Reklama

Niedziela Przemyska

Wyrusz w drogę z nami, Panie!

Niedziela przemyska 42/2017, str. 4

[ TEMATY ]

diakonat

Kl. Krzysztof Kasperkowicz

Słów Pasterza ze szczególną uwagą wysłuchali kandydaci do święceń diakonatu

Słów Pasterza ze szczególną uwagą wysłuchali kandydaci do święceń diakonatu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W starożytnym świecie działało wielu różnego rodzaju nauczycieli. Każdy z ludzi mógł sobie wybrać nauczyciela, któremu ufał i który wywierał wpływ na jego życie. Rzeczą bardzo ważną, istotną było to, aby dokonać właściwego wyboru, aby wybrać dobrego nauczyciela (…) Łatwo było się pomylić i słuchać nauczyciela, którego intencje były złe, przewrotne”.

Słuchając tych słów, płynących z ust abp. Adama Szala w dniu inauguracji roku akademickiego 2017/2018 w Wyższym Seminarium Duchownym, trzeba przyznać, że mimo dwóch tysięcy lat, jakie dzielą nas od realiów działania Tymoteusza, adresata dwóch Pawłowych listów, w świecie nowoczesnym także działa wielu różnego rodzaju nauczycieli. Postępujący rozwój technologii i środków komunikacji jak nigdy wcześniej w historii ludzkości daje możliwość wyboru takiego nauczyciela, jaki najbardziej odpowiada osobistym preferencjom człowieka – i jak nigdy wcześniej utrudnia ten wybór, poszerzając paletę możliwości właściwie w nieskończoność.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nauczycielu dobry...

Przed nami droga – bo rok formacyjny to droga ku dojrzałości – ludzkiej, chrześcijańskiej, duszpasterskiej. Droga, w której staramy się kroczyć za Chrystusem, którego także uczniowie nazywali Rabbi – Nauczyciel. Ewangelia pokazuje nam scenę, w której dochodzi do spotkania Chrystusa z młodym człowiekiem: „Gdy [Jezus] wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?"” (Mk 10,17). Św. Jan Paweł II, komentując ten fragment w liście apostolskim do młodych „Parati semper”, stwierdza: „Kiedy mówicie do Niego: «Nauczycielu dobry...», On pyta: «dlaczego Mnie nazywasz dobrym? Dobry jest tylko Bóg». A więc: to, że Ja jestem dobry, świadczy o Bogu. «Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca». (…) Kiedy Chrystus odpowiadając, każe Wam wszystko to odnieść do Boga, to równocześnie wskazuje, jakie jest ich źródło i podstawa w Was samych. Każdy z Was bowiem jest obrazem i podobieństwem Boga poprzez sam akt stworzenia”.

Reklama

Pytanie, które każdy z nas, alumnów, nosi w sobie, brzmi właśnie: „Co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?"; dopiero wtórnie poszukujemy drogi odpowiedzi na pytanie: „Jak stać się dobrym kapłanem?". Aby stać się dobrymi nauczycielami, sami potrzebujemy Dobrego Nauczyciela – Boga-Człowieka, Jezusa Chrystusa; co więcej, odkrywamy w sobie zakorzenione w nas przez akt stwórczy podobieństwo do Boga. Ksiądz Arcybiskup kontynuował: „Prawdziwy nauczyciel (…) ma być człowiekiem Bożym, który przez wyznanie wiary zaślubił się z Chrystusem, który złożył wyznanie wiary podobnie, jak to uczynił Chrystus przed Piłatem, mówiąc, że jest Królem żydowskim – zaświadczył prawdę”. To pierwsza cecha rozpoznawcza prawdziwego nauczyciela – wierność prawdzie.

Z ludzi dla ludzi

Nie sposób pominąć jednak na drodze ucznia formacji ludzkiej, która ma znaczenie fundamentalne. Ojciec duchowny i wykładowca psychologii, ks. Mariusz Woźny, w wykładzie inauguracyjnym poświęconym roli psychologii w formacji seminaryjnej przypomniał słowa Listu do Hebrajczyków: „Każdy bowiem arcykapłan z ludzi [jest] brany” (Hbr 5,1), które jakby milcząco zakładały prawdziwość znanego adagium Terencjusza: „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce”. Sam Chrystus poprzez przyjęcie człowieczeństwa uświęcił to, co ludzkie, abyśmy w ten sposób stali się uczestnikami Boskiej natury. Pokazuje nam to wymowny znak liturgiczny zmieszania wina z kroplą wody, w czasie którego diakon lub kapłan wypowiada po cichu słowa: „Przez to misterium wody i wina daj nam, Boże, udział w bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo”.

Prawdziwy nauczyciel jest także „dla ludzi”, dla których – szczególnie jako kapłan – zostaje ustanowiony pasterzem. Potrzebę takich pasterzy wyraził w imieniu wiernych wicewojewoda podkarpacki, Piotr Pilch, porównując ludzi pozbawionych duszpasterskiej opieki do dzieci we mgle. Chrystus w Ewangelii wyruszył naprzeciw ludziom, którzy Go potrzebowali: „…nie czekał, aż ludzie przyjdą do Niego, nie wyznaczał godzin przyjęć, nie zamykał się w swoim mieszkaniu, (…) odważnie szedł na spotkanie z ludźmi, z ludzką biedą” – rozważał Ksiądz Arcybiskup. To druga cecha prawdziwego nauczyciela – cecha, którą język grecki oddaje słowem „parrhesia”, „które oznacza szczerą prostotę, synowską ufność, radosną pewność, pokorną śmiałość, pewność bycia kochanym” (KKK 2778).

Reklama

In vinculocommunionis

„Duch, który umacnia miłość” – hasło programu duszpasterskiego, który będziemy realizować w polskim Kościele od pierwszej niedzieli Adwentu – towarzyszyło zgromadzonym w seminaryjnej auli. Słowa te, zaczerpnięte z II Modlitwy Eucharystycznej o tajemnicy pojednania, wyrażają prośbę Kościoła o zachowanie jedności z Ojcem Świętym, biskupem diecezjalnym, duchownymi wszystkich stopni oraz wszystkimi wiernymi. „Oby nasze przemyskie seminarium, oby nasze prezbiterium, czyli kapłani naszej przemyskiej diecezji, oby wszyscy wierni byli zjednoczeni węzłami miłości – bo te węzły miłości to po prostu Kościół, który jest związkiem miłości” – wyraził swoje życzenie Arcypasterz.

„Pan przemówił: «Pójdź za mną». Odpowiedzieliśmy na to wezwanie – i oto jesteśmy” – przemawiał w imieniu 13 najmłodszych alumnów naszej Alma Mater ich duktor, prosząc przełożonych, wykładowców o ukazanie istoty kapłaństwa, a starszych alumnów – o pomoc i wzór w realizowaniu woli Bożej. W ten sposób zaznaczyła się jeszcze jedna cecha prawdziwego nauczyciela, która chyba najwyraźniej odróżnia go od fałszywego: zgodność głoszonego słowa z czynami. Echem pobrzmiewają w nich słowa bł. Pawła VI skierowane do członków Papieskiej Rady ds. Świeckich: „Człowiek naszych czasów chętniej słucha świadków, aniżeli nauczycieli; a jeśli słucha nauczycieli, to dlatego, że są świadkami”.

Reklama

Szczególna hojność łaski

22 września – dzień inauguracji roku akademickiego – w kalendarzu liturgicznym znajduje się między dwoma obchodami Świętych, którzy są aktualnymi wzorami dla seminarzystów, choć dzieli ich dziewiętnaście wieków historii: św. Mateusza, apostoła i ewangelisty, który własnym życiem przypłacił wierność głoszonemu Słowu, oraz św. Ojca Pio, kapłana, którego Chrystus w szczególny sposób złączył z tajemnicą swego Krzyża. Jednego i drugiego można nazwać nauczycielem na nasze czasy – bo jeden i drugi prowadzi nas do Chrystusa.

„Panie Jezu, (…) im bardziej jesteśmy wpatrzeni w Ciebie, zasłuchani w Twoje słowo, tym spokojniej możemy patrzeć na zmienność tego, co przemija. Ty i Twoja miłość jest stała. Twoja łaska szczególnie hojnie jest rozlewana w sercach tych, którzy chcą być Twoimi uczniami, którzy odważyli się pójść za Tobą” – modlił się w czasie Eucharystii rektor Seminarium, ks. Konrad Dyrda. Ufamy, że dzięki tej hojnie udzielonej łasce staniemy się prawdziwymi nauczycielami na wzór Chrystusa-Nauczyciela. „A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5,5).

Prosimy wiernych o modlitwę wypraszającą Boże błogosławieństwo na kolejny rok drogi dla diakonów i dla wszystkich alumnów.

2017-10-11 13:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prawdziwa wielkość to służba

Archidiecezja lubelska ma szesnastu nowych diakonów. Święcenia diakonatu odbywały się równocześnie w trzech kościołach: św. Michała Archanioła w Lublinie, Rozesłania Świętych Apostołów w Chełmie oraz Znalezienia Krzyża Świętego w Końskowoli. Alumni V roku Metropolitalnego Seminarium Duchownego przyjęli je przez posługę trzech biskupów: abp. Stanisława Budzika, bp. Mieczysława Cisło i bp. Józefa Wróbla

Uroczyste Msze święte z obrzędem udzielenia święceń diakonatu, sprawowane pod przewodnictwem biskupów 11 maja, zgromadziły dziesiątki kapłanów i setki wiernych, wypraszających u Boga wiele łask dla tych, którzy zostali powołani do szczególnej służby miłości. - Wasze pokolenie zmierzy się z trudem nowej ewangelizacji. Ponowny katecheument ludzi ochrzczonych, tych co wiarę utracili, będzie wymagał wielu duchowych trudów. Życzymy wam dojrzałej wiary, pokory, gruntownej wiedzy i umiejętności pracy we wspólnocie Kościoła - mówił ks. Arkadiusz Paśnik, proboszcz lubelskiej parafii pw. św. Michała Archanioła. W imieniu wspólnoty parafialnej, której kościół został wybrany na jedno z miejsc udzielenia święceń diakonatu, podkreślał, że „sakrament święceń, celebrowany w Roku Wiary, umacnia więź z Panem i dodaje odwagi tym, którzy słyszą wołanie Jezusa”. Siedmiu diakonów, którzy słowem „jestem” potwierdzili gotowość wyłącznej służby na wzór Chrystusa, abp Stanisław Budzik zapewnił o modlitewnym wsparciu Kościoła. Zwracając się do tych, którzy wspaniałomyślnie odpowiedzieli na zaproszenie Chrystusa do podążania drogą kapłaństwa, Ksiądz Arcybiskup podkreślał, że ich wybranie nie łączy się z zaszczytami, ale ze służbą. - Jezus nie przyszedł na świat po to, by Mu służono, ale po to, by służyć. Te słowa najlepiej ukazują to, co Jezus myślał o sobie samym i jakie zadanie zostawił swoim uczniom - mówił. - Prawdziwa wielkość nie polega na zajmowaniu pierwszego miejsca, na wynoszeniu się, ale na byciu pierwszym dla innych, na dawaniu talentów w służbie drugiego człowieka - podkreślał.

CZYTAJ DALEJ

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy.

CZYTAJ DALEJ

Świdnica. Znakomite wieści dla świdnickiej katedry

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

Świdnica

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

dotacje na zabytki

Beata Moskal-Słaniewska Prezydent Świdnicy

Proboszcz katedry podczas oprowadzania gości po katedrze

Proboszcz katedry podczas oprowadzania gości po katedrze

Stolicę diecezji odwiedziła Joanna Scheuring-Wielgus, wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przywożąc ze sobą znakomite wieści dla miasta i jego dziedzictwa kulturowego.

Podczas spotkania w czwartek 28 marca ogłoszono, że katedra świdnicka, jeden z najcenniejszych zabytków Dolnego Śląska otrzyma wsparcie finansowe z corocznego programu ministerstwa. Informację przekazała w mediach społecznościowych Prezydent Świdnicy. - Z corocznego programu prowadzonego przez ministerstwo, wśród projektów zakwalifikowanych do dofinansowania, jest świdnicka katedra! Moja ulubiona figura św. Floriana, patrona strażaków, nareszcie zostanie odnowiona – napisała Beata Moskal-Słaniewska.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję