Od lewej stoją: Jolanta Pietras – specjalista ds. public relations,
dr Iwona Peryt-Gerasimczuk – opiekunka Salonu Wystaw PGNiG SA,
Lilianna Lilu Batory – autorka obrazów oraz Dorota Mudry – kierowniczka
Działu Komunikacji i PR PGNiG SA
Wierzymy, że anioły są wśród nas i opiekują się nami. Aniołami nazywamy też dobrych ludzi. W Zielonej Górze są także inne anioły – na obrazach, a to za sprawą artystki malarki Lilianny Lilu Batory. Wernisaż wystawy jej obrazów pt. „Gdzie Anioły mówią Dzień Dobry...” odbył się w grudniu w Salonie Wystaw PGNiG przy ul. Bohaterów Westerplatte. Autorka jest zielonogórzanką, absolwentką poznańskiej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. Ukończyła ją w 1992 r. Potem długo pracowała w reklamie. Wróciła jednak do malarstwa.
Tę wystawę planowała kilka lat. Anioły przybierają różne postacie. Kolory są świetnie dobrane. Na wystawie widzimy zarówno anioły samotne, jak i w relacjach z innymi aniołami. Tak jak w życiu – na jednych obrazach wzajemne relacje postaci są pełne ciepła i miłości, a na innych widać niezrozumienie i odwracanie się od siebie. Mnie podobał się najbardziej obraz anioła trzymającego kulkę zawieszoną na nitce. Pomyślałam o kruchości naszego życia i o tym, że nasza Ziemia też na nitce zawieszona, bo jakże łatwo ją zniszczyć.
Oprócz obrazów na płótnie czy drewnie artystka tworzy wisiorki, pierścionki oraz kartki i zakładki do książek. Autorka tekstu w folderze do wystawy, dr Iwona Peryt-Gerasimczuk, poproszona o wypowiedź określiła malarkę jako osobę otwartą na filozofię i teologię, opowiadającą o miłości, bo miłość jest podstawą wszystkiego. Dziękując, autorka obrazów powiedziała, że słuchanie o sobie jest krępujące, ale usłyszenie dobrych rzeczy zobowiązuje na przyszłość.
Aniołowie, mozaika w prawosławnym klasztorze Osios Lukas, Grecja
Jednym z tematów wczesnochrześcijańskiej refleksji o świecie niewidzialnym było zagadnienie relacji aniołów do ludzi
Posłannictwo aniołów wobec ludzi rozumiane jako pomoc w osiągnięciu zbawienia było przedmiotem nauczania licznych Ojców Kościoła i pisarzy wczesnochrześcijańskich, którzy opierali się przy tym na świadectwie Pisma Świętego, szczególnie na tekście z Listu do Hebrajczyków (1,14): „Czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie?”. Już zatem w „Pasterzu” Hermasa z II wieku możemy odnaleźć następujący fragment: „Kim jest, o Panie, sześciu młodzieńców, którzy budowali? To są – mówi – aniołowie Boży: zostali oni pierwsi stworzeni i dał im Pan wszelkie stworzenie swoje, aby przyczyniali się do jego wzrostu, budowali i nad nim panowali”. Św. Hilary z Poitiers pisał natomiast: „Pamiętamy, że istnieje wiele duchowych mocy noszących imię aniołów (...) Słabość nasza wymaga ich wstawiennictwa, a nie Boża natura, posłani są bowiem na posługę tych, którzy dziedzictwo zbawienia otrzymać mają”. Zaś św. Augustyn przypominał, że „aniołowie (...) zwracają uwagę na dążących do celu, litują się nad nami i z nakazu Pana pomagają nam, abyśmy kiedyś wrócili do wspólnej ojczyzny i nasycali się łącznie ze źródła Boskiej prawdy i wiekuistości”. Biskup Hippony zwracał także uwagę, że „«anioł» to nazwa powierzonego zadania, a nie natury”, albowiem słowo greckie „angelos” – stąd łacińskie „angelus” i polskie „anioł” – oznacza „posłaniec”, „zwiastun”.
Podczas rekolekcji przed swoim ingresem do katedry na Wawelu, kard. Grzegorz Ryś wskazał na postawę kapłana, który powinien być „dla ludzi”. Podkreślił także, że milczenie jest lekarstwem na niewiarę. - To bardzo piękna podpowiedź, by tak jak dbamy o liturgię, zadbać o milczenie, które jest lekiem na niewiarę – mówił metropolita krakowski-nominat.
Na początku metropolita krakowski-nominat nawiązał do oryginalnego zapisu rodowodu Jezusa z Ewangelii św. Mateusza. – Pierwszą księgą jaką Bóg pisze, jaką Bóg się posługuje, pierwszą księgą jest zawsze człowiek – mówił, przywołując przykład dziecka, które dostaje pierwszą lekcję od swoich rodziców. – Bóg przemawia do dziecka najpierw przez osoby rodziców, a potem dopiero przez wszystkie książki, jakie będzie miało czas czytać w życiu. Rekolekcje są pewnie po to, żebyśmy byli czytelni, żeby ludzie mogli nas czytać – zauważył.
W katedrze Neapolu miał miejsce kolejny w tym roku „cud krwi świętego Januarego”. Jak poinformowała archidiecezja neapolitańska, krew w relikwiarzu została odkryta o godzinie 9:13 we wtorek 16 grudnia „w stanie półpłynnym”. Do zakończenia Mszy św. o godz. 10:05 uległa całkowitemu skropleniu.
Od wieków cud krwi św. Januarego ma miejsce tradycyjnie trzy razy w roku: w sobotę przed pierwszą niedzielą maja, czyli w święto przeniesienia relikwii świętego do Neapolu, w dniu jego liturgicznego wspomnienia 19 września oraz 16 grudnia - dniu upamiętniającym ostrzeżenie przed erupcją Wezuwiusza w 1631 r. Zmiana konsystencji zakrzepłej krwi męczennika uważane jest za zapowiedź pomyślności dla Neapolu i jego mieszkańców. Cud przyciąga rzesze wiernych i widzów. Jego brak jest uważany przez neapolitańczyków za zły znak. Tak było np. w latach pandemii koronawirusa w 2020 i 2021 roku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.