W Niedzielę Miłosierdzia Bożego, 12 kwietnia br., z okazji 100. rocznicy ludobójstwa Ormian, papież Franciszek odprawił w Bazylice św. Piotra w Rzymie Mszę św. w rycie ormiańskim. To wyraz bliskości Ojca Świętego z narodem, który przyjął chrześcijaństwo ponad 1700 lat temu (301 r.), a który na początku XX wieku stał się ofiarą pierwszego ludobójstwa naszych czasów. Papież Franciszek uczynił też drugi gest w stosunku do Ormian – ogłosił doktorem Kościoła powszechnego św. Grzegorza z Nareku (ok. 950 – ok. 1005 r.). To mnich i mistyk z przełomu X i XI wieku, jeden z największych poetów i uczonych ormiańskich. Był synem Anczewacziku Chosroesa, który po śmierci żony został biskupem. Wraz z bratem Janem w klasztorze w Nareku (Narekavank, dziś wschodnia Turcja) uzyskał gruntowne wykształcenie, nie tylko teologiczne – poznał język grecki, studiował matematykę, medycynę i architekturę. Po przyjęciu święceń kapłańskich był nauczycielem i ojcem duchownym mnichów. Jest uznawany za mistrza życia kontemplacyjnego. Pozostawił po sobie wielki dorobek literacki – należy wymienić choćby „Komentarz do Pieśni nad pieśniami»”, „Historię krzyża z Aparang”, „Trzy mowy w formie litanii”, „Panegiryk apostołów i 72 uczniów”, a przede wszystkim „Księgę pieśni żałobliwych” – arcydzieło literatury mistycznej, perłę poezji ormiańskiej. Św. Jan Paweł II określił go mianem jednego z największych piewców Madonny.