Uzdrowienie kilkuletniego chłopca z ciężkiego zapalenia mózgu uznano za cud beatyfikacyjny matki Zofii Czeskiej. Wyprasza ona łaski w problemach wychowawczych, wspiera uczniów, ratuje rozpadające się małżeństwa
Przypadek uzdrowienia, wybrany jako cud w procesie beatyfikacyjnym sługi Bożej matki Zofii Czeskiej, dotyczy kilkuletniego chłopca, który nagle zachorował na ciężkie zapalenie mózgu. - Jego stan był tak trudny, że rodzice i lekarze stracili nadzieję na jakiekolwiek polepszenie sytuacji. Pozostała tylko modlitwa. Rodzina w desperacji poprosiła o nią siostry prezentki, które w tej intencji, za wstawiennictwem swej założycielki, ofiarowały Bogu za chłopca nie tylko swoje modlitwy, ale także wszystkie prace, cierpienia, Msze i Komunie święte. Niektóre podjęły nawet ścisły post - relacjonuje s. Renata Gąsior, prezentka, postulatorka procesu Zofii Czeskiej.
W krótkim czasie nastąpił nieoczekiwany przełom w stanie zdrowia chłopca. W drugim dniu od nagłej poprawy przeniesiony został z oddziału intensywnej terapii na zwykły oddział w celu rehabilitacji. Ciężka choroba, która zazwyczaj kończy się śmiercią lub głębokim kalectwem, nie pozostawiła u chłopca żadnych ubocznych skutków. Tak, jakby nagle została odjęta.
Opisany przypadek wybrano z bardzo wielu łask otrzymanych za przyczyną sługi Bożej matki Zofii Czeskiej. Świadectwa o łaskach za jej wstawiennictwem, które napływają do postulatorki procesu beatyfikacyjnego, dotyczą m.in. uzdrowień fizycznych i duchowych. - Matka Zofia pomaga najczęściej ludziom w ich problemach wychowawczych. Jest „dobra” w ratowaniu rozpadających się małżeństw, w wypraszaniu u Boga daru potomstwa i często wspiera uczniów w ich szkolnych problemach. Nadal opiekuje się swoimi wychowankami i ich rodzinami, tak jak czyniła to za swojego ziemskiego życia - mówi dla KAI s. Renata Gąsior.
Proces w sprawie, wówczas jeszcze domniemanego, cudu został przeprowadzony w 2003 r. w Krakowie. 20 grudnia 2012 r. wyszedł dekret Ojca Świętego Benedykta XVI potwierdzający jego autentyczność. Papieska decyzja zakończyła prace Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, które trwały od 1997 r. Dwa lata temu podpisano dekret o heroiczności cnót Zofii Czeskiej. Proces na szczeblu watykańskim poprzedził etap diecezjalny, który toczył się w latach 1995-97 w Krakowie.
Nieznani ludzie oddają mocz za ołtarzem, załatwiają swoje „potrzeby” w kościele lub na jego terenie np. w chrzcielnicach. W Moguncji (Niemcy) wiele kościołów zmaga się z problemem wandalizmu.
Kapłan Thomas Winter, jest przerażony: „Naprawdę denerwuje mnie sposób, w jaki traktowane są kościoły w Moguncji!” 51-latek opiekuje się pięcioma parafiami w Moguncji: św. Ignacego, św. Piotra, św. Stefana, św. Kwintyna i parafią katedralną św. Marcina. Twierdzi, że wolałby całkowicie zamknąć kościoły na dwa tygodnie i otworzyć je wyłącznie na czas nabożeństw.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Wrażenie podczas spotkania robił kościół pełen kobiet
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
