Reklama

Głos z Torunia

Sanktuaria diecezji toruńskiej X

U Matki Brzemiennej w Wąbrzeźnie

Od wieków wierni doznawali tu orędownictwa Bożej Rodzicielki. Dziś jest to sanktuarium życia ludzkiego, z którego płynie nauka o jego świętości. Dlatego pielgrzymują tu matki oczekujące potomstwa, małżonkowie dziękujący za łaskę rodzicielstwa

Niedziela toruńska 43/2014, str. 4-5

[ TEMATY ]

sanktuarium

Archiwum parafii

Ks. kan. Jan Kalinowski prezentuje koronę św. Janowi Pawłowi II. Watykan, 15 maja 2002 r. Tego dnia Ojciec Święty poświęcił koronę, a 14 sierpnia 2002 r. bp Andrzej Suski wraz z bp. Józefem Szamockiem nałożył ją na wizerunek Matki Bożej Wąbrzeskiej

Ks. kan. Jan Kalinowski prezentuje koronę św. Janowi Pawłowi II. Watykan,
15 maja 2002 r. Tego dnia Ojciec Święty poświęcił koronę, a 14 sierpnia
2002 r. bp Andrzej Suski wraz z bp. Józefem Szamockiem nałożył ją na wizerunek
Matki Bożej Wąbrzeskiej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jest tu duchowa przestrzeń dla każdego, ale szczególnie uprzywilejowane mogą czuć się niewiasty, które pragną, by ich miłość znalazła spełnienie w udanym związku małżeńskim i rodzinie, które wraz z małżonkami modlą się o dar potomstwa, wreszcie kobiety brzemienne, które oczekują szczęśliwego rozwiązania. Niech nie czują się pominięte, lecz serdecznie zaproszone i te kobiety, które w sercu noszą ranę grzechu aborcji; dla nich to miejsce może stać się początkiem nawrócenia i powrotu na drogę do świętości.
Ks. kan. Jan Kalinowski, kustosz sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Wąbrzeźnie

W Wąbrzeźnie już za pierwszych Piastów istniała osada grodowa. Na pocz. XIV wieku upodobali sobie to miejsce położone w centrum diecezji biskupi chełmińscy, stawiając zamek. Prawdopodobnie od przyjęcia chrztu przez mieszkańców stała tu świątynia, spalona podczas najazdu Prusów. W 1330 r. w czasie wojny króla Łokietka z Krzyżakami spłonęła drewniana kolegiata pw. Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza ufudowana w 1251 r. przez bp. Heidenryka. W jej miejsce bp Otton zbudował kościół murowany, który przetrwał do pożaru miasta w 1700 r. Kolejna świątynia powstała dzięki staraniom bp. Teodora Potockiego. Fragmenty poprzedniczki zachowały się m.in. w prezbiterium i dolnych partiach wieży podwyższonej na pocz. XX wieku przez proboszcza ks. Ksawerego Połomskiego, który poszerzył kościół o dwie nawy. Najcenniejszym skarbem zabytkowej świątyni jest cudowny obraz Niepokalanej Maryi.

Z dziejów sanktuarium

Reklama

Kult Matki Bożej za sprawą cysterskich i dominikańskich krzewicieli wiary szeroko rozwinięty na ziemi chełmińskiej szczególną formę przybrał w Wąbrzeźnie. W świątyni znajduje się gotycka figura Matki Bożej z Dzieciątkiem z ok. 1500 r. pochodząca z kaplicy zamku biskupiego. Żarliwe nabożeństwo do Maryi wyniósł z rodzinnego miasta sługa Boży Bernard, benedyktyn żyjący w 2. poł. XVI wieku. W 1593 r. powstało tu maryjne Bractwo Literackie, którego zadania przejęło w 1667 r. Bractwo Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny zatwierdzone w 1684 r. przez papieża Innocentego XI. 3 czerwca następnego roku ze względu na ożywioną działalność bractwa do wąbrzeskiej fary został przeniesiony z pobliskiego Kowalewa feretron z wizerunkiem Niepokalanej nazywanym dziś Wąbrzeską Panią. Następnego dnia, według tradycji, miały się cudownie odrodzić łany zboża stratowane skutkiem przejścia rzeszy uczestników procesji. Wkrótce wizerunek nawiedził biskup chełmiński Kazimierz Opaliński, który Niepokalaną Maryję Pannę obrał za patronkę własną i diecezji oraz zapisał się do Jej bractwa. Rychło w dokumentach parafialnych zaczęły się pojawiać zapiski o cudownych uzdrowieniach i łaskach uzyskanych za sprawą wstawiennictwa wymodlonego przed obrazem Niepokalanej. Kult Wąbrzeskiej Królowej przetrwał przez stulecia mimo pruskiego zaboru, wojen, okupacji, komunizmu. Wielka w tym zasługa proboszczów, wśród nich ks. Ksawerego Połomskiego, duszpasterza parafii przez 56 lat, który przeprowadził parafię przez czas kulturkampfu, przedwojennego duszpasterza ks. Jana Zakrysia, a po II wojnie światowej ks. kan. Józefa Kowalskiego i ks. kan. Alojzego Wernera Krefta. Ten ostatni zlecił w 1971 r. renowację wąbrzeskiego obrazu. Po zdjęciu rokokowej srebrnej szaty i usunięciu warstwy malarskiej okazało się, że Maryja została przedstawiona w stanie brzemiennym. „Gdy po około 20 latach, od tego faktu przybyłem do Wąbrzeźna w charakterze proboszcza, nie miałem wątpliwości, że muszę uczynić wszystko, by cześć dla Wąbrzeskiej Pani mogła zajaśnieć nowym blaskiem” – wspomina ks. kan. Jan Kalinowski, obecny kustosz sanktuarium. Ks. Jan uznał nowe odczytanie przesłania wizerunku Bożej Rodzicielki za wymowny znak naszych czasów i nowe wyzwanie: „Postanowiliśmy powołać ośrodek – wspomina w jednym z wywiadów – z którego będzie emanowała nauka o świętości życia ludzkiego” („Nasza Arka” nr 12/2010). W 1993 r. biskup toruński Andrzej Suski wznowił działalność Bractwa Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, którego nowym zadaniem stała się troska o każde poczęte życie ludzkie i wzorem swego poprzednika sprzed 300 lat bp. Opalińskiego wstąpił w jego szeregi. W roku następnym powstał w parafii Ośrodek Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, a podczas I Kongresu Rodzin Diecezji Toruńskiej pasterz nowo powstałej diecezji powierzył rodziny Matce Bożej Wąbrzeskiej. 14 sierpnia 2002 r. bp Andrzej Suski wraz z bp. Józefem Szamockim nałożył na Jej wizerunek koronę poświęconą 15 maja przez św. Jana Pawła II (obecnie sanktuarium cieszy się posiadaniem relikwii świętego papieża). W 2004 r. wąbrzeskie sanktuarium zostało afiliowane do rzymskiej Bazyliki Matki Bożej Większej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Cudowny obraz

Obraz nieznanego pędzla umieszczony w barokowym ołtarzu głównym przedstawia Maryję w aureoli z 12 gwiazd, z lilią w prawej dłoni. Matka Boża stoi na globie ziemskim, depcząc głowę oplatającego go węża – symbol szatana, sprawcy grzechu pierworodnego. Lilia znamionuje Niepokalane Poczęcie, a wieniec z 12 gwiazd zapowiada Jej zwycięstwo. Brzemienna niewiasta otoczona złocistą poświatą wyłania się ze skłębionych burych obłoków ku jasności. Stoi na granicy starotestamentowej epoki grzechu pierworodnego i nowotestamentowej ery Dobrej Nowiny, jaką wkrótce zacznie głosić Syn Boży Zbawiciel, którego nosi w swoim łonie. Takie przedstawienie Maryi zakorzenione w Piśmie Świętym niesie przesłanie o Jej ważnej roli w dziele Odkupienia.

Dziękuję ks. kan. dr. Janowi Kalinowskiemu, kustoszowi sanktuarium, za wielką życzliwość okazaną podczas pisania artykułu

Kult Matki Brzemiennej

Pielgrzymki parafialne i środowiskowe

Indywidualne pielgrzymki błagalne i dziękczynne rodziców

Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy – środa przed Mszą św. o godz. 18.30. Prośby i podziękowania można składać pod adresem: Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej, 87-200 Wąbrzeźno, ul. Górna 13, tel. (56) 688-14-76, sanktuariumwabrzezno@gmail.com, www.sanktuarium-wabrzezno.pl

Różaniec prowadzony przez Bractwo Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – środa, czwartek przed wieczorną Mszą św.

Reklama

Misje ewangelizacyjne ukierunkowane na ochronę świętości i godności życia

Utworzenie Ośrodka Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego

Dni Życia – m.in. adoracja Najświętszego Sakramentu w intencji obrony życia poczętego, składanie przyrzeczeń Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego

Procesja eucharystyczna z Różańcem w intencji rodzin – podczas odpustu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Odpusty

28 października, Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza, Msza św. o godz. 18.30

14 sierpnia, wigilia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Msza św. o godz. 17

15 sierpnia Msza św. o godz. 12

5 sierpnia, święto tytularne Matki Bożej Większej w Rzymie, Msza św. o godz. 18.30, jeśli odpust wypada w dniu powszednim, albo o godz. 10, jeśli przypada w niedzielę

6. niedziela Wielkanocy, odpust bracki, Msza św. o godz. 10

2014-10-23 11:13

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Licheń i jego legenda

Niedziela włocławska 4/2002

[ TEMATY ]

sanktuarium

Krzysztof Mizera/pl.wikipedia.org

Na pograniczu Kujaw i Wielkopolski, malowniczo położona wśród lasów i jezior, znajduje się niewielka miejscowość - Licheń. Historia tej osady jest bardzo stara. Prawdopodobnie w czasach rzymskich wiódł tędy szlak bursztynowy. W XIII w. było to bogate i ludne miasteczko. Niestety, o losach Lichenia przesądził potop szwedzki. W 1655 r. miasto zostało prawie całkowicie zburzone, a ludność wymordowana. Od tamtej pory Licheń nie powrócił do swej dawnej świetności i nie odzyskał praw miejskich. Obecnie jednak jest to bardzo znana miejscowość dzięki istniejącemu tu sanktuarium maryjnemu. Znajduje się tu cudowny obraz Matki Bożej Bolesnej, słynący łaskami. Szczególne znaczenie odgrywały także objawienia maryjne w dobie zaborów, w okresie okupacji hitlerowskiej i w trudnych czasach powojennych. Podczas tych objawień Matka Boża ukazywała się z Białym Orłem na piersiach, przynosiła pociechę Polakom, obiecywała duchową pomoc, krzepiła ducha w narodzie. Dlatego nazywana jest często Matką Bożą, Bolesną Królową Polski. Od pierwszych objawień w połowie XIX w. kult Matki Bożej Licheńskiej szybko się rozpowszechniał. Wpłynęły na to m.in. przekazywane ustnie podania i legendy. Legendę o początkach cudownego miejsca opowiadała w latach 50. XX w. jedna z mieszkanek Aleksandrowa Kujawskiego, Antonina Majewska (nazywana często Antochną lub Majesią): W Lichyniu kole borów Gromblińskich za Piotrkowem Żydowskim posł krowy Antoni Sikocz, maluchny pastyrek. Na krzychu (konarze, przyp. DK) był umiszczony obrozik Matuchny Najświentszej. Chłopok zawsze w poblizkości posoł, a co dnia pioseczkiem kole obrazika posypowoł. Raz Matuchno Najświntszo zeszło z obrazika (Niepokalane Poczęcie w niebieskiej szacie) i powiado: " Chodź ze mnom, to ci pokoże, gdzie stanie klasztor". Chłopok się sumitowoł, że krowy się rozlecom, ale Pani powiado, że jak stojom, tak stoć bedom. Weszli na wysokom góre (gdzie wyższo jak te przy rzeźni - w Aleksandrowie Kujawskim, przyp. DK) i ta kozała, żeby chłopok zbieżoł do ksindza i opowiedzioł. Chłopok pobieżoł do krów, a tu żodna się nie ruszyła. Paniuchno świnto znikło już na tyj górce. Antek pobiegł do proboszcza i wołoł: "Ksinże Kanoniku, wodo idzie i Paninka Świnta chce klasztoru". A tyn się ino zgniwoł, zamknoł chłopoka do komórki, gdzie go nie zomykali - rano, ani śladu, wychodził bez wielochne kraty i zamki. Wreszcie uwierzyli, jak na tym miejscu, gdzie mioł stanąć klasztor, wytrysło źródełko. Tero tam cudo się dziejom, choć to już niewiada, kiedy ten cud był. Jak poszli ksienżo do tygo obroziku z monstrancyjom, bo już nie strzymoli, to kanonik podeszed, a obrozik uniós się i skry poszły, to dopiro młody wzion monstrancyjom, obrozik się spuścił. ( ...) Klasztor postawili we wsi, a ten obrozik zostoł na krzychu ino wysoko, drzewo obili blachom, bo ludzie skuboli. Zrazu zrobili kapliczkę w Lichyniu, jak te dwo pokoiki, a zaś potym klasztór pobók. Ludzie tam na klęczkoch obchodzom to drzewo, a obrozik wpuszczony we drzewo. Od początku istnienia sanktuarium jest celem licznych pielgrzymek. O jednej z nich tak opowiadała Antochna: Kompania do Lichynia szła dwa dni borami. W boru tyż nocowali. Lichyń był wtedy wioską, nocowali po stodołach, w polu. Ksiundz dostoł łózko z poduszką słomianą, ale tyż w stodole, a ludzie wkoło jak te pisklęta. Jedzenie kożdy broł, co móg: chlib, kawe, a bogate to i ciasto albo minso. Na miejscu mało można było kupić. Z Lichynia szła kompania do gromblińskigo boru, gdzie stoi tyn krzych z obrazikiem Matki Boży. Śpiewali idąc: "Obroz Pani Dworu przez osim lot miszkoł w boru, gromblińskim był nozywany, przez kowola był oddany, na sośnie był umieszczony. Przez nikogo nie był krzczony. Jedni mówiom o cholerze (że wyratował od epidemii, przyp. DK), jinni mówiom, w nic nie wierze". Pomyślmy o prostej, gorliwej wierze dawnych pielgrzymów, pomyślmy o ich trudzie, gdy przybywamy do Lichenia wygodnymi autokarami, własnymi samochodami. Ich cień będzie nam towarzyszył w kościele św. Doroty, u źródełka, z którego wodę czerpią chorzy i pragnący nadziei, na wszystkich dróżkach sanktuarium i Grąblińskiego Lasu.
CZYTAJ DALEJ

Watykan: papież napisał teksty Drogi Krzyżowej w Koloseum

2025-04-15 13:47

[ TEMATY ]

Watykan

Włodzimierz Rędzioch

Koloseum w czerwieni, symbolizującej krew chrześcijan

Koloseum w
czerwieni, symbolizującej krew chrześcijan

Teksty tegorocznej Drogi Krzyżowej sprawowanej w rzymskim Koloseum napisał Ojciec Święty, a będzie jej przewodniczył kard. Baldassarre Reina, wikariusz generalny diecezji rzymskiej - ogłosiło Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.

Podano też nazwiska kardynałów, którzy będą przewodniczyć obrzędom w Wielki Czwartek i Wielki Piątek. Mszy św. Krzyżma w Bazylice św. Piotra będzie przewodniczył kard. Domenico Calcagno, emerytowany przewodniczący APSA (Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej). W piątek celebracji Drogi Krzyżowej w Koloseum będzie przewodniczył kard. Claudio Gugerotti, prefekt Dykasterii do spraw Kościołów Wschodnich. Wszyscy kardynałowie będą celebrowali w zastępstwie papieża. W tej chwili nie ma żadnych wiadomości na temat Mszy Wieczerzy Pańskiej i obrzędu umycia nóg w Wielki Czwartek, który „jest i pozostanie prywatną celebracją papieża” i na temat którego informacje zostaną podane w najbliższych dniach. Również w piątek zostaną ujawnione informacje na temat celebracji Wigilii Paschalnej w Wielką Sobotę i Niedzieli Wielkanocnej.
CZYTAJ DALEJ

Szczegóły pogrzebu bpa Piotra Turzyńskiego

2025-04-15 14:15

[ TEMATY ]

bp Piotr Turzyński

fot. EpiskopatNews Flickr CC BY-NC-SA 2.0

Bp Piotr Turzyński

Bp Piotr Turzyński

W najbliższy wtorek, 22 kwietnia, odbędą się uroczystości pogrzebowe biskupa Piotra Turzyńskiego, biskupa pomocniczego radomskiego, delegata KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej i ds. Duszpasterstwa Nauczycieli.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w katedrze Opieki NMP w Radomiu. O godzinie 10.00 nastąpi wprowadzenie ciała i czuwanie modlitewne, zaś o godzinie 11.00 rozpocznie się Msza św. pogrzebowa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję