Kupno to niewielka miejscowość oddalona o 25 km od Rzeszowa, położona przy trasie do Kolbuszowej. Jak w większości podkarpackich wiosek nie było tu żadnego miejsca, gdzie młodzież mogłaby się popołudniami spotykać i kulturalnie spędzać czas. Przy miejscowej starej szkole nie było nawet boiska sportowego. Kiedyś istniała prężna grupa teatralna, ale jej członkowie też nie mieli się gdzie spotykać.
Mając na uwadze dobro młodzieży, zwłaszcza z parafii, Rada Parafialna w porozumieniu z proboszczem miejscowej parafii pw. Jana Chrzciciela ks. kan. Kazimierzem Osakiem podjęła decyzję o zaadaptowaniu starych, niewykorzystanych budynków gospodarczych na sale dla młodzieży. Okazało się, że miejsca jest dużo i zrobiono nie tylko piękną salę gier i salę konferencyjną ze sceną, ale również obszerne zaplecze kuchenne (z pełnym wyposażeniem) oraz pokoje sypialne z ok. 50 miejscami noclegowymi. Latem można korzystać z obszernej altanki ustawionej na podwórku. W ten sposób powstał dom rekolekcyjny przystosowany do przyjmowania osób latem i zimą.
Obiekt, który przybrał nazwę Domu Kultury Chrześcijańskiej został uroczyście poświęcony przez bp. Kazimierza Górnego w czasie wizytacji parafii w maju 1998 r., a od sierpnia zaczął funkcjonować jako dom rekolekcyjny.
Zaraz po uruchomieniu zaczęły przyjeżdżać grupy ministrantów na spotkania rekolekcyjne, grupy maturzystów na trzydniowe dni skupienia. Przyjeżdżają też gimnazjaliści na dni skupienia przed przyjęciem sakramentu bierzmowania, a także członkowie Rodzin Nazaretańskich z diecezji. W Roku Jubileuszowym kupieński DKCh przyjął ok. 600 osób.
Uruchomienie Domu Kultury Chrześcijańskiej to jedna z wielu inicjatyw Księdza Proboszcza. Na terenie parafii działa przedszkole parafialne (ze świetnie wyposażonym placem zabaw dla dzieci), prowadzone przez Siostry Szkolne de Notre Dame, przybyłe do Kupna w 1994 r. Zorganizowane jest dożywianie dużej grupy dzieci dojeżdżających do szkoły z Porąb Kupieńskich i z rodzin będących w trudnych warunkach materialnych (pomaga opieka społeczna oraz sponsorzy, których jednak wciąż trzeba szukać).
Przede wszystkim jednak inicjatywa i realizacja budowy Domu Kultury Chrześcijańskiej oraz jego funkcjonowanie to wspaniały przykład, że przy dobrej woli i aktywności lokalnych wspólnot (parafialnych, samorządowych itd.) można uczynić wiele dobrego nawet w tych, zdawałoby się, trudnych czasach.