Do Aleksandry
Oznaki wdzięczności
Mam dług do spłacenia – i nie są to pieniądze. Sprawa może błaha, niewarta aż takiego zachodu, a jednak czuję, że muszę coś zrobić, jakoś się zrewanżować. Zmieniłam pracę. Prawdę mówiąc, to nawet awansowałam. Ale jak to bywa na nowym stanowisku – jest wiele nowych spraw i obowiązków i gdy człowiek nie otrzyma życzliwej pomocy, jest mu bardzo trudno i czasami nawet może mu się – jak to mówią – powinąć noga. Ja miałam szczęście: znalazła się taka dobra dusza, dzięki której weszłam na ten „stołek” gładko i niemal bez stresów. To moja obecna współpracowniczka, a w hierarchii służbowej – podwładna. Chciałabym jakoś jej to wynagrodzić – może jakąś sumką pieniędzy w kopercie albo drogim prezentem? Miałabym to zrobić dyskretnie, bo ktoś mógłby mnie posądzić o kumoterstwo. Tym bardziej że ona jest bardzo skromna i umniejsza swoje zasługi. Jak postąpić, by było i elegancko, i sprawiedliwie?
Walentyna
Sprawa jest delikatna. Odradzałabym prezent w formie kopertowej. To może nawet obrazić tę osobę, tym bardziej że – jak Pani pisze – jest ona raczej skromna. Jednak bywają w pracy ludzie życzliwi i bezinteresowni i tylko mogę Pani pogratulować, że trafiła Pani właśnie do takiego zespołu, w którym znalazł się ktoś naprawdę szczery. Myślę, że i inni nie są gorsi, tylko nie mieli okazji się wykazać. Dobrą formą będzie więc przy jakiejś najbliższej okazji mała uroczystość – tort (np. upieczony przez siebie) na powitanie w nowym zespole, jako oznaka zadomowienia się. I przy tej okazji serdeczne podziękowania – każdemu za coś, z wymienieniem zasług Pani pomocnicy. Jako szefowa powinna Pani pamiętać o ważnych rocznicach swoich pracowników, więc np. z okazji imienin tej pani może jej Pani podarować jakiś kobiecy drobiazg – osobiście preferuję perfumy – niezbyt duży, ale markowy, z zaznaczeniem, że zawsze Pani będzie jej wdzięczna za te chwile na początku. To będzie i eleganckie, i miłe.
Reklama
Grunt zawodowy nie jest gruntem prywatnym. Ale to nie znaczy, że nie możemy mieć całkiem ludzkich odruchów. Bo jednak nie wszyscy i nie za wszelką cenę chcą brać udział w wyścigu szczurów.
Aleksandra
