Reklama

Wiara

Krzyż jako statek i maszt

W początkowym okresie chrześcijanie unikali używania znaku krzyża jako znaku męki Chrystusa, nie pozwalała na to wizja wciąż grożącego prześladowania

Niedziela szczecińsko-kamieńska 8/2016, str. 1, 3

[ TEMATY ]

krzyż

Lagarto Film/Fotolia.com

Szczecin. Wały Chrobrego nad Odrą

Szczecin. Wały Chrobrego nad Odrą

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zamiast właściwego znaku krzyża stosowali tzw. cruces dissimulatae, czyli krzyże ukryte w innych wyobrażeniach. Do tych ukrytych znaków, których chrześcijanie mogli bezpiecznie używać, należał statek (łódź) i maszt.

W okresie wczesnochrześcijańskim dominowało odniesienie statku do Kościoła. Na owym statku, którym jest Kościół, wierni płyną przez niebezpieczne morze tego świata do portu zbawienia. Według innej symboliki, cały okręt mógł oznaczać krzyż Chrystusa. Człowiek nie jest w stanie przepłynąć morza tego świata bez dostania się na (drewniany, pozbijany gwoźdźmi) statek. Bez przybicia Chrystusa do drewnianego krzyża nikt nie może przezwyciężyć zła tego świata. „Potrzeba zatem – pisał św. Augustyn – abyśmy znajdowali się na okręcie, to znaczy, abyśmy przez drzewo byli niesieni, aby przy jego pomocy przepłynąć morze. Tym bowiem drzewem, które nosi nasze słabości, jest krzyż Pański, którym się znaczymy, abyśmy otchłanie tego świata przezwyciężyli”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jako krzyż interpretowano również łódź, w której Pan Jezus płynął podczas burzy na drugi brzeg jeziora Genezaret. Chrystus jako pierwszy wszedł do łodzi, czyli przyjął krzyż, a następnie Jego uczniowie. Burza oznaczała mękę i cierpienie Zbawiciela, zaśnięcia Jezusa w tyle łodzi – Jego śmierć, natomiast przebudzenie i uciszenie burzy rozumiano jako zmartwychwstanie. Św. Chromacjusz z Akwilei (ok. 350 – ok. 407 r.) tak twierdził: „Łódkę tę, do której wszedł Chrystus, można ujmować na dwa sposoby. Najpierw można w niej widzieć krzyż, na który wstąpił Jezus dla naszego odkupienia. Pan nasz i Zbawiciel, który kieruje całym światem, zadowolił się małą drewnianą łódką. Ten, który cały świat stworzył, zbawił go drzewem swego krzyża”.

Reklama

Zasadniczym elementem łodzi, decydującym o szczęśliwej żegludze lub katastrofie, jest maszt, do którego porównywano krzyż. Maszt wraz z przecinającą go w poprzek reją, na której w starożytności wieszano żagiel, rzeczywiście przypominał krzyż Chrystusa. To maszt utrzymuje żagiel, który napina się pod wpływem podmuchu wiatru odnoszonego do działania Ducha Świętego w dziejach zbawienia albo do przeciwności losu, które maszt – krzyż wykorzystuje, przemieniając je w środki prowadzące do zbawienia.

Św. Maksym z Turynu, biskup (zm. ok. 467 r.), w jednym ze swoich kazań nawiązał do mitologicznej historii o Odyseuszu, który wracając do swojej ojczyzny, kazał przywiązać się do masztu, a uszy zalepić woskiem, by nie dać się zwieść śpiewom syren i w ten sposób ocalić siebie i towarzyszy od niebezpieczeństwa. „Jeśli więc mit opowiada o Odyseuszu, że przywiązanie do masztu uchroniło go od niebezpieczeństw, to ileż bardziej głosić należy to, co stało się naprawdę, to znaczy o tym, że dzisiaj drzewo krzyża wyrwało z niebezpieczeństwa śmierci cały rodzaj ludzki? Odkąd bowiem Chrystus Pan został przybity do krzyża, odtąd jakby z zatkanymi uszami omijamy niebezpieczne pokusy; nie zatrzymuje nas bowiem zwodniczy głos doczesnego świata ani nie zbaczamy z właściwego kursu życia na zdradliwe rafy rozkoszy. Drzewo krzyża nie tylko przywraca ojczyźnie przybitego do niego Człowieka, lecz także cień Jego mocy chroni wszystkich zgromadzonych wokół Niego towarzyszy. (...) Tym bowiem, czym maszt na statku, jest krzyż w Kościele, który sam nienaruszony wytrzymuje zwodnicze pokusy, a zarazem zgubne katastrofy całego obecnego świata. Na tej zaś nawie każdy, kto przywiąże się do masztu krzyża albo uszy swoje zatka [woskiem] Pisma Świętego, nie będzie się lękał (...) Chrystus Pan zatem zawisł na krzyżu, by uratować cały rodzaj ludzki od katastrofy tego świata”.

2016-02-18 09:38

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Depo: Jezus trwa na swoim krzyżu w czasie każdej Eucharystii

– Ceremonie wielkopiątkowe nie są żałobnymi obrzędami, lecz corocznym zaproszeniem, abyśmy przybliżali się nie tyle do narzędzia męki Jezusa, ale do Niego samego i przez to mieli udział w Jego miłości – powiedział w Wielki Piątek abp Wacław Depo. Metropolita częstochowski przewodniczył Liturgii Męki Pańskiej w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego w Częstochowie.

– Nasze dzisiejsze zgromadzenie w imię Jezusa Chrystusa, Syna Bożego i prawdziwego człowieka jest podobne do odkrycia wewnętrznego światła wiary, w którym rozważamy historię Wielkiego Piątku z Jerozolimy. Dziś przeżywamy jej własne uobecnienie i zbawienie – wskazał w homilii duchowny.

CZYTAJ DALEJ

Abp Gądecki do kapłanów: bądźmy otwarci na wszystkich

2024-03-28 20:06

[ TEMATY ]

Poznań

abp Stanisław Gądecki

Msza Krzyżma

Episkopat News

Abp Stanisław Gądecki

Abp Stanisław Gądecki

Mamy za zadanie uosabiać otwartość na wszystkich, coś, czego współczesne społeczeństwo nie jest w stanie pojąć. Otwartość ta wzywa nas wszystkich do zapomnienia o dzieleniu ludzi na tych, których aprobujemy, i na tych, których stawiamy poza nawiasem. Świętość Kościoła przejawia się poprzez przygarnięcie grzeszników, a nie poprzez ich odrzucenie. Daje to także nam, wyświęconym sługom Kościoła, wizję kapłaństwa pozbawioną elitarności klerykalizmu, wizję, która pozwala utożsamić się z innymi w ich bardziej i mniej udanych przedsięwzięciach - mówił podczas Mszy Krzyżma w Wielki Czwartek abp Stanisław Gądecki.

W katedrze poznańskiej koncelebrowało Mszę św. ponad trzystu kapłanów, odnawiając przyrzeczenia złożone podczas święceń. Metropolita poznański pobłogosławił oleje święte służące do udzielania sakramentów.

CZYTAJ DALEJ

Słodko - gorzka wspólnota

2024-03-29 15:18

Dziar

Tę nazwę dla duszpasterstwa osób rozwiedzionych i żyjących w związkach niesakramentalnych zaproponował ks. Marian Fatyga, opiekujący się środowiskiem od 2023 roku.

- Chodzi o dużo gorzkich doświadczeń osłodzonych myślą, że i dla nas, mimo sytuacji, w jakiej się znajdujemy jest nadzieja, że nie jesteśmy straceni w oczach Boga – mówi Niedzieli Anna Wira, która wraz z mężem Piotrem jest we wspólnocie od 2002 roku.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję