Reklama

W habicie do kina

Tolkien na ekranie – Święta przygoda

Niedziela Ogólnopolska 51/2014, str. 65

[ TEMATY ]

film

www.filmweb.pl

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Epickie – przymiotnik, który zrobił ostatnio oszałamiającą karierę, choć wzbudza zapewne jak najbardziej uzasadnioną odrazę polskich językoznawców. Dla tych, którzy nie rozumieją: epickie (inaczej niż dotychczas, czyli „pochodzące z epiki” lub „opisowe”) znaczy od dziś niezapomniane, bohaterskie, majestatyczne, imponująco wielkie. Jest to, oczywiście, kalka z angielskiego słowa „epic”. Chodzi o np. „epic fail”, podchwycone przez internautów i miłośników gier komputerowych, używane w znaczeniu „totalna porażka, wielka wpadka”. Rzecz jasna, obok wyrażenia „epic fail” musiało się pojawić antonimiczne wyrażenie „epic win” – „wielkie, wspaniałe zwycięstwo”. Mamy więc w mediach omawiane przez dziennikarzy epickie wystąpienia, epickie gole, epickie podróże i epickie wspomnienia. Piszę tak rozwlekle o jednym z licznych nadużywanych w polszczyźnie określeń, bo oto po raz pierwszy w życiu muszę – po prostu muszę – użyć wyrazu, którym do tej pory gardziłem. Nie da się bowiem pisać o ostatniej części drugiej trylogii Petera Jacksona inaczej, jak tylko z użyciem tego właśnie obmierzłego dla mnie zwrotu. Nie da się, bo majestatyczność, poziom emocjonalny, ilość wzruszeń i zachwytów, a także kryjąca się za akcją piękna, chrześcijańska myśl autora książki Johna Ronalda Reuela Tolkiena każe mi wreszcie wykrzyczeć: To wszystko jest po prostu EPICKIE!

Czymś zupełnie nowym dla widzów kinowych jest już sam sposób, w jaki zostali zaproszeni do przygody, którą była ekranizacja książek Tolkiena. Miłośnicy trylogii „Władca Pierścieni” mogli (a właściwie musieli) bowiem uczestniczyć w pewnym filmowym misterium, podążać za swoimi bohaterami w trzyletnią podróż, z której powraca się ze zmienioną już duszą. Przez trzy lata tuż po Bożym Narodzeniu pojawiały się w kinach kolejne części przygód hobbita Frodo, który, dźwigając ciężkie brzemię – zatruty skarb, potrafiący przemienić człowieka w zachłannego, morderczego potwora, wytrwale dążył wraz z przyjaciółmi ku wielkiej (epickiej!) bitwie sił dobra z siłami zła, a wszystko po to, by odzyskać swój kochany, prosty, zgodny z rytmem natury, uczciwy i cichy świat, w którym ludzie budują małe domki i dobrze się bawią, chleb pachnie życiem, dzieci śmieją się do rozpuku, a sąsiedzi lubią wypalić wspólnie fajeczkę i zagryźć jakimś smakołykiem z bogato wyposażonej hobbiciej spiżarni... Mały Frodo wygrał swoją walkę ze wszystkimi siłami zła, bo miał dobre serce i wielką odwagę, miał także oddanych przyjaciół, a w jego duszy nie było podstępu. Tyluletnia przygoda filmowa sprawiła, że i my – widzowie – przeszliśmy naszą drogę, odkrywając na nowo, jak piękne może być człowieczeństwo, jak bardzo każdy z nas potrzebuje swoich bliskich i jak bardzo tęsknimy za dobrem. Świat Tolkiena dzięki filmom Jacksona ukazał nam także królewską godność naszego człowieczeństwa, świat aniołów i duchowych darów, świat odkupienia i łaski, a wszystko dlatego, że Tolkien bardzo wyraźnie oddziela dobro od zła – nawet na poziomie estetycznym: dobro jest tu piękne, a zło ohydne.

Może dlatego właśnie postanowienie producentów o zekranizowaniu jednotomowego „Hobbita” w trzech kolejnych filmach, dystrybuowanych podobnie jak „Władca Pierścieni” przez trzy kolejne lata, wzbudziła nieufność wielbicieli Śródziemia. Jest oczywiste, że to decyzja głównie biznesowa, z wielką ulgą trzeba jednak przyznać, że nie wpłynęła ona w żaden sposób na artystyczną wartość nowej trylogii. Odżyły dawne wzruszenia i znów oglądamy na wielkich ekranach świat, który stał się nam tak bliski dzięki pięknej chrześcijańskiej (a właściwie: arcykatolickiej) myśli J.R.R. Tolkiena. Przemówił on do nas za pomocą genialnych, zapierających dech w piersiach technik komputerowych, dzięki którym baśniowy, mityczny świat stał się zupełnie realny i fascynująco bliski każdemu z widzów. Ostatnia część trylogii „Hobbit” zadziwia i emocjonalnie rozbraja, wzrusza, przekonuje, woła o dobro i wydobywa to wszystko, co w człowieku najlepsze. Szkoda, że to już koniec, ale nostalgia i tęsknota to ważne elementy Tolkienowskiego świata – nauczył nas, jak je pięknie przyzywać. Zachęcam z całego serca – Tolkien na ekranie ma wielką wartość ewangelizacyjną. Może warto wyruszyć do kina wspólnie, rodzinnie, świątecznie? Tolkien jest EPICKO chrześcijański!

„Hobbit: Bitwa Pięciu Armii”

The Hobbit: The Battle of the Five Armies
Gatunek: fantasy, przygodowy
Produkcja: Nowa Zelandia, USA
Reżyseria: Peter Jackson
Scenariusz: Fran Walsh, Philippa Boyens, Guillermo del Toro, Peter Jackson
Premiera: 26 grudnia 2014 r.

www.legan.paulini.pl

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2014-12-16 14:21

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Powstanie film fabularny o ks. Kotlarzu

[ TEMATY ]

film

Jarosław Kruk / wikipedia.pl

Tablica pamiątkowa poświęcona ks. R. Kotlarzowi umieszczona w centrum Koniemłot

Tablica pamiątkowa poświęcona ks. R. Kotlarzowi umieszczona w centrum Koniemłot

Powstanie film fabularny o ks. Romanie Kotlarzu - niezłomnym kapłanie, męczenniku czasów komunizmu, który był prześladowany przez służbę bezpieczeństwa i zmarł na skutek pobicia przez "nieznanych sprawców". Producentem i reżyserem obrazu jest znany filmowiec Jacek Gwizdała. Pierwsze zdjęcia będą kręcone w tym roku, w 40. rocznicę robotniczego protestu w Radomiu, zaś premierę zaplanowano w 2018 roku.

Jacek Gwizdała mówi, że z postacią ks. Kotlarza zetknął się w połowie lat 90-tych, gdy przygotowywał serial dokumentalny "Miasto z wyrokiem". - Była to rzecz o Radomiu, mieście o którego mieszkańcach Edward Gierek mówił: "Jak ja ich nienawidzę”, mieście, które zostało zniesławione i skazane na brak szans na rozwój - powiedział Jacek Gwizdała w rozmowie z radomskim Gościem Niedzielnym.
CZYTAJ DALEJ

Marta Nawrocka: Chcę wspierać męża w jego prezydenckiej misji

2025-08-05 08:03

[ TEMATY ]

Marta Nawrocka

Karol Porwich/Niedziela

Polki są niesamowitymi kobietami. Potrafią łączyć aktywne życie zawodowe, z wychowywaniem dzieci i prowadzeniem domu, realizowaniem swoich pasji. Są nowoczesne, ale wiele sięga do tradycji i przekazuje ją swoim dzieciom – powiedziała serwisowi kobieta.rp.pl Marta Nawrocka.

Nawrocka była pytana m.in. o to, czy któraś z dotychczasowych pierwszych dam jest dla niej inspiracją.
CZYTAJ DALEJ

Duda: w ciągu 10 lat mojej prezydentury Polska stała się państwem nowego formatu

2025-08-05 21:40

[ TEMATY ]

Andrzej Duda

prezydent.pl

Prezydent Andrzej Duda ocenił w swoim ostatnim orędziu, że w ciągu 10 lat prezydentury Polska stała się państwem nowego formatu. Jak mówił, zostawia polityce przekonanie, że słowo dane publicznie zobowiązuje. Podkreślił też, że prezydent elekt Karol Nawrocki otrzymał silny mandat do prowadzenia polskich spraw.

Prezydent w telewizyjnym orędziu podkreślił, że kiedy obejmował urząd w 2015 r., w polityce dominowała narracja: „nie da się”, wyrażona wprost przez ówczesnego ministra finansów Jacka Rostowskiego w rządzie Donalda Tuska słynnymi słowami: „pieniędzy nie ma i nie będzie”. Z tego powodu - jak mówił - chciał dotrzymać składanych zobowiązań wyborczych. - I tak się stało. Dotrzymałem słowa - oświadczył.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję