Uroczystości religijno-patriotyczne 17 kwietnia br., w 70. rocznicę mordu, rozpoczęła Msza św. w intencji ofiar, której w kościele pw. św. Walentego i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wiązownicy przewodniczył były wieloletni proboszcz parafii ks. prał. Władysław Prucnal. W homilii ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, kapelan Kresowian zaangażowany w upamiętnienie ofiar zbrodni na Kresach Wschodnich, przypominając okoliczności napaści i zbrodni ludobójstwa w Wiązownicy zaznaczył, że miała ona miejsce w okresie, kiedy faszyzm niemiecki został pokonany a Polska znalazła się pod kolejnym jarzmem – komunistycznym. Niszczycielska fala ukraińskiego nacjonalizmu, która była zbrodniczą kontynuacją, pozostawiła szczególne piętno na naszym narodzie, czego przykładem jest krwawa niedziela 11 lipca 1943 r. na Wołyniu, ale również mord na ludności Wiązownicy – największa zbrodnia ludobójstwa na polskiej ludności dokonana przez ukraińskich nacjonalistów w granicach dzisiejszej Polski. Ks. Isakowicz-Zaleski nawiązał też do wypowiedzi papieża Franciszka, w której przypomniał on o masakrze Ormian sprzed stu lat określając ją mianem „pierwszego ludobójstwa XX wieku”. Kaznodzieja podkreślił, że zdecydowana postawa Ojca Świętego, który unika tzw. poprawności politycznej nazywając rzeczy po imieniu, powinna być wskazaniem dla każdego, aby o ofiarach ludobójstwa mówić w sposób jednoznaczny i zdecydowany. Jego zdaniem trzeba odważnie głosić prawdę o banderowskiej ideologii i zbrodniach, bez prawdy nie ma bowiem mowy o pojednaniu. Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski zwrócił też uwagę na bieżącą politykę władz Ukrainy, które nie dość, że nie odcinają się od nacjonalizmu to odwołują się do ideologii Banderyzmu.

O odradzającej się fali oligarchiczno-nacjonalistycznej dyktatury na Ukrainie mówił historyk, politolog dr Andrzej Zapałowski. Zwrócił uwagę, że jest to niezwykle niebezpieczne zjawisko, którego nie należy lekceważyć. Tym bardziej, że agresja środowisk nacjonalistycznych wymierzona jest przeciwko Polsce. Jednocześnie zaznaczył, że decyzje ukraińskich deputowanych i rządu powinny dać do myślenia polskim władzom, które w obliczu konfliktu ukraińsko-rosyjskiego, w sposób zbyt jednoznaczny angażują się po stronie Ukrainy. Podkreślił też, że w wielu miejscach w Polsce przy cichej aprobacie władz różnego szczebla wciąż stoją upamiętnienia OUN-UPA, które powinny jak najszybciej zniknąć z przestrzeni publicznej. Zwrócił też uwagę, że prawda o ludobójstwie na polskiej ludności w imię dobrosąsiedzkich stosunków z Ukrainą jest nie tylko nienazwana, ale często także zacierana, fałszowana i to bezwzględnie należy zmienić.

17 kwietnia 1945 r. w Wiązownicy życie straciło ok. 130 osób. Udało się ustalić nazwiska 114 z nich. Oddział OUN-UPA (sotnia Szymańskiego „Szuma” i osobiście Iwan Szpontak ps. Zalizniak – dowódca kurenia Mesnyky) spalił 150 gospodarstw. Była to zbrodnia dokonana na bezbronnych dzieciach, kobietach i starcach. Atak, po którym z wioski pozostały jedynie zgliszcza, nastąpił z zaskoczenia o 5 rano. Z rąk banderowców UPA miejscowość odbili partyzanci z Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, AK oraz mieszkańcy sąsiednich wsi. Ofiary tej zbrodni spoczywają na miejscowym cmentarzu.

Ofiary ludobójstwa upamiętnia tablica odsłonięta przed dwoma laty na zewnątrz kościoła w Wiązownicy, pod którą złożono kwiaty i zapalono znicze. Uroczystości przygotowane przez 14. Dywizjon Artylerii Samobieżnej z Jarosławia, z udziałem m.in. przedstawicieli Sejmu RP, władz samorządowych woj. podkarpackiego, pocztów sztandarowych organizacji i stowarzyszeń kombatanckich, służb mundurowych, harcerzy, Strzelców zakończył się Apel Poległych i Salwa Honorowa Kompanii Honorowej Wojska Polskiego.