Mówią, że kobiety potrafią robić kilka rzeczy naraz, a mężczyźni są pod tym względem raczej jednowymiarowi. Ostatnie miesiące pokazują mi, że da się to przełamać. W niewielkiej skali, ale satysfakcja jest.
Do zmian zainspirował mnie znany reżyser filmów o tematyce duchowej Michał Kondrat, którego miałem okazję jeszcze przed wakacjami gościć na antenie Radia eM Kielce. Mówił wówczas m.in. o tzw. kontemplacji w ruchu, która pokrótce polega na byciu w stałym zjednoczeniu z Panem Bogiem, nawet jeżeli prowadzimy aktywne życie. A życie rodzica to zdecydowanie życie aktywne.
Dlatego od tamtej pory, gdy wiozę starszą córkę do żłobka, to odmawiam Różaniec. Gdy usypiam młodszą córkę, odmawiam Koronkę. Gdy idę do sklepu, odmawiam „Anioł Pański”. Ktoś powie: Różaniec za kółkiem czy Koronka w trakcie bujania dziecka to nic trudnego, ale moja męska psychika tak działa, że jeżeli robi jedno, to mocno wypiera możliwość robienia drugiego, nawet jeżeli to „jedno” to rzecz prosta. Trzeba się zmusić, wyrobić nawyk.
Z drugiej strony łączenie prostych czynności z modlitwą jest poligonem do pracy nad naprawdę świadomą rozmową z Bogiem. Bo prowadzenie samochodu wcale nie ułatwia modlitwy na „dobrym poziomie”. Grunt to uczyć się takiej podzielności uwagi, by przede wszystkim bezpiecznie kierować, a dodatkowo modlić się jak należy.
W regularności pomaga mi prosta rzecz. Obłożyłem sobie każdy dzień alarmami w telefonie: na poranne spotkanie ze słowem Bożym, na „Anioł Pański”, na przypomnienie słowa Bożego, do którego rano zajrzałem, na Koronkę do Bożego Miłosierdzia, na podsumowanie dnia również z tym samym słowem oraz rachunek sumienia.
Nie są to sprawy czasochłonne. To krótkie, maksymalnie 10-minutowe momenty pewnego zdyscyplinowania, nawracania się wciąż na nowo co parę godzin w stronę Chrystusa. Prozaiczna rzecz, która bardzo pomaga być ciągle „w kontakcie”. Na różnym poziomie, bo i dni są różne, ale najważniejsze, że regularnie – telefon nie odpuszcza. Jak ma dzwonić, to dzwoni.
Jarosław Kumor, Mąż i ojciec, dziennikarz i publicysta, jeden z liderów męskiej wspólnoty Przymierze Wojowników
Uczynił z całego swojego życia dar dla ubogich, dla najbardziej potrzebujących.
Przyszło mu żyć w czasie wielkich społeczno-ekonomicznych przemian, gdy idee socjalistyczne rozgrzewały serca i zajmowały umysły ludzi pracy. Święty Leonard Murialdo zrozumiał, że Kościół musi wyjść im naprzeciw, że trzeba zjednoczyć katolickich robotników i pomóc im w upominaniu się o swoje prawa.
Prawdziwym grzechem jest żyć przekonaniem, że gdzie indziej żyje się lepiej, wygodniej, przyjemniej. Przekonanie, jakoby „wszędzie było dobrze tylko nie we własnym domu”.
W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”».
Dwóch 18-latków zginęło po dachowaniu samochodu, do którego doszło nad ranem w Chełmie (Lubelskie). W środku było 10 młodych osób. Kierujący samochodem był pijany.
Podkom. Kamil Karbowniczek z zespołu prasowego Komendy Wojewódzkiej Policji w Lublinie przekazał PAP, że ok. godz. 4 w niedzielę przy ul. Ogrodowej w Chełmie kierujący samochodem 19-latek zjechał z drogi, uderzył w słup latarni oświetleniowej i ogrodzenie posesji, po czym pojazd dachował.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
