Uroczyste „Te Deum laudamus” zabrzmiało w sanktuarium św. Józefa Opiekuna Rodzin podczas jubileuszowej Eucharystii sprawowanej z okazji 60-lecia parafii. Mszy św. przewodniczył biskup kielecki Jan Piotrowski, a Eucharystia dzięki TV Polonia była transmitowana na cały świat.

Zanim rozpoczęła się Msza św. ks. Tomasz Rusiecki przybliżył historię powstania świątyni, na budowę której od początku nie godzili sie komuniści. Zebranych w świątyni i przed telewizorami na całym świecie powitał kustosz sanktuarium ks. proboszcz Jan Iłczyk. – Dziś dziękujemy Bogu za 60 lat naszej parafii i prosimy o błogosławieństwo i pomoc dla rodzin całego świata – mówił. Przypomniał bp. Czesława Kaczmarka, męczennika z czasów komunistycznych, który erygował parafię na kieleckim Szydłówku i ustanowił dla niej patrona św. Józefa Robotnika. – Wierzył, że na czasy komunistyczne, prześladowanie Kościoła i wszelkie trudności będzie to najlepszy patron – mówił ks. prałat.

Homilię wygłosił bp Jan. Mówił o potrzebie przyjęcia daru Bożej Miłości – Jezusa Chrystusa. Aby Go przyjąć, potrzebna jest łaska wiary, która jest czymś więcej niż tylko ludzkim spojrzeniem na Jezusa – mówił dodając, że chrześcijanin nie jest stróżem muzealnych wartości. – Doświadczenie uczy nas, że wiara umacnia się tylko wtedy, kiedy jest przekazywana. Św. Jakub Apostoł zalecał swoim słuchaczom, że piękno i dojrzałość wiary należy opisywać świadectwem życia, działaniem miłosierdzia i codziennego wzajemnego dobra – podkreślił hierarcha.

Podczas Eucharystii dary ołtarza przyniosła niepełnosprawna młodzież. historia budowy kościoła św. Józefa Robotnika sięga połowy ubiegłego wieku. W 1958 r. bp Czesław Kaczmarek, widząc rozbudowywane osiedla na północy Kielc, wydzielił nowy okręg parafialny z macierzystych parafii św. Wojciecha i katedralnej. Ówczesne władze komunistyczne nie wydały zgody na budowę kościoła, dlatego też w 1958 r. staraniem ks. Tadeusza Cabańskiego wzniesiono tymczasową kaplicę, według projektu inż. Adama Klimka. Kaplicę poświęcono 21 września 1958 r. Zgodę na budowę kościoła parafia otrzymała dopiero w 1973 r. Budowniczym nowej świątyni był ks. proboszcz Jan Kudelski. Dwukondygnacyjną świątynię w nowoczesnym stylu zaprojektowali: Władysław Pieńkowski, Marian Szymanowski, Kinga Pieńkowska-Osińska. Kamień węgielny pochodzący z grobu św. Piotra w Rzymie (poświęcony przez papieża Pawła VI) 10 października 1976 r. wmurował bp Jan Jaroszewicz. W 1983 r. zaczęto odprawiać Msze św. w górnym kościele. Po ponad dwudziestu latach budowy kościół konsekrował 19 listopada 1995 r. abp Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce. Przy wejściu głównym do kościoła umieszczono na kolumnie figurę św. Józefa z Dzieciątkiem (rzeźba Jerzego Sikorskiego).

Świątynia na planie ćwiartki koła jest dwupoziomowa o zasadniczo jednoprzestrzennym wnętrzu. Sklepienie budowli pokrywają monumentalne, ażurowo powycinane żebra, zbiegające się promieniście nad ołtarzem głównym. We wnętrzu górnego kościoła wykonywane są obecnie szeroko zakrojone prace nad jego wystrojem. Autorem koncepcji nowego wystroju jest artysta rzeźbiarz prof. Wincenty Kućma. Istniejący ołtarz z marmuru kararyjskiego wykonał Jerzy Sikorski. Stacje drogi krzyżowej zostały wyrzeźbione przez Annę Grocholską. W nawie umieszczono ołtarze Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz św. Józefa. W tym ostatnim znajduje się kopia cudownego obrazu św. Józefa z Kalisza wykonana przez Krzysztofa Jackowskiego. Organy wykonał Zakład Organowy Jana Zycha. W dolnym kościele ołtarz główny zdobi figura Matki Bożej Fatimskiej – oryginalnych rozmiarów, przywieziona z Portugalii, usytuowana nad złoconym tabernakulum. W krypcie przedpogrzebowej – freski Łucji i Józefa Ośminów. W święto Świętej Rodziny, 29 grudnia 2013 r. kościół św. Józefa został przez bp. Kazimierza Ryczana podniesiony do godności diecezjalnego sanktuarium św. Józefa Opiekuna Rodzin.