Reklama

Niedziela Lubelska

Szczęśliwsze życie z Bogiem

Niedziela lubelska 20/2018, str. VI

[ TEMATY ]

parafia

Grzegorz Jacek Pelica

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Po tygodniu adoracji relikwii Drzewa Krzyża w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Konopnicy bp Mieczysław Cisło zachęcał do nieustannych modlitw o dobre i godne powołania kapłańskie i zakonne. 28 kwietnia Ksiądz Biskup przewodniczył pożegnaniu kopii Krzyża Trybunalskiego i udzielił bierzmowania grupie gimnazjalistów. W pieczołowicie odnawianej świątyni Pasterza powitali rodzice młodzieży i proboszcz ks. Jan Domański.

Katecheza przy krzyżu

O przygotowaniach i przeżywaniu uroczystych chwil opowiedzieli Błażej i Maria, uczniowie gimnazjum, którzy pamiętali o roli katechetów ks. Wojciecha Lisieckiego i ks. Pawła Moskwiaka oraz wikariusza ks. Marcina Turowskiego. – Na lekcjach religii ks. Wojciech przybliżył nam historię sakramentu bierzmowania, wyjaśnił jego istotę. Uczestniczyliśmy w nabożeństwach różańcowych, Roratach, rekolekcjach wielkopostnych. Przez serię niedzielnych spotkań w parafii utrwaliliśmy wiedzę o Duchu Świętym; dlaczego chcemy przyjąć ten sakrament i jak powinniśmy nasze dojrzałe życie ofiarować Bogu. Występowali zaproszeni goście: egzorcysta z zakonu franciszkanów, siostra zakonna, a także młodzież z KSM. Zostaliśmy namaszczeni egzorcyzmowanym olejem z Loretto. Rekolekcje ewangelizacyjne przybliżyły mnie do Boga i do wartości, którymi kieruje się wierzący dla utrzymania więzi z Bogiem aż do śmierci – powiedział Błażej Krakowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Marysia mówiła: – Podczas katechezy w szkole ksiądz opowiadał historie z życia wzięte, przytaczał opowieści o swoich znajomych. W ten sposób chciał nas zachęcić do życia blisko Boga. Uczestniczyłam w Mszach św. i nabożeństwach, śpiewałam w chórze i chodziłam na liczne spotkania, np. z siostrą zakonną, która naucza w więzieniu i zaimponowała mi swoim poświęceniem w pracy z ludźmi, którzy zeszli na złą drogę. Zastanawiam się czasami, skąd w niektórych bierze się taka silna chęć poświęcenia życia Bogu, bezinteresownej służby, całkowitego oddania. Podczas rekolekcji ewangelizacyjnych słuchałam świadectw osób, o ich wspólnocie z ludźmi i z Bogiem. Bardzo mnie to zafascynowało i zaczęłam zastanawiać się nad swoim życiem. Czuwania przy krzyżu, które prowadziła starsza młodzież, pozwoliły mi się skupić i wyciszyć. Dostarczyły głębokich przemyśleń o życiu religijno-duchowym. Przygotowanie umocniło mnie w wierze i zmieniło postrzeganie świata. Zrozumiałam, że Bóg bardzo nas kocha i warto żyć blisko Niego; wtedy nasze życie jest o wiele szczęśliwsze.

W rodzinnym klimacie

– Młodzież jest skarbem ojczyzny, Kościoła i rodziny, dlatego otaczamy was modlitwą, wspieramy Eucharystią, abyście otrzymali na drogę życia pełnię darów Ducha Świętego w sakramencie duchowego dojrzewania – mówił do młodzieży bp Cisło. Pasterz tłumaczył działanie Ducha, z którego rodzą się Kościół, wierność Maryi i tożsamość narodu.

W klimacie rodzinnej religijności dokonały się pierwsze wybory młodych. – Wybrałam imię Matylda, ponieważ jest mi bardzo bliskie i ważne, gdyż moja babcia i dziadek utracili syna. A Matylda jest patronką wdów, dużych rodzin oraz rodziców, którym umarły dzieci – mówiła Maria. – Stanęliśmy przed wyborem patrona oraz osoby, która będzie świadkiem przyjęcia tego sakramentu. Wybrałem św. Huberta; skłoniły mnie do tego sprawy rodzinne, a także przekaz o jego nawróceniu i ofiarowaniu życia Bogu. Kryterium przy wyborze świadka była wiara; potrzebny był ktoś, kto jest w stanie przybliżyć mi sprawy wiary i Boga – podkreślał lektor Błażej.

Obydwoje po wysłuchaniu homilii wyrazili przekonanie, że „Duch Święty wzmacnia wolę, porządkuje ich uczucia, wspomaga wiarę, którą przyjęli od rodziców jeszcze w dzieciństwie”.

Klucz do nieba i miłości

Wdzięczność za dar relikwii Drzewa Krzyża wypowiedział proboszcz ks. Jan Domański. – To wszystko odciska się głęboko na naszych sercach. Jak w pieśni: „Nie zdejmę krzyża z mojej ściany, z mego serca, bo krzyż to klucz do nieba”. Dziękuję za przypomnienie nam o miłości Jezusa Chrystusa, który czeka, byśmy odpowiedzieli pełną miłością i nie ranili Jego Serca. Dziękuję za bierzmowanie i Mszę św., najcenniejszy dar, gdy Chrystus jest z nami przez wszystkie dni aż do skończenia świata – podkreślał duszpasterz. Młodzież dziękowała wspólnocie i szafarzowi za dar Ducha Świętego, który będzie umacniał i prowadził drogą życia w prawdzie, pokoju i radości, zgodnie z nauką Kościoła.

***


Rekolekcje „Źródło” w najbliższym czasie
Babin
rekolekcje 17-20 maja, peregrynacja krzyża 19-26 maja
Matczyn
rekolekcje 24-27 maja,
peregrynacja krzyża 26 maja – 2 czerwca

2018-05-16 11:24

Oceń: 0 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Parafie z pasją

Niedziela Ogólnopolska 47/2021, str. 18-19

[ TEMATY ]

parafia

Archiwum parafii Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych w Skawie

Drużyna ze zwycięskiej parafii Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych ze Skawy

Drużyna ze zwycięskiej parafii Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych ze Skawy

„Aktywna Parafia 2021” – konkurs organizowany przez KAI – udowadnia, że polskie parafie przetrwały lockdown i teraz nadrabiają „uśpiony czas”.

Bardzo się cieszymy, że ktoś takie konkursy w ogóle organizuje. Nie dla samego konkursu, ale dla pokazania, że parafie działają w różnych dziedzinach i że na ich terenie faktycznie coś się dzieje – powiedział ks. kan. Dariusz Marczak, proboszcz parafii św. Hieronima w Warszawie.
CZYTAJ DALEJ

Dlaczego godzina dziewiąta jest godziną piętnastą?

Niedziela lubelska 16/2011

Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego. Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia. Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka. Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
CZYTAJ DALEJ

Liturgia Męki Pańskiej. Na krzyżu zajaśniała potęga miłości Chrystusa

2025-04-18 22:23

Paweł Wysoki

W Wielki Piątek Liturgii Męki Pańskiej w archikatedrze lubelskiej przewodniczył bp Adam Bab. W homilii podkreślił, że Chrystus, wywyższony na krzyżu, zdobywa serca ogromem swojej miłości.

Przywołując fragment z Ewangelii wg św. Jana: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16) powiedział, że mimo ludzkiej niewierności, Bóg pozostał wierny swojej pierwotnej miłości. – Z tej miłości powstał świat i z tej miłości został stworzony człowiek, a Chrystus przyniósł grzesznemu światu dobrą nowinę: miłość Boga nie ustała. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. Chociaż przeszedł przez świat dobrze czyniąc, został ukrzyżowany. Pozwolił dać się zabić, ale nie pozwolił się uśmiercić; uczynił ze swojej śmierci ofiarę, aby ci, którzy mu śmierć zadają, zostali ocaleni ze swojego grzechu – nauczał. – Na krzyżu zajaśniała potęga miłości Chrystusa – podkreślił.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję