Założyciel i lider Wspólnoty Betlejem w Jaworznie ks. Mirosław Tosza słynie z nieszablonowych pomysłów. Bo kto by pojechał z bezdomnymi na pielgrzymkę rowerową do Ziemi Świętej czy szlakiem św. Pawła, albo wyjechał na maraton na Maltę, by wymienić tylko niektóre projekty.
W ostatnim czasie wspólnota nabyła dom nadający się do generalnego remontu przy ul. Długiej w Jaworznie. I nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby chodziło o zwykły remont. Ale ks. Tosza wymyślił razem ze swoimi podopiecznymi, że będzie on wyremontowany w architektonicznym stylu, jaki reprezentował austriacki projektant – Friedensreich Hundertwasser.
– Startujemy z nowym projektem przebudowy i rozbudowy naszego nowego domu. Dzięki zaangażowaniu architekta Andrzeja Lipskiego i jego żony Małgorzaty Kubicy, dr. inż. Wiesława Michałka oraz ich współpracowników z Biura Asymetria 44 w Krakowie oraz wielu ludzi dobrej woli powstał model i wizualizacja domu, zostały określone jego funkcje i na ukończeniu jest szczegółowy projekt budowlany. Dom będzie miejscem spotkań i wsparcia dla najuboższych, ale również będzie służył bardzo wielu ludziom – powiedział ks. Mirosław Tosza.
Projekt „Dom przy Długiej 12” jest wyrazem wieloletniej fascynacji twórczością i architekturą Friedensreicha Hundertwassera. Powstaje z tej inspiracji, ale będzie miał swój oryginalny i niepowtarzalny charakter. – Małgorzata Kubica przez 10 lat współpracowała z Hundertwasserem przy realizacji jego najbardziej spektakularnego dzieła: term Rogner Bad Blumau niedaleko Grazu. Spotkaliśmy się dzięki zachęcie Petera Pelikana – głównego architekta Hundertwassera. I od słowa przeszliśmy do czynu. W połowie listopada odebraliśmy gotowy projekt, który został już złożony w Wydziale Architektury Urzędu Miejskiego w Jaworznie. I mamy nadzieję, że jeśli pogoda tylko na to pozwoli, to pierwsze prace rozpoczniemy jeszcze w tym roku – wyjaśnia założyciel Wspólnoty Betlejem. Wspólnotę Betlejem tworzy środowisko ludzi skupionych wokół domu przy ul. Długiej 16 w Jaworznie: bezdomni, ubodzy, ich przyjaciele i wolontariusze. W budynku mieszka obecnie 20 osób. Większość z nich ma za sobą bolesne doświadczenie bezdomności, uzależnienia, rozbitego małżeństwa, utraty wolności i odrzucenia.
O Bogu, który daje siłę młodym ludziom, mówi Adam Niźnikowski, lider wspólnoty Efez i ewangelizator, w rozmowie z Julią Saganiak.
Julia Saganiak: Jak zaczęła się twoja historia z Bogiem?
Adam Niźnikowski: Moje życie z Bogiem zaczęło się dość wcześnie, bo wychowałem się w bardzo wierzącej rodzinie, rodzinie z żywą wiarą. Moi rodzice są w Domowym Kościele, więc też trwają w formacji i odkąd pamiętam, w naszym domu była codzienna modlitwa, troska o relację z Jezusem. Tak więc od najmłodszych lat dowiadywałem się o Bogu. Oczywiście w życiu przychodzi taki czas, że trzeba podjąć osobistą, świadomą decyzję o pójściu za Jezusem. Mój pierwszy moment był na Oazie Nowego Życia, kiedy przyjąłem Jezusa jako mojego Pana i Zbawiciela. Jednak jeszcze drugie istotne wydarzenie zadziało się po przeczytaniu książki Rozpal wiarę Marcina Zielińskiego, dzięki której dowiedziałem się że Bóg wciąż czyni wielkie rzeczy. W wieku 15 lat miałem problem z lewym łokciem. Pojechałem na Strefę Chwały i tam modliłem się na uwielbieniu słowami, trochę opierając się o to, co właśnie przeczytałem w książce Marcina. To było na zasadzie dziecięcej wiary, po prostu uwierzyłem, że Jezus pragnie nas uzdrawiać. I właśnie wtedy doświadczyłem uzdrowienia. Poznałem Boga czyniącego cuda i wstąpiłem na drogę wiary pełnej działania Ducha Świętego.
W wielu włoskich rodzinach przy świątecznym stole ponownie zabraknie dzieci. Ich miejsca zajmują zwierzęta. Jak podał urząd statystyczny, od 2006 r. odsetek bezdzietnych par w wieku poniżej 65 lat posiadających zwierzęta domowe wzrósł o 10 punktów procentowych: z 38 do 47,9 proc. Zwierzęta domowe to jedyna populacja, która wzrosła w ciągu ostatnich 10 lat we Włoszech.
Wielokrotnie przestrzegał przed tym Franciszek: „Istnieje kultura, w której przedkłada się posiadanie psów i kotów nad posiadanie dzieci” – mówił przed rokiem argentyński papież.
W Sandomierzu można już oglądać „żywą szopkę”, która na trwałe wpisała się w świąteczny krajobraz miasta. Tradycyjnie przygotowywana jest ona przy diecezjalnym Schronisku dla Bezdomnych Mężczyzn przy ul. Trześniowskiej.
Tegoroczna inauguracja „żywej szopki” odbyła się 22 grudnia wieczorem. Wśród obecnych znaleźli się: biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, ks. Bogusław Pitucha – dyrektor Caritas, wicestarosta sandomierski Grażyna Szklarska, przewodniczący Rady Miejskiej Andrzej Bolewski, a także mieszkańcy schroniska oraz podopieczni placówek Caritas. Przy śpiewie kolęd, który prowadziła Wspólnota „Przyjaciele Oblubieńca”, figurka Dzieciątka Jezus została przeniesiona do szopki przez dzieci wcielające się w role Maryi, Józefa oraz aniołów. Następnie Biskup Sandomierski odmówił modlitwę, po czym przybyli na koniach Trzej Królowie i oddali pokłon Dzieciątku. Inaugurując żywą szopkę, bp Krzysztof Nitkiewicz wyjaśnił jej sens.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
