sprawą najwyższej wagi, ponieważ jest niezbędna do życia człowieka oraz wspierania ekosystemów lądowych i wodnych. Źródła słodkiej wody zaopatrują rolnictwo, hodowlę oraz przemysł, jej jakość wpływa na nasze zdrowie” (n. 28).

„Wielu mieszkańców naszego kraju może sądzić, że problemy, o których mówi papież Franciszek, nas nie dotyczą. Ten sąd jest jednak mylny” – piszą biskupi i apelują o oszczędzanie wody, zachowania proekologiczne, wreszcie o aktywną postawę księży, którzy jako duszpasterze powinni tłumaczyć wiernym „potrzebę poszanowania środowiska naturalnego i moralny wymiar codziennych czynności, które wspomagają bądź szkodzą środowisku naturalnemu”.

Od marca sytuacja stała się na tyle poważna, że miesiąc później, 21 kwietnia, apel ten, skierowany już do całej Polski, powtórzył abp Stanisław Gądecki – przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, prosząc o „wytrwałą i żarliwą modlitwę błagalną o deszcz”. „Proszę – napisał – aby w sanktuariach, parafiach, domach zakonnych i rodzinach włączyć tę intencję do naszych modlitw, ufając, że Pan Bóg usłyszy nasze prośby”. Abp Gądecki zarządził na terenie swojej archidiecezji – czyli w Wielkopolsce – nowennę o deszcz z tymi słowami: „Boże, Ojcze nasz w niebie, ześlij deszcz z obłoków, aby użyźnił ziemię i okrył ją zielenią, udziel słońca, aby kwiat zaowocował i dojrzało zboże”.

Z podobnym apelem zwrócili się do wiernych biskupi Kościołów diecezjalnych leżących na terenach rolniczych, m.in. bp Krzysztof Nitkiewicz – ordynariusz diecezji sandomierskiej. Biskup Roman Pindel, ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej, uważa, że niebezpieczeństwo suszy staje się coraz bardziej realne, a czekający nas w związku z nią nieurodzaj może „jeszcze bardziej wpłynąć na ceny produktów żywności i skomplikować i tak już trudną sytuację w Ojczyźnie”.

O deszcz modli się także Jasna Góra, niedawno częściowo znów otwarta dla pielgrzymów. To odpowiedź na apel metropolity częstochowskiego abp. Wacława Depo, który w specjalnym liście zarządził, by „w modlitwie wspólnotowej i indywidualnej, podczas Eucharystii i pozostałych celebracji liturgicznych, włączyć także intencję odwrócenia od nas niebezpieczeństwa suszy oraz o tak potrzebne ziemi opady deszczu”. Metropolita zachęcił też do odnowienia zapomnianego zwyczaju śpiewu specjalnych pieśni błagalnych, a także do modlitw w tej intencji w święto św. Marka Ewangelisty oraz w tzw. Dni Krzyżowe.

Suplikacje

Boże Abrahamów, wiekuisty Panie,
Oddal tę suszę, widoczne karanie,
Które za grzechy nasze ponosimy,
Zmiłuj się, zmiłuj nad nami grzesznymi.

Królu nad królami, wszechmogący Boże,
Twoja Opatrzność wszystko sprawić może,
Użycz nam deszczu, tej niebieskiej rosy,
I skrop obficie zwiędłe w polach kłosy.

Boże Abrahamów, Boże miłosierny,
Spuść deszcz na ziemię, aby Cię lud wierny
Bogiem uznawał, iżeś jest łaskawy,
A w mocy Twojej przedziwne są sprawy.

Królu nad królami, Święty nad świętemi,
Zlituj się, zlituj nad nami grzesznymi;
Bo pola nasze i dobytki mdleją,
A ludzkie serca w żalach swych truchleją.

Nie karz nas, Boże, jak za Eliasza,
Dla złości Achab wszystka wyschła pasza,
Spuść deszcz na pola i na wszystką ziemię,
Niech Cię wychwala, Boga, ludzkie plemię.

Królu nad królami! z wysokiego nieba,
Użycz nam deszczu, którego potrzeba,
Ożywiaj pola, owoce i trawy,
Wysłuchaj Twój lud, o Boże łaskawy!

Boże Abrahamów! z wysokości nieba,
Użycz dżdżu tyle, ile nam potrzeba,
By zbytek deszczu nie nabawił szkody,
Broń od powodzi i wylewu wody.

Ty, o Maryja! z Wszystkiemi świętymi
Wstaw się do Boga za nami grzesznymi;
Sprawcie to, Święci, u Boga przyczyną,
Niech urodzaje i trzody nie giną.

My Cię zaś za to chwalić będziem, Panie,
Póki nas w życiu tem doczesnem stanie;
Że doznaliśmy Twej świętej opieki,
Bądź pochwalony teraz i na wieki.

* * *

Królu, Boże Abrahama,
w Tobie moc i dobroć sama!

Wejrzyj na to ludzkie plemię,
a deszcz żyzny daj na ziemię.

Niechaj zna lud prawowierny,
żeś jest Pan Bóg Miłosierny.

A my Cię za ten dar wielki,
wielbić będziem na czas wszelki.