Reklama

Niedziela Częstochowska

25 lat w służbie Kościołowi częstochowskiemu

Można powiedzieć, że 25 lat temu pojawiły się zwiastuny edycji częstochowskiej „Niedzieli”. Pierwsza jej odsłona ukazała się w październiku 1991 r. i była czymś w rodzaju miesięcznika dla Kościoła częstochowskiego. Pierwszy numer stanowiący edycję częstochowską został wydrukowany z datą 30 maja 1993 r.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Najpierw było comiesięczne wydanie diecezjalne, które dwa lata później przerodziło się w cotygodniową wkładkę edycyjną. Niemniej jednak, jeśli spojrzymy na nasze pismo z perspektywy 90. rocznicy jego powstania, to już w roku 1930 z inicjatywy bp. Teodora Kubiny zaczęto wydawać „Częstochowskie Wiadomości Parafialne”. Mimo tego, że ukazało się ich tylko kilkanaście numerów, służyły one jako „uzupełnienie pracy duszpasterskiej duchowieństwa pracą czynnych katolików”, przyczyniały się „do pogłębienia świadomości religijnej” i docierały „tam, gdzie nie dochodzi żywe słowo”, by dołożyć swoją cegiełkę „do rozwoju miłości, sprawiedliwości i prawdy”, jak czytamy w pierwszym numerze tego dodatku.

Te cele nie uległy zmianie. Edycja częstochowska ukazuje przede wszystkim lokalne życie religijne, które rozgrywa się pod przewodnictwem obecnego ordynariusza miejsca abp. Wacława Depo. Spełnia ona zatem rolę informacyjną, ale również formacyjną. Na jej łamach prezentowane są aktualne wydarzenia, jakie dzieją się w archidiecezji, w jej licznych instytucjach czy poszczególnych wspólnotach parafialnych. Poruszane są też tematy społeczne i kulturalne. Nie brakuje wątków patriotycznych, tak bardzo bliskich „Niedzieli”. Bez wątpienia bliskość Jasnej Góry sprawia, że ma ona także rys maryjny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Edycja częstochowska jest dodatkiem szczególnym. Jej specyfika polega przede wszystkim na tym, że choć poruszane przez nią tematy zakorzenione są w lokalnej społeczności, to jednak jej redakcja znajduje się w centrali. Z jednej strony ułatwia to pracę dziennikarzom, redaktorom i korespondentom, ale z drugiej była ona swoistym „oczkiem w głowie” obecnego redaktora honorowego „Niedzieli” ks. inf. Ireneusza Skubisia i jest tak nadal, gdy „Niedzieli” szefuje Lidia Dudkiewicz.

Edycję częstochowską tworzyło i tworzy wielu ludzi. Nie sposób wynotować wszystkich, szczególnie wolontariuszy i korespondentów. Z obecnych warto przywołać z imienia i nazwiska niestrudzoną Zofię Białas i Jowitę Kostrzewską. Jeśli zaś chodzi o redaktorów prowadzących, to z pewnością trzeba wymienić Annę Cichobłazińską i Margitę Kotas, a także kapłanów, m.in.: ks. Zdzisława Wójcika, ks. Pawła Maciaszka czy ks. Mariusza Frukacza oraz piszącego te słowa. Autorami zamieszczanych tekstów bardzo często są także redaktorzy pracujący w „Niedzieli”, którzy na co dzień zajmują się innymi lokalnymi dodatkami.

Jakkolwiek by nie patrzeć, pracy na co dzień nie brakuje. Bo też ciągle coś się dzieje. Dlatego też „Niedziela Częstochowska” to nie tylko jej wersja papierowa, ale również jej internetowe wydanie oraz konto na Facebooku. W sieci materiały ukazują się na bieżąco. Jest sprawą oczywistą, że w tradycyjnym ośmiostronicowym wydaniu nie ma takiej możliwości, by zamieścić wszystko, co dociera do naszej redakcji za pośrednictwem korespondentów czy też dziennikarzy i redaktorów. Dlatego też Internet w ostatnich latach stał się tym forum, na którym czytelnik znajdzie więcej informacji i materiałów. Dla najważniejszych z nich zawsze znajdzie się miejsce w papierowej wersji naszej edycji.

W tym miejscu chciałbym bardzo serdecznie podziękować kapłanom – księżom proboszczom i wikariuszom za trud bycia pierwszymi czytelnikami i zarazem kolporterami naszej „Niedzieli”.

2016-10-06 09:51

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Sympozjum „Niedziela wspólnym dobrem"

Sympozjum „Niedziela wspólnym dobrem”
CZYTAJ DALEJ

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus - "Moim powołaniem jest miłość"

Niedziela łódzka 22/2003

[ TEMATY ]

św. Teresa z Lisieux

Adobe Stock

Św. Teresa z Lisieux

Św. Teresa z Lisieux

O św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitance z Lisieux we Francji, powstały już opasłe tomy rozpraw teologicznych. W tym skromnym artykule pragnę zachęcić czytelników do przyjaźni z tą wielką świętą końca XIX w., która także dziś może stać się dla wielu ludzi przewodniczką na krętych drogach życia. Może także pomóc w zweryfikowaniu własnego stosunku do Pana Boga, relacji z Nim, Jego obrazu, który nosimy w sobie.

Życie św. Teresy daje się streścić w jednym słowie: miłość. Miłość była jej głównym posłannictwem, treścią i celem jej życia. Według św. Teresy, najważniejsze to wiedzieć, że jest się kochanym, i kochać. Prawda to, jak może się wydawać, banalna, ale aby dojść do takiego wniosku, trzeba w pełni zaakceptować siebie. Św. Teresie wcale nie było łatwo tego dokonać. Miała niesforny charakter. Była bardzo uparta, przewrażliwiona na swoim punkcie i spragniona uznania, łatwo ulegała emocjom. Wiedziała jednak, że tylko Bóg może dokonać w niej uzdrowienia, bo tylko On kocha miłością bez warunków. Dlatego zaufała Mu i pozwoliła się prowadzić, a to zaowocowało wyzwoleniem się od wszelkich trosk o samą siebie i uwierzeniem, że jest kochana taką, jaka jest. Miłość to dla św. Teresy "mała droga", jak zwykło się nazywać jej duchowy system przekonań, "droga zaufania małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach Ojca". Św. Teresa ufała bowiem w miłość Boga i zdała się całkowicie na Niego. Chciała się stawać "mała" i wiedziała, że Bogu to się podoba, że On kocha jej słabości. Ona wskazała, na przekór panującemu długo i obecnemu często i dziś przekonaniu, że świętość nie jest dostępna jedynie dla wybranych, dla tych, którzy dokonują heroicznych czynów, ale jest w zasięgu wszystkich, nawet najmniejszych dusz kochających Boga i pragnących spełniać Jego wolę. Św. Teresa była przekonana, że to miłosierdzie Boga, a nie religijne zasługi, zaprowadzi ją do nieba. Św. Teresa chciała być aktywna nie w ćwiczeniu się w doskonałości, ale w sprawianiu Bogu przyjemności. Pragnęła robić wszystko nie dla zasług, ale po to, by Jemu było miło i dlatego mówiła: "Dzieci nie pracują, by zdobyć stanowisko, a jeżeli są grzeczne, to dla rozradowania rodziców; również nie trzeba pracować po to, by zostać świętym, ale aby sprawiać radość Panu Bogu". Św. Teresa przekonuje w ten sposób, że najważniejsze to wykonywać wszystko z miłości do Pana Boga. Taki stosunek trzeba mieć przede wszystkim do swoich codziennych obowiązków, które często są trudne, niepozorne i przesiąknięte rutyną. Nie jest jednak ważne, co robimy, ale czy wykonujemy to z miłością. Teresa mówiła, że "Jezus nie interesuje się wielkością naszych czynów ani nawet stopniem ich trudności, co miłością, która nas do nich przynagla". Przykład św. Teresy wskazuje na to, że usilne dążenie do doskonałości i przekonywanie innych, a zwłaszcza samego siebie, o swoich zasługach jest bezcelowe. Nigdy bowiem nie uda się nam dokonać takich czynów, które sprawią, że będziemy w pełni z siebie zadowoleni, jeśli nie przekonamy się, że Bóg nas kocha i akceptuje nasze słabości. Trzeba zgodzić się na swoją małość, bo to pozwoli Bogu działać w nas i przemieniać nasze życie. Św. Teresa chciała być słaba, bo wiedziała, że "moc w słabości się doskonali". Ta wielka święta, Doktor Kościoła, udowodniła, że można patrzeć na Boga jak na czułego, kochającego Ojca. Jednak trwanie w takim przekonaniu nie przyszło jej łatwo. Przeżywała wiele trudności w wierze, nieobce były jej niepokoje i wątpliwości, znała poczucie oddalenia od Boga. Dzięki temu może być nam, ludziom słabym, bardzo bliska. Jest także dowodem na to, że niepowodzenia i trudności są wpisane w życie każdego człowieka, nikt bowiem nie rodzi się święty, ale świętość wypracowuje się przez walkę z samym sobą, współpracę z łaską Bożą, wypełnianie woli Stwórcy. Teresa zrozumiała najgłębszą prawdę o Bogu zawartą w Biblii - że jest On miłością - i dlatego spośród licznych powołań, które odczuwała, wybrała jedno, mówiąc: "Moim powołaniem jest miłość", a w innym miejscu: "W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością".
CZYTAJ DALEJ

Włochy: konferencja episkopatu chce otworzyć szpital w Gazie

2025-10-02 14:10

[ TEMATY ]

Włochy

szpital w Gazie

konferencja episkopatu

PAP

Strefa Gazy

Strefa Gazy

Włoska Konferencja Biskupia chce otworzyć szpital w Gazie. Poinformowano o tym po wizycie jej sekretarza generalnego, abp. Giusppe Baturiego w Ziemi Świętej. Przekazał on pomoc humanitarną na ręce łacińskiego patriarchy Jerozolimy kard. Pierbattisty Pizzaballi. Zapowiedział też zorganizowanie solidarnościowej pielgrzymki włoskich biskupów do Ziemi Świętej.

„Chcemy dzielić się wiarą w nadziei na lepszy świat, ale również oburzeniem z powodu niesprawiedliwej przemocy, która depcze ludzką godność - oświadczył abp Baturi. Wskazał, że „trzeba zaprzestać przemocy, uwolnić zakładników i zaprzestać ataków na lud, którego nie można karać w ten sposób”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję