„Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa” – to hasło nowego, realizowanego cyklu duszpasterskiego. Czteroletni program nawiązuje do 1050. rocznicy Chrztu Polski, którą będziemy przeżywać w 2016 r. W tym roku praca duszpasterska skupia się wokół hasła: „Nawróćcie się i wierzcie w Ewangelię”.

Tegoroczny Wielki Post może być dla każdego z nas dobrą okazją, by nie tylko zwrócić uwagę na sprawę nawrócenia i wiary, ale konkretnie to praktykować. Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii stwierdza, że okres Wielkiego Postu to czas poprzedzający i przygotowujący obchodzenie Paschy. Jest to czas słuchania słowa Bożego i czas nawrócenia, przygotowania do chrztu i obchodzenia jego pamiątki, czas pojednania z Bogiem i z braćmi, częstszego uciekania się do „broni pokuty chrześcijańskiej”, tzn. do modlitwy, postu i jałmużny. Pięknie pisał św. Piotr Chryzolog: „To, o co kołata modlitwa, zjednywa post, a osiąga miłosierdzie. Niech ich nikt nie rozłącza, gdyż nie znają podziału. Jeśli ktoś ma tylko jedno z nich lub nie posiada wszystkich razem, ten nic nie ma. Kto się więc modli, niech pości, a kto pości, niech spełnia uczynki miłosierdzia”.

W Orędziu na tegoroczny Wielki Post papież Franciszek napisał m.in.: „Chciałbym was wszystkich prosić, abyśmy dla przezwyciężenia obojętności i naszych pretensji do wszechmocy przeżywali ten czas Wielkiego Postu jako drogę formacji serca, jak wyraził się Benedykt XVI (por. encyklika „Deus caritas est”, 31). Mieć serce miłosierne to nie znaczy mieć serce słabe. Kto chce być miłosierny, musi mieć serce mocne, stałe, niedostępne dla kusiciela, a otwarte na Boga. Serce, które pozwala przeniknąć się Duchowi i daje się prowadzić na drogi miłości, które wiodą do braci i sióstr. W gruncie rzeczy serce ubogie, czyli takie, które zna swoje ubóstwo i poświęca się dla drugiego”.

Nawrócić się i wierzyć, to przede wszystkim kroczyć drogą miłości, zadbać o braci i siostry, których Bóg postawił na naszej drodze. To wołać: „Fac cor nostrum secundum cor tuum” – „Uczyń serca nasze według serca Twego” (suplikacja z Litanii do Najświętszego Serca Jezusa).