Reklama

Edytorial

Edytorial

Małżeństwo to Boży pomysł

Gwarantem trwałości małżeństwa jest wspólna modlitwa

Niedziela Ogólnopolska 38/2019, str. 3

[ TEMATY ]

małżeństwo

małżeńskie

Sztajner/Niedziela

Ks. dr Jarosław Grabowski

Ks. dr Jarosław Grabowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Odpowiedzi na tytułowe pytanie jest zapewne wiele i gdyby tak zapytać małżonków, po co im ta „druga połówka”, każde odpowiedziałoby trochę inaczej, choć wiele treści dałoby się sprowadzić do wspólnego mianownika. Fundament małżeństwa sakramentalnego – bo o takim piszemy – budowany jest z miłości dwojga ludzi i obecności w nim Pana Boga, który swoją miłością i mocą sakramentu jednoczy ich „tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. To tak intymna relacja, że bliższa między ludźmi jest niemożliwa. Dlatego trzeba tę bliskość celebrować i pielęgnować.

Dla ludzi wierzących gwarantem bezpieczeństwa i trwałości małżeństwa jest wspólna modlitwa. Potwierdzają to statystyki, które jednoznacznie wskazują na najniższy odsetek rozwodów wśród małżeństw, które codziennie razem klękają przed Bogiem. To dla nich podstawa, bez której, jak przekonują, nie da się trwać razem i podejmować codziennie wyzwania. Wyzwania, bo przecież decyzja wspólnej drogi aż do śmierci, i to bez żadnego „ale”, jest bardzo ryzykowna z czysto ludzkiego punktu widzenia. Opowiadają mi o tym małżonkowie, z którymi spotykam się systematycznie od 16 lat w ich domach, w małych kręgach Domowego Kościoła. Piszę więc dzisiaj niejako w ich imieniu. Ludzie ci mocno wierzą w małżeństwo, bo – jak mówią – to Boży pomysł. Dobry Bóg zaplanował małżeństwo dla dobra zarówno kobiety, jak i mężczyzny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Sakrament małżeństwa to decyzja na całe życie. Nierozsądnie byłoby więc opierać go tylko na sobie. Małżonkowie codziennie powinni prosić Boga, by umacniał ich na tej drodze. Z tego fundamentu muszą wypływać gesty życzliwości, szacunek, miłość i oddanie. Potrzeba czasu na autentyczną bliskość i obecność. Codziennie potrzebna jest choć chwila na rozmowę o tym, co nas spotkało, co ucieszyło, zasmuciło, a co zdenerwowało. Trzeba umieć się cieszyć sobą nawzajem – dostrzec i docenić, jak wspaniałym darem jest ta druga osoba, jak bezcenna i nie do zastąpienia.

Pamiętajmy też, że takich dobrych, świętych małżeństw, a co za tym idzie – także rodzin, potrzeba też kapłanom. Przecież miłość małżonków jest obrazem Boga żywego, któremu służymy. Gdy my, kapłani, spotykamy na swojej drodze takie wspaniałe rodziny, to widzimy także dobre owoce naszej posługi. A to jest w pracy księdza czasem niezwykle potrzebne.

2019-09-17 14:31

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

...aż do śmierci

Narzeczeni nie przysięgają sobie jakiejkolwiek miłości, tylko taką, jaką Chrystus pokochał Kościół. A w tej miłości jest miejsce także na ofiarę. Kto tego nie rozumie nie powinien myśleć o sakramentalnym małżeństwie.

Zjawiskiem, które najlepiej opisuje współczesny świat jest brak zobowiązań i odpowiedzialności za drugą osobę. Wynikają z niego niestałość działań i relacji oraz niepokojąca łatwość porzucania bliskiego człowieka. Trwające kilka dekad przyjaźnie i związki małżeńskie „aż do śmierci” pozostały tematem ubiegłowiecznej literatury i w praktyce zdarzają się coraz rzadziej. Dziś już nikt nie powtórzy za Antoine’em de Saint-Exupérym: „Jesteś odpowiedzialny za to, co oswoiłeś”. Raczej krzyknie: „Twoje złe samopoczucie to nie mój problem!”. Tym bardziej że sam człowiek, relacja z nim, nie stanowi już społecznej wartości. Podobnie jak przestaje być wartością... relacja z Bogiem.
CZYTAJ DALEJ

Na Górze Oliwnej, gdzie modlił się Jezus, mnisi i mniszki nadal zbierają oliwki

2025-10-28 10:05

[ TEMATY ]

Góra Oliwna

Ogród Oliwny

Vatican Media

Bazylika Agonii przylegająca bezpośrednio do Ogrodu Oliwnego

Bazylika Agonii przylegająca bezpośrednio do Ogrodu Oliwnego

W Jerozolimie na Górze Oliwnej i w ogrodzie Getsemani, gdzie zgodnie z Ewangelią Jezus spędził ostatnią noc przed pojmaniem, mnisi i mniszki każdego października zbierają oliwki, traktując pracę jako modlitwę i formę czci dla świętych miejsc. Tegoroczne zbiory odbywają się w cieniu dwuletniej wojny Izraela z Hamasem, ale także w atmosferze krucho zarysowującego się rozejmu, który rozbudził nadzieję na pokój – od wieków symbolizowany gałązką oliwną.

Historię opisuje National Catholic Reporter. Franciszkanin o. Diego Dalla Gassa, odpowiedzialny za zbiory w klasztorze obok Getsemani, podkreśla, że opieka nad sanktuariami oznacza ich „przeżywanie – fizycznie i duchowo”. Zakonnicy i wolontariusze – od izraelskich Żydów po włoskich funkcjonariuszy przybyłych z pomocą – strącają czarne i zielone owoce ręcznie i małymi grzebieniami na rozpostarte pod drzewami siatki. Zebrane oliwki trafiają do nowoczesnej prasy. Sama nazwa Getsemani wywodzi się od „tłoczni”. Na litr oliwy potrzeba do 10 kilogramów owoców.
CZYTAJ DALEJ

Zaślepieni na własne życzenie

2025-10-28 23:35

[ TEMATY ]

felieton

zaślepieni

własne życzenie

konformizm

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

Historia Europy ostatnich dwóch dekad to opowieść o politycznej ślepocie i moralnym konformizmie. Książka „Zaślepieni. Jak Berlin i Paryż dały Rosji wolną rękę” Sylvii Kauffmann to nie tylko reporterski zapis błędów elit Zachodu, ale także lustro, w którym przeglądać się powinni politycy z Warszawy. Francuska dziennikarka pokazuje, jak wiara w „ugodowego Putina” zamieniła się w samobójczą strategię – od przemowy w Bundestagu w 2001 roku po monachijską konferencję w 2007. Niemcy kupowały gaz, Francja marzyła o wspólnym bezpieczeństwie z Moskwą, a Anglia prała rosyjskie pieniądze w londyńskim City. Europa udawała, że wierzy, że kupując gaz, kupuje pokój. A kupiła wojnę.

I gdy z Europy Środkowo-Wschodniej płynęły ostrzeżenia – z Polski, z krajów bałtyckich, z Ukrainy – Berlin i Paryż reagowały z pobłażliwym uśmiechem. „Alarmiści z Wschodu” mieli kompleksy, a nie rację. Dziś to oni mają groby, a tamci – rozdziały w książkach o błędach. Kauffmann pisze o „operacji uwiedzenie”, w której Putin zagrał Zachodem jak orkiestrą. Po trzech dekadach od upadku muru berlińskiego Europa zbudowała nowy mur – z pychy, złudzeń i gazowych rur.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję