„Nie mamy absolutnego dowodu na jej pochodzenie, ale nie jest obrazą dla rozumu uklęknąć przed tuniką z Argenteuil” – powiedział ks. Guy-Emmanuel Cariot, rektor bazyliki, w rozmowie z OSV News. Wskazał na obecność plam krwi na tunice, które mają rzadką grupę AB, identyczną z tą stwierdzoną na Całunie Turyńskim.

Bp Benoît Bertrand z Pontoise, oficjalny „strażnik świętej Tuniki”, podkreślił, że śmierć Papieża Franciszka zmieniła pierwotne plany uroczystości. „Pięciu kardynałów, w tym sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, miało przewodniczyć ceremoniom wystawienia, ale musieli odwołać swój udział z powodu nadchodzącego konklawe” – powiedział bp Bertrand.

„Modliliśmy się gorliwie za Papieża Franciszka, gdy był chory” – kontynuował bp Bertrand. „Ale teraz, w niezwykły sposób, cały okres śmierci Papieża i wyboru jego następcy przypada właśnie na te trzy tygodnie wyjątkowego wystawienia tuniki Chrystusa, która jest symbolem jedności, do której Kościół dąży” – dodał.

Historia tuniki sięga około roku 800, kiedy to cesarzowa bizantyjska Irena, święta Greckiego Kościoła Prawosławnego podarowała ją Karolowi Wielkiemu. Ten z kolei przekazał ją klasztorowi w Argenteuil, gdzie jest przechowywana od ponad 1200 lat. W ciągu wieków relikwia była wystawiana publicznie bardzo rzadko.

Pielgrzymi przybywający do Argenteuil modlą się nie tylko przed relikwią, ale także za jedność Kościoła i wybór nowego papieża. „Rozczarowanie z powodu braku obecności najwyższych hierarchów Kościoła przekształca się w intensywną modlitwę za Kościół i przyszłego papieża” – podsumował bp Bertrand.

Tunika z Argenteuil, znana też jako Tunika Bez Szwu Pana Naszego Jezusa Chrystusa, ma wymiary 122 x 90 cm. Utkana jest na krośnie, jako jeden kawałek materiału. Ze względu na zbieżność śladów krwi z tymi, które znajdują się na Całunie Turyńskim i na podstawie licznych badań uznawana jest za autentyczną szatę Jezusa, przylegającą bezpośrednio do Jego ciała, o którą, zgodnie z opisem z Ewangelii wg św. Jana żołnierze pod krzyżem rzucili losy.

Obecnie składa się ona z 20 zszytych kawałków, ponieważ w 1793 r. została pocięta przez ówczesnego proboszcza z Argenteuil, aby ukryć ją w związku z rewolucją francuską. Nie wszystkie jej fragmenty udało się następnie odnaleźć, a jeden z nich jest przechowywany w Watykanie.

(Autor jest pracownikiem Polskiego Radia S.A. w likwidacji)