Z myślą o wszystkich chorych, cierpiących i starszych Kościół ustanowił Światowy Dzień Chorego, który przypada 11 lutego. Jednak w tradycji Kościoła lokalnego w ciągu roku jest organizowany także Dekanalny Dzień Chorego, na którym gromadzą się chorzy z okolicznych dekanatów
Takie modlitewne spotkanie zostało zorganizowane 30 września br. w sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Matki Życia w Rozprzy. Przybyli na nie pielgrzymi z sąsiednich dekanatów, ich opiekunowie i duszpasterze, by podziękować Matce Bożej za opiekę i prosić o wsparcie.
Pielgrzymów powitał ks. prał. Wiesław Płomiński, kustosz sanktuarium. – Gromadzimy się przed tronem naszej patronki Matki Życia, by modlić się za tych, którzy tu przybyli, i za wielu tych, których tu nie ma, choćby tego bardzo pragnęli, bo choroba, cierpienie sprawiają, że są przykuci do łóżek w swoich domach, szpitalach czy domach opieki – powiedział. Zwracając się do najdostojniejszego pielgrzyma oraz przyjaciela osób starszych i chorych arcybiskupa seniora Stanisława Nowaka, stwierdził: – Ksiądz Arcybiskup, który w swoim przewodnim arcybiskupim haśle zapisał słowa: „Chcę pod krzyżem stać przy Tobie”, staje wśród nas, by stać przy krzyżu każdego z nas, krzyżu choroby, cierpienia, różnych doświadczeń i trosk.
Uroczystej Eucharystii w intencji chorych przy asyście liturgicznej służby ołtarza przewodniczył Arcybiskup Senior. Wraz z nim modlili się księża z dekanatów: kodrąbskiego, sulmierzyckiego, gorzkowickiego i rozprzańskiego. Oprawę liturgiczną i muzyczną Mszy św. zapewniły wspólnoty działające w parafii.
Reklama
Abp Stanisław Nowak mówił o chorobie i cierpieniu w kontekście krzyża Chrystusa. Szczególnie zwrócił uwagę na słowa, jakie Chrystus wypowiedział do św. Jana, wskazując na Maryję. – To jest wieczne, do końca świata aktualne, to wszystko idzie w czas. Słowa: „Oto Matka twoja” odnoszą się do każdego z was – weźcie do siebie Matkę Bożą współcierpiącą. Ona jest wam bardzo potrzebna – zaznaczył w homilii. Mówił także o „gęstwinie” krzyża. – Jest taki czas, który można nazwać gęstwiną krzyża. To jest czas, kiedy jest się starszym, a zwłaszcza jak coś dolega, jak się jest chorym, wtedy gęsto od krzyża. Cierpiący na różne dolegliwości wiedzą, że codziennie trzeba trochę postać pod krzyżem – zaznaczył i dodał: – Widzi się problemy życia, rodziny, brak miłości czy brak wierności Bogu. Tyle tych cierpień, udręk, tyle rzeczy rani ze strony społeczeństwa czy nawet rodziny: że nie umie kochać, nie umie usłużyć – tyle tego jest! Ksiądz Arcybiskup podkreślił, by stać pod krzyżem, nie uciekać, nie załamywać się i nie zasmucać. – Łagodźmy sobie cierpienia, ale stójmy pod krzyżem i bądźmy wierni. Stójcie mocno przy krzyżu Chrystusa, przy Maryi i z Maryją – prosił.
W stronę abp. Nowaka popłynęły też podziękowania: – Niech te Boże iskierki rzucone przez Księdza Arcybiskupa pośród nas zapłoną ogniem miłości, dobroci, przebaczenia oraz lepszego rozumienia Bożych tajemnic. Niech umacniają nas w wierze i uczą, jak z Jezusem nieść swój krzyż i znosić cierpienia – mówiły w imieniu wspólnoty parafialnej Anna Dylczak i Dorota Środa.
Celem wspólnego pielgrzymowania do maryjnego sanktuarium było błogosławieństwo lurdzkie, którego na zakończenie udzielił abp Stanisław Nowak. Dodatkowo na wszystkich pielgrzymów w ogrodzie parafii czekała miła niespodzianka – ciepła herbata i słodka bułka, na którą zaprosił Ksiądz Proboszcz.
Ks. Mateusz Matusiak podczas sakramentalnej posługi chorym
Z okazji Światowego Dnia Chorego, który w Kościele przeżywamy 11 lutego, z ks. Mateuszem Matusiakiem, kapelanem szpitala w Polanicy-Zdroju, rozmawia Marek Zygmunt.
Marek Zygmunt: Święty Jan Paweł II jest patronem polanickiego Specjalistycznego Centrum Medycznego. Jakie przesłanie świętego papieża jest kierowane do chorych i personelu szpitala?
Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.
Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach.
Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić.
Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
Katecheci podczas wspólnej modlitwy w czasie rekolekcji w Bardzie
Gdy niepewność wobec przyszłości katechezy rośnie, a szkolne reformy budzą lęk, rekolekcje w Bardzie dla katechetów diecezji świdnickiej stały się oazą nadziei i przypomnieniem, że wciąż są w Jego rękach.
Rekolekcje u stóp Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej prowadził w dniach od 3 do 5 lipca ks. Radosław Mielczarek ze Świdnicy, który w prosty, a zarazem głęboki sposób ukazywał sens zaufania Bożej Opatrzności – szczególnie w trudnym dziś powołaniu nauczyciela wiary. Rekolekcje odbywały się pod hasłem „W Jego rękach” i dla wielu stały się odpowiedzią na pytania i niepokoje związane z przyszłością katechezy w polskich szkołach.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
