Reklama

Niedziela Rzeszowska

Święty Jan Paweł II na podkarpackiej ziemi

Niedziela rzeszowska 17/2014, str. 4-5

[ TEMATY ]

Jan Paweł II

Andrzej Józefczyk

Jan Paweł II w Krośnie

Jan Paweł II w Krośnie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

O tym, że Karol Wojtyła miał zadatki na świętego, przekonani byli już jego rówieśnicy za czasów młodości. Podczas studiów, przyjaciele Wojtyły często przybijali na drzwiach jego pokoju karteczkę z napisem „Karol Wojtyła – początkujący święty”. Wtedy był to żart, który jednak przerodził się w rzeczywistość. Przeświadczenie o świętości Jana Pawła II, tak żywe w czasie całego jego pontyfikatu, budowane było nie tylko na podstawie jego nauczania, ale i działania, które w szczególny sposób powiązane zostało z miłością Jezusa Chrystusa.

Św. Jan Paweł II aż dziewięć razy pielgrzymował do Polski, w tym także na naszą podkarpacką ziemię.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Karol Wojtyła w Jaśle

8 marca 1970 r. – ta data z pewnością zapisała się w sercach i pamięci wielu jaślan, którzy mimo ciężkich czasów dla polskości, przy kościele farnym w Jaśle, wzniośle witali symbole cudownego obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – Świecę i Ewangeliarz. Uroczystościom przewodniczył arcybiskup poznański Antoni Baraniak. Podczas nabożeństwa kard. Karol Wojtyła wygłosił na placu obok świątyni okolicznościowe kazanie, w którym obiecał mieszkańcom miasta przekazać informację o uroczystościach Ojcu Świętemu Pawłowi VI. Słowa wypowiedziane z ust kardynała już wtedy zapaliły iskierkę nadziei, dzięki której ludzie poczuli wolność, wierząc, że Polska może wyzwolić się z komunistycznego marazmu. Przemawiali także: ordynariusz diecezji przemyskiej bp Ignacy Tokarczuk, który podkreślił, iż nie bez powodu wybrał Jasło jako pierwsze miasto nawiedzenia, oraz ordynariusz tarnowski bp Jerzy Ablewicz. Po przemówieniach biskupów oraz kard. Wojtyły, Świecę i Ewangeliarz przeniesiono do świątyni, w której pontyfikalną Mszę św. odprawił i homilię wygłosił abp Antoni Baraniak.

Moment tego wydarzenia, obecności kard. Karola Wojtyły na jasielskiej ziemi, upamiętnia dzwon ufundowany w kościele farnym, poświęcony 29 maja 1983 r. Wielkim zaszczytem dla mieszkańców jest również to, iż Jan Paweł II przyjął tytuł Honorowego Obywatela Miasta Jasła. Jaślanie posiadają także wiele błogosławieństw Papieża Polaka oraz szereg fotografii, upamiętniających wspólne chwile spędzone z Ojcem Świętym.

Reklama

Jan Paweł II w Krośnie

10 czerwca 1997 r., podczas V pielgrzymki do ojczyzny Jan Paweł II, prócz Wrocławia, Legnicy, Gorzowa Wielkopolskiego, Gniezna i Zakopanego, odwiedził także Krosno. Wydarzenie to przeszło do historii, bowiem podczas Mszy św. na krośnieńskim lotnisku, na którą przybyło blisko 700 tys. wiernych, Ojciec Święty kanonizował bł. Jana z Dukli. Dokonał także koronacji wizerunków Matki Bożej z Haczowa, Jaślisk i Wielkich Oczu. Poświęcił także kościół pw. Świętych Piotra i Jana z Dukli. Z tej okazji wzniesiono największy dotychczas ołtarz. Na to niezwykłe spotkanie z Papieżem Polakiem przybyli liczni pielgrzymi nie tylko z Podkarpacia, ale i całej Polski. Były także pielgrzymki z Ukrainy i Słowacji. Wśród duchownych obecni byli: arcybiskup Lwowa Marian Jaworski, biskup obrządku greckokatolickiego Marcjan Trofimiak, abp Jan Sokal z Trnavy oraz inni biskupi słowaccy. Przybył też prawosławny arcybiskup Aleksander z Sanoka. Przemówienie powitalne wygłosił metropolita przemyski abp Józef Michalik. Podczas pobytu w Krośnie, Jan Paweł II niejednokrotnie okazał wielką więź duchową z ziemią polską i narodem. Ciepły, ojcowski głos Papieża świadczył, iż czuł się bardzo dobrze na podkarpackiej ziemi. („...pragnę raz jeszcze podziękować Bożej Opatrzności za to, że mogłem tu przybyć. Stało się to za sprawą św. Jana z Dukli, którego dzisiaj Kościół zaliczył w poczet swoich świętych. Moje lata pobytu w Rzymie nie wygasiły we mnie miłości do tej ziemi. Dziękuję wam za waszą gościnność, życzliwość i wzajemnie mówię: Szczęść Boże!”). To niezwykłe, a zarazem wielkie wydarzenie, upamiętnia krzyż przy ul. Podkarpackiej. Dodatkowo, w drugą rocznicę wizyty Ojca Świętego w Krośnie, miało miejsce uroczyste odsłonięcie pomnika z wizerunkiem Papieża Polaka.

Ojciec Święty w Rzeszowie

2 czerwca 1991 r., przybył długo wyczekiwany przez mieszkańców Rzeszowa Jan Paweł II. Na lotnisku Jasionka biskup ordynariusz Ignacy Tokarczuk oraz władze świeckie: wojewoda rzeszowski Kazimierz Ferenc i prezydent Rzeszowa Mieczysław Janowski, powitali Dostojnego Gościa. Ojciec Święty w towarzystwie bp. Ignacego Tokarczuka i osobistego sekretarza ks. Stanisława Dziwisza udał się do samochodu, by dotrzeć na plac centralnych uroczystości. Tłum padał na kolana, wiwatowano, machano chorągiewkami, kwiatami. Pojazd jechał wolno, a pełen radości Papież błogosławił ludzi. Kulminacyjnym punktem okazała się uroczysta Msza św., w której uczestniczyło czterech kardynałów, dwóch arcybiskupów i biskup ordynariusz, czterech księży gości i 56 księży koncelebransów z diecezji przemyskiej. Następnie miało miejsce poświęcenie świątyni pw. Najświętszego Serca Jezusowego. Papieska wizyta w podkarpackiej stolicy zakończyła się na stadionie „Stali”, skąd Ojciec Święty odleciał helikopterem do Przemyśla.

2014-04-24 14:19

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jan Paweł II i Benedykt XVI o możliwości Eucharystii dla rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach (analiza)

W świetle nauczania Kościoła - sformułowanego w jasny sposób przez Jana Pawła II - dostęp do sakramentu Eucharystii możliwy jest dla osób żyjących w ponownych, niesakramentalnych związkach, ale jedynie przy zachowaniu formy zwanej "białym małżeństwem". Nauczanie to konsekwentnie kontynuował Benedykt XVI.

Podstawowym, a zarazem przełomowym dokumentem, w którym Jan Paweł II sformułował stanowisko Kościoła wobec osób rozwiedzionych i żyjących w nowych, niesakramentalnych już związkach - jest adhortacja "Familiaris consortio". Powstała ona po V Zwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Synodu Biskupów nt. "Rodzina jako przedmiot i podmiot misji", które odbyło się w Rzymie od 26 września do 25 października 1980 r. Adhortację Ojciec Święty podpisał w rok później, 22 listopada 1981 r. Warto dodać, że "Familiaris consortio" jest najważniejszym - i w pełni obowiązującym - dokumentem Magisterium Kościoła nt. rodziny, a także osób rozwiedzionych oraz tych, które próbują odnaleźć się w nowych związkach.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Papież do kanosjanów i gabrielistów: kapituła generalna to moment łaski

2024-04-29 20:12

[ TEMATY ]

papież Franciszek

Grzegorz Gałązka

Franciszek przyjął na audiencji przedstawicieli dwóch zgromadzeń zakonnych kanosjanów i gabrielistów przy okazji przeżywanych przez nich kapituł generalnych. Jak podkreślił, spotkanie braci z całego zgromadzenia jest wydarzeniem synodalnym, fundamentalnym dla każdego zakonu, i stanowi moment łaski.

„Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość spotykają się na kapitule przez wspominanie, ewaluację i pójście naprzód w rozwoju zgromadzenia” - mówił Franciszek. Wyjaśniał następnie, że harmonia między różnorodnością jest owocem Ducha Świętego, mistrza harmonii. „Jednolitość czy to w instytucie zakonnym, czy w diecezji, czy też w grupie świeckich zabija. Różnorodność w harmonii sprawia, że wzrastamy” - zaznaczył Ojciec Święty.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję