Franciszek: szkoła jest misją, nie zapominajmy o tym!
„Zrozumieć teraźniejszość, zrozumieć ją by zrozumieć przyszłość, w drodze, nie bezczynnie - tylko zmarli nic nie robią! W drodze z Kościołem. To jest piękne!” - wskazał Ojciec Święty podczas spotkania z siostrami należącymi do Unii św. Katarzyny ze Sieny (Misjonarki Szkoły), które w Rzymie przeżywają swoją Kapitułę Generalną oraz rocznicę 100-lecia założenia zgromadzenia. Podstawowym polem ich działalności jest szkoła, w której siostry pracują jako nauczycielki różnych przedmiotów.
Papież wskazał na ambitny temat spotkań Kapituły Generalnej: „Zrozumieć teraźniejszość, aby wspólnie zrozumieć przyszłość Unii w drodze z Kościołem”. Wskazał, że jest to zgodne z dziedzictwem założycielki zgromadzenia - Luigi Tincani. Polega to na dawaniu twórczych odpowiedzi na pytania ludzi naszych czasów, szczególnie tych, którzy są obojętni na wiarę czy daleko od Kościoła.
Franciszek, nawiązując do przemówienia św. Jana Pawła II do Unii św. Katarzyny ze Sieny z 1995 r., wskazał na „uprzejmy i pełen miłości styl życia” sióstr. Poprosił o trzy rzeczy: „świętość, przygotowanie i uprzejmość”
Świętość jest radosna
Ojciec Święty zaznaczył, że świętość jest powołaniem, które jednoczy nas wszystkich oraz stanowi zasadniczy cel naszego życia. Świętość pociąga, jest duchową radością, z Bożą łaską możemy ją osiągnąć i dawać o niej świadectwo. Franciszek wskazał, że siostry mogą to realizować dzięki zachowaniu rad ewangelicznych, życiu sakramentalnemu, słuchaniu i rozważaniu słowa Bożego, modlitwie i życiu wspólnotowemu. „Pozostańcie mocno zakorzenione w tych fundamentach, aby wasze apostolstwo było solidne i owocne” - zaznaczył.
Uczynić waszym wszystko, co dobre
Reklama
Papież Franciszek mówiąc o drugim elemencie jakim jest przygotowanie, wskazał na nowoczesny termin - „profesjonalizm”. Ma być nim poświęcenie, ciągłe pogłębianie własnej wiedzy i umiejętności, dzielenie się poznanymi prawdami, aktualizacja metod nauczania i komunikacji.
Ojciec Święty wskazał także na potrzebę dialogu ze wszystkimi. Jednocześnie dodał, „dialoguj ze wszystkimi, z wyjątkiem diabła”. Bowiem zdaniem Papieża, „diabeł przychodzi do społeczności, patrzy na zazdrość, na wszystkie te rzeczy, które dotyczą wszystkich ludzi (…) i diabeł tam idzie”.
Posłanki życzliwości
„Bądźcie posłankami życzliwości, która jest darem Ducha, i tej radości, przeżywając każde spotkanie z promiennym uznaniem wyjątkowości drugiego człowieka” - wskazał Franciszek.
Jednocześnie podziękował za pracę, szczególnie wśród młodzieży. Wymieniał także potrzebę rozwoju apostolatu powołaniowego. Zachęcił, aby ich praca była kontynuowana z otwartością i odwagą, gotowa do odnowienia tam, gdzie jest to konieczne.
110 euro – tyle wystarczy, by zapewnić roczną naukę jednemu dziecku na Madagaskarze. Od kilku lat ponad 600 uczniów ze szkół w Bangladeszu, Indiach, Nepalu oraz na Madagaskarze ma zapewnioną pomoc w edukacji w ramach projektu „Misja Szkoła”. Na wsparcie czekają kolejne dzieci. Według raportu UNICEF edukacja to najbardziej skuteczny środek zapobiegający ubóstwu i wykluczeniu.
Projekt “Misja Szkoła” obejmuje kilka szkół związanych z Misjonarzami Organizowany jest przez redakcję czasopisma „Misyjne Drogi”. Polega na kilkuletniej pomocy duchowej i materialnej ofiarowanej konkretnemu dziecku żyjącemu w kraju misyjnym i znajdującemu się w trudnej sytuacji materialnej. Jednym z nich jest ośmioletni Sunil, najstarszy z trójki rodzeństwa. Wszystkich wychowuje i utrzymuje matka, gdyż ojciec zmarł niedawno. Chłopiec może chodzić do szkoły właśnie dzięki pomocy z Polski.
Św. Józef, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, w kalendarzu
liturgicznym Kościoła zajmuje miejsce specjalne, skoro jego wspomnienie
Kościół obchodzi w sposób uroczysty. Miesiąc marzec jest w sposób
szczególny poświęcony św. Józefowi. Jego święto obchodzimy 19 marca
jako uroczystość. Bardzo pięknie wyrażają prawdę o św. Józefie niektóre
pieśni: "Szczęśliwy, kto sobie patrona Józefa ma za Opiekuna. Niechaj
się niczego nie boi, gdy św. Józef przy nim stoi Patronem...".
Hebrajskie imię Józef oznacza tyle, co "Bóg przydał".
Św. Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida. Pomimo tego, że pochodził
z takiego rodu, zarabiał na życie trudniąc się obróbką drewna. Mieszkał
zapewne w Nazarecie. Nie był on według ciała ojcem Jezusa Chrystusa.
Był nim jednak według żydowskiego prawa jako małżonek Maryi. Zaręczony
z Maryją stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Postanowił wówczas
dyskretnie się usunąć, ale po nadprzyrodzonej interwencji wziął do
siebie Maryję, a potem jako prawdziwy Cień Najwyższego pokornie asystował
w wielkich tajemnicach. Chociaż Maryja porodziła Pana Jezusa dziewiczo,
to jednak według otoczenia św. Józef był uważany za Jego ojca. On
to kierował w drodze do Betlejem, nadawał Dzieciątku imię, przedstawiał
Je w świątyni jerozolimskiej i uciekając do Egiptu ocalił przed prześladowaniem
króla Heroda. Widzimy jeszcze św. Józefa w czasie pielgrzymki z dwunastoletnim
Jezusem do Jerozolimy na święto Paschy. Potem już się w Ewangelii
nie pojawia. Niektórzy sądzą, że wkrótce potem zakończył życie w
obecności Pana Jezusa i Najświętszej Maryi, na Ich rękach i miał
uroczysty pogrzeb, bo w ich obecności. Może dlatego św. Józef jest
uważany za szczególnego patrona dobrej śmierci.
Św. Józef był rzemieślnikiem, być może cieślą, co oznacza
hebrajski wyraz charasz. Zajmował się pracą w drewnie, w metalu,
w kamieniu. Wykonywał zatem narzędzie codziennego użytku, konieczne
również w gospodarce rolnej. Jest rzeczą uderzającą, że w wydarzeniach
z dziecięcych lat Pana Jezusa, św. Józef odgrywa znaczącą rolę. Jemu
anioł wyjaśnia tajemnice wcielenia Syna Bożego, jemu poleca ucieczkę
i powrót do Nazaretu po śmierci Heroda.
Na obrazach widzimy zwykle św. Józefa jako starca, by
w ten sposób podkreślić prawdę o dziewiczym poczęciu Pana Jezusa.
W rzeczywistości jednak św. Józef był młodzieńcem w pełni urody i
sił. Pisarze podkreślają, że do tak wielkiej godności, opiekuna Pana
Jezusa, oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i żywiciela - głowy Najświętszej
Rodziny, powołał Pan Bóg męża o niezwykłej cnocie. Dlatego słusznie
stawiają oni św. Józefa na czele wszystkich świętych Pańskich, a
Kościół obchodzi jego doroczną pamiątkę, pomimo Wielkiego Postu,
jako uroczystość.
Szczególnym nabożeństwem do św. Józefa wyróżniała się
św. Teresa z Avila. Z wielkim zaangażowaniem szerzyła ona kult św.
Józefa słowem i pismem. Twierdziła, że o cokolwiek prosiła Pana Boga
za przyczyną św. Józefa, zawsze to otrzymała. Jego też obrała za
głównego patrona zreformowanego przez siebie zakonu karmelitańskiego.
Za swojego patrona św. Józefa obrały sobie również Siostry Wizytki.
Św. Jan Bosko, założył stowarzyszenie św. Józefa dla młodzieży rzemieślniczej.
Papież bł. Jan XXIII, który na chrzcie św. otrzymał imię Józef, do
kanonu Mszy św. (pierwsza modlitwa eucharystyczna) dołączył imię
św. Józefa. W 1961 r. tenże Papież wydał list zalecający szczególne
nabożeństwo do tegoż Orędownika.
Liturgiczne święto św. Józefa po raz pierwszy spotykamy
w IV w. w pobliżu Jerozolimy w klasztorze św. Saby. Papież Sykstus
IV w 1479 r. wprowadził to święto do mszału rzymskiego i brewiarza,
a papież Grzegorz XV rozszerzył je na cały Kościół. W pierwszej połowie
XIX w. przełożeni generalni 43 zakonów wystąpili do Stolicy Apostolskiej
z prośbą o ustanowienie osobnego święta Opieki Świętego Józefa nad
Kościołem Chrystusa. Papież bł. Pius IX przyczynił się do ich prośby
i w 1847 r. ustanowił to święto. Natomiast papież św. Pius X podniósł
je do rangi uroczystości. Papież Pius XII wprowadził na dzień 1 maja
wspomnienie św. Józefa Robotnika. Papież Benedykt XV w 1919 r. do
Mszy św., w której wspomina św. Józefa dołączył osobną o nim prefację.
Pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie wydał papież
Leon XIII. Wreszcie papież św. Pius X zatwierdził litanię do św.
Józefa, do odmawiania publicznego. Są sanktuaria św. Józefa. Największe
i najbardziej znane jest w Kanadzie, w Montrealu. Powstało ono w
1904 r. i posiada 61 dzwonów. Cudowna figura św. Józefa została ukoronowana
koronami papieskimi w 1955 r. Kanada, Czechy, Austria, Portugalia,
Hiszpania obrały sobie św. Józefa za patrona.
W Polsce kult św. Józefa jest bardzo żywy. Już na przełomie
XI i XII w. w Krakowie obchodzono 19 marca jego święto. W XVII i
XVIII w. nastąpił największy rozwój nabożeństwa do św. Józefa. W
1645 r. ukazały się godzinki ku czci św. Józefa. W XVII w. wybudowano
największe sanktuarium św. Józefa w Polsce, w Kaliszu. Znajduje się
tam obraz pochodzący z tegoż wieku, który w 1786 r. Prymas Polski
Władysław Aleksander Łubieński, ogłosił urzędowo za cudowny. Papież
Pius VI w 1783 r. wydał dekret zezwalający na koronacje obrazu, ale
dokonała się ona dopiero w 1796 r. W Polsce jest około 270 kościołów
ku czci św. Józefa. W 1818 r. diecezja kujawsko-kaliska obrała go
sobie za patrona, a później diecezja wrocławska i diecezja łódzka.
Powstały 4 rodziny zakonne pod wezwaniem św. Józefa. W Polsce swego
czasu imię Józef było bardzo popularne.
Ojciec Święty w adhortacji apostolskiej Redemptoris Custos
z 15 sierpnia 1989 r. ukazuje św. Józefa i jego posłannictwo w życiu
Chrystusa i Kościoła. Pisze o nim, że był powołany na opiekuna Zbawiciela,
był powiernikiem tajemnicy samego Boga, mężem sprawiedliwym i oblubieńcem
Dziewicy Maryi, był pracowity, a jego praca była wyrazem miłości.
Ojciec Święty kończy adhortację słowami: "Mąż sprawiedliwy, który
nosił w sobie całe dziedzictwo Starego Przymierza, równocześnie został
wprowadzony przez Boga w początki Przymierza Nowego i Wiecznego w
Jezusie Chrystusie. Niech nam ukazuje drogi tego zbawczego Przymierza
na progu Tysiąclecia, w którym ma trwać i dalej się rozwijać ´pełnia
czasu´ związana z niewysłowioną tajemnicą Wcielenia Słowa. Niech
św. Józef wyprasza Kościołowi i światu, każdemu z nas, błogosławieństwo
Ojca i Syna i Ducha Świętego".
W diecezji świdnickiej wkrótce rozpocznie się szczególna inicjatywa modlitewna – peregrynacja monstrancji „Królowa Pokoju”. Adoracja Najświętszego Sakramentu w tej wyjątkowej monstrancji zostanie zainaugurowana w Kłodzku.
Celem tej inicjatywy jest nie tylko modlitwa o pokój, ale także duchowe wsparcie dla osób dotkniętych skutkami ubiegłorocznej powodzi, które nadal borykają się z jej konsekwencjami. - Wielu z nich przeżywa czas refleksji po trudnym okresie zmagań z żywiołem i jego konsekwencjami. Ufamy, że adoracja Najświętszego Sakramentu przyniesie im światło nadziei, umocni wiarę oraz pozwoli doświadczyć bliskości i miłosierdzia Boga – podkreśla prezes Stowarzyszenie Comunita Regina della Pace Piotr Ciołkiewicz.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
