Pierwsza niedziela Wielkiego Postu w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łodzi była szczególnym czasem modlitwy za poległych i pomordowanych Policjantów II RP, ofiary reżimu sowieckiego. Mszę św. w ich intencji sprawował kapelan Wojewódzkiego Ośrodka Duszpasterskiego Policji w Łodzi – ks. kan. dr Kazimierz Zaleski razem z ks. prał. Tadeuszem Bednarkiem, proboszczem i kustoszem sanktuarium. Uroczystość wpisywała się w 74. rocznicę mordu w Katyniu.

W liturgii uczestniczyli m.in.: członkowie Ogólnopolskiego Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna 1939 r.” Oddział w Łodzi, przedstawiciele „Rodziny Katyńskiej”, Związku Sybiraków, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Okręgu Łódź, Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej Okręgu Wileńskiego „Wiano” oraz Związku Legionistów Polskich i Ich Rodzin. Na Mszę św. przybyli także: wojewoda łódzki Jolanta Chełmińska, przewodnicząca Rady Miejskiej w Łodzi – Joanna Kopcińska, komendant wojewódzki policji w Łodzi – insp. Dariusz Banachowicz, zastępca komendanta miejskiego policji w Łodzi – mł. insp. Marcin Grzelak, wiceprzewodniczący Zarządu Regionu Ziemi Łódzkiej NSZZ „Solidarność” – Jerzy Goszczyński, sekretarz Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa – Andrzej Cewiński, kierownik Muzeum Katyńskiego – Oddziału Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie – Sławomir Frątczak, kadra kierownicza i przedstawiciele służb mundurowych, członkowie organizacji kombatanckich.

Uroczystość uświetniły poczty sztandarowe wystawione przez Komendę Wojewódzką Policji w Łodzi, Komendę Miejską Policji w Łodzi, Straż Miejską, Światowy Związek Żołnierzy AK, Związek Sybiraków, „Solidarność” Elty, młodzieżowe organizacje patriotyczne oraz Katolickie Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II.

Witając zebranych w sanktuarium ks. prał. Tadeusz Bednarek przypomniał, iż dwanaście lat temu do świątyni przekazano ziemię z miejsc męczeństwa Polaków na Wschodzie: Katynia, Charkowa, Miednoje. Przed siedmiu laty nastąpiło odsłonięcie i poświęcenie tablicy upamiętniającej bohaterskich funkcjonariuszy Policji Państwowej II RP poległych w walce lub uśmierconych w stalinowskich i hitlerowskich obozach. Sześć lat temu do sanktuarium trafiła urna wypełniona ziemią z cmentarzyska ofiar sowieckiego reżimu w Kijowie-Bykowni. W zbiorowych mogiłach odkrytych w Bykowni pochowano 150 tys. ludzi, w tym 3435 obywateli polskich z tzw. ukraińskiej listy katyńskiej: oficerów Wojska Polskiego, funkcjonariuszy Policji Państwowej, urzędników państwowych.

Pamięć – Modlitwa – Wybaczenie

– Już od dwunastu lat w marcową niedzielę spotykamy się w tym sanktuarium, aby się modlić za Ojczyznę, uczcić pamięć o tych, dzięki którym możemy dzisiaj żyć na polskiej ziemi i cieszyć się darem wolności – mówił w homilii ks. prał. Tadeusz Bednarek. – Jak co roku pragniemy też przekazać obowiązek pamięci młodemu pokoleniu.

Ksiądz Prałat podkreślił, że tegoroczne spotkanie modlitewne ma wyjątkowy charakter. Dramat, który rozgrywa się na Ukrainie, zatrważa, budzi lęk, a zarazem gniew i solidarność. Polacy dobrze wiedzą co to barykady, wyjście na ulicę, strumienie wody, kule gumowe i prawdziwe, ranni, zabici. Przypomniał, że na Kresach Wschodnich internowano 12 tys. funkcjonariuszy i pracowników policji. Powstały obozy w Kozielsku, Starobielsku, Ostaszkowie, do których transportowani byli policjanci: 240 oficerów policji i żandarmerii, 775 podoficerów i 4924 szeregowych policjantów. W sumie 5889 policjantów II RP. Wszystkich zabito strzałem w tył głowy. Uzasadniając bestialski wyrok, Beria pisał: „Wszyscy są zatwardziałymi, nie rokującymi poprawy wrogami władzy radzieckiej”. Zostali pogrzebani w Miednoje. Do dzisiaj sprawa zbrodni katyńskiej nie jest do końca wyjaśniona.

Ojciec Święty Jan Paweł II mówił do nas: „Tragiczne wydarzenia, które miały miejsce na wiosnę 1940 r. w Katyniu, Charkowie, Miednoje, są rozdziałem w martyrologium polskim, który nie może być zapomniany. Żywa pamięć o tych wydarzeniach powinna być zachowana jako przestroga dla przyszłych pokoleń. Klękamy przy tych mogiłach z tą świadomością, że płacili oni najwyższą cenę naszej wolności. Dali, rzec można, definitywny kształt tej wolności. Prawda Katynia jest stale obecna w naszej świadomości i nie może być wymazana z pamięci Europy”. – Dzisiejsze spotkanie modlitewne świadczy o tym, że pamiętamy i nie pozwolimy wymazać zbrodni katyńskiej z naszej pamięci – zaznaczył ks. prał. Bednarek.

Ostatnim akcentem kazania była modlitwa: „Matko Boża, Matko Katyńska, Matko Miłosierdzia i Pojednania. W Twoje ramiona oddajemy wszystkich zamordowanych na Wschodzie, a szczególnie ponad sześć tysięcy polskich policjantów. Z żywą wiarą w świętych obcowanie, prosimy Cię, Matko, przygarnij ich i oddaj Swemu Synowi. Matko Pokoju, Matko nasza, daj nam łaskę życia godnego tych, którzy zginęli za Ojczyznę, stając się ceną naszej wolności. Uczyń ich fundamentem odrodzenia i pojednania narodów, w Imię Boga, który miłuje i przebacza”.

Przed obliczem Pani Miłosierdzia

W procesji z darami niesiono chleb, kwiaty, naczynia liturgiczne, a także puchary z ziemią przesiąkniętą krwią policjantów i żołnierzy II Rzeczypospolitej Polskiej zgładzonych na Wschodzie. Na zakończenie liturgii Mszy św. rozdano zapalone znicze, które wraz z kwiatami zostały złożone pod tablicą poświęconą Policjantom II RP poległym w walce lub uśmierconych w stalinowskich i hitlerowskich obozach zagłady, umiejscowioną w kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej. Delegacja Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna 1939 r.” Oddział w Łodzi złożyła na ołtarzu Pani Miłosierdzia puchary z ziemią pobraną z masowych mogił polskich policjantów i żołnierzy. Następnie ks. prał. Tadeusz Bednarek poprowadził modlitwę przed obrazem Matki Miłosierdzia. Po modlitwie Grzegorz Barczyński przedstawił świadectwo o swoim dziadku Janie Bronisławie Łażewskim, aspirancie Policji Państwowej II RP, zamordowanym przez NKWD w Twerze strzałem w tył głowy, spoczywającym na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje. Jego nazwisko znajduje się pod numerem 19 na liście śmierci NKWD podpisanej 1 IV 1940 r.

Jan Łażewski urodził się 28 marca 1896 r. w Rawie Mazowieckiej. Do Policji Państwowej wstąpił 1 grudnia 1923 r. Służył na terenie Łodzi. Na początku w Komendzie Rezerwy Konnej i Pieszej, podlegającej Komendzie PP miasta Łodzi. Od 1 kwietnia 1929 r. został przeniesiony na etat Komendy Wojewódzkiej PP w Łodzi. W roku 1930 skierowany został do Urzędu Śledczego przy tej komendzie. 1 lipca 1930 r. mianowany na stopień starszego posterunkowego. Do wybuchu II wojny światowej mieszkał we wsi Teofilów przy ul. Granicznej 58 (obecnie dzielnica Łodzi).

Uroczystość zakończyła się pod pomnikiem Jana Pawła II, gdzie uczestnicy liturgii odmówili modlitwę, a następnie złożyli kwiaty i postawili zapalone znicze.

* * *

Za przewodniczenie wspólnej modlitwie w intencji poległych i pomordowanych Policjantów II RP ks. kan. Kazimierzowi Zaleskiemu oraz ks. prał. Tadeuszowi Bednarkowi podziękował komendant wojewódzki policji w Łodzi insp. Dariusz Banachowicz. Uroczystość została zorganizowana z inicjatywy Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna 1939 r.” Oddział w Łodzi, insp. Dariusza Banachowicza, ks. prał. Tadeusza Bednarka oraz kapelana łódzkich policjantów ks. kan. dr. Kazimierza Zaleskiego.