Kwietny maj to 31 dni poświęconych Matce Bożej. Kwiaty cieszą chyba każdego. Człowiek, który na nie patrzy, jest bardziej szczęśliwy, one go uwznioślają, kierują ku temu, co najpiękniejsze i najlepsze. Najwspanialszym kwiatem ziemi jest Maryja. Przychodzi kwitnąca, radosna i piękna, żeby uradować nasze oczy i ucieszyć serca, byśmy w Niej podziwiali wszechmoc Boga. Dlatego tyle serdeczności okazujemy w tym zwłaszcza czasie Matce Najświętszej. Czcimy Ją w przydrożnych kapliczkach, przy krzyżach i figurach, układając bukiety z kwiatów, śpiewając Litanię Loretańską i pieśni maryjne, odmawiając Różaniec. Miłością i uwielbieniem dla Maryi rozbrzmiewa cała ojczyzna. W kościołach parafialnych kapłani sprawują nabożeństwa majowe, głoszą tematyczne kazania, konferencje, którymi ubogacają wiernych, organizacje katolickie przygotowują specjalne wieczory poezji i pieśni maryjnej, a w Częstochowie odbywa się w pierwszych dniach maja mający już swoją tradycję Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater”. Maryi, Matce Jezusa polecamy wszystkie nasze ważne sprawy osobiste, parafialne, narodowe.

Miał rację Pan Jezus, mówiąc, że nie samym chlebem żyje człowiek (por. Mt 4,4). Żyjemy naszą wiarą i modlitwą. I każdego dnia mamy za co dziękować Panu Bogu, każdego bowiem dnia otrzymujemy od Niego mnóstwo łask, a przede wszystkim łaskę życia. Wiele z tych łask zawdzięczamy właśnie wstawiennictwu Matki Najświętszej, która nieustannie troszczy się o swoje dzieci, kocha nas i z nami jest.

Umiejmy dziękować Panu Bogu za taką Matkę, bo to dla nas szczególna łaska. Łaska, która sprawia, że - jak szczęśliwe, beztroskie dzieci pod okiem czuwającej Matki - powinniśmy być radośni i pełni życiowego optymizmu. Nie pozostajemy wszak sami ze swoimi problemami, jest z nami Ta, która jest najbliżej Boga.

Zapewne ta świadomość sprawia, że nasza majowa modlitwa jest tak pełna radości, że nasze piersi wprost rozsadza piękny śpiew maryjnych pieśni. Nie kryjmy się z tym, bądźmy Maryjnymi śpiewakami i poetami, wszak w poezji i pieśni nasze dusze wypowiadają się najpełniej. Rozkochajmy się prawdziwie w Matce Jezusa, odnajdźmy w Niej nieogarnioną miłość, jaką Bóg ma dla człowieka, a którą to miłość powinniśmy się przynajmniej starać naśladować.

O, jakże szczęśliwe muszą być zgromadzenia zakonne, które Maryję mają w swej nazwie i charyzmacie! Jakże szczęśliwe powinny być osoby, które noszą piękne imię Maryi! Jak szczęśliwe są narody, które Maryi oddały swe rządy, które Ją słuchają, Jej się powierzają i w Niej znajdują oparcie!

„Jak szczęśliwa Polska cała - w niej Maryi kwitnie chwała...”.