Abp Georg Gänswein urodził się 30 lipca 1956 r. w Riedern am Wald w południowym Schwarzwaldzie. W 1976 r. wstąpił do Collegium Borromaeum - wyższego seminarium duchownego swej rodzinnej diecezji we Fryburgu Bryzgowijskim. Studiował teologię katolicką i filozofię w latach 1976-1979 na tamtejszym uniwersytecie oraz w latach 1979-1980 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął 31 maja 1984 r. Następnie spędził dwa lata jako wikariusz w Oberkirch (Badenia).

W październiku 1986 r. został skierowany na studia podyplomowe z prawa kanonicznego na Uniwersytecie Monachijskim. Od 1988 r. ks. Gänswein był asystentem akademickim Winfrieda Aymansa, a po ukończeniu studiów prawa kanonicznego i uzyskaniu licencjatu kanonicznego od 1989 r. był także sędzią w Sądzie Metropolitalnym Archidiecezji Monachium i Freising. Był również aktywny w duszpasterstwie. W 1993 r. uzyskał tytuł doktora prawa kanonicznego.

W 1994 r. arcybiskup Fryburga Bryzgowijskiego Oskar Saier mianował go wikariuszem katedralnym i swoim osobistym doradcą. W 1995 r. ówczesny kardynał prefekt Antonio María Javierre Ortas powołał go do Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W 1996 r., na prośbę ówczesnego prefekta kardynała Josepha Ratzingera, przeniósł się do Kongregacji Nauki Wiary. Ks. Gänswein wykładał również prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża w Rzymie.

W 2000 r. papież Jan Paweł II przyznał mu honorowy tytuł kapelana Jego Świątobliwości (Monsignor). W 2003 roku został prywatnym sekretarzem kardynała Ratzingera i zastąpił w tej roli ks. Josefa Clemensa. Towarzyszył kardynałowi Ratzingerowi podczas konklawe w 2005 r. Po wyborze kard. Ratzingera na papieża 19 kwietnia 2005 r. ks. Gänswein pozostał jego prywatnym sekretarzem. W dniu 28 stycznia 2006 r. papież Benedykt XVI nadał mu tytuł Prałata Honorowego Jego Świątobliwości.

W dniu 7 grudnia 2012 r. Benedykt XVI mianował go arcybiskupem tytularnym Urbs Salvia i prefektem Prefektury Domu Papieskiego. Został konsekrowany na biskupa przez Benedykta XVI w dniu 6 stycznia 2013 r. w Bazylice Świętego Piotra; współkonsekratorami byli ówczesny kardynał sekretarz stanu Tarcisio Bertone SDB i kardynał Zenon Grocholewski. Z tej okazji Gänswein wybrał motto Testimonium perhibere veritati („Dać świadectwo prawdzie").

Po rezygnacji Benedykta XVI z urzędu 28 lutego 2013 r., abp Gänswein początkowo pozostał prefektem Domu Papieskiego. Papież Franciszek potwierdził go na tym urzędzie 31 sierpnia 2013 r. Nadal był także prywatnym sekretarzem Benedykta XVI i mieszkał z nim w klasztorze Mater Ecclesiae w Ogrodach Watykańskich. Papież Franciszek zawiesił go jako prefekta Domu Papieskiego w lutym 2020 roku. (Oficjalnie ustąpił z tego stanowiska w 2023 r.) Tłem tego mogły być okoliczności związane z prezentacją książki kardynała Roberta Saraha na temat celibatu, w której wydrukowano esej Benedykta XVI, a emerytowany papież został podczas prezentacji fałszywie przedstawiony jako współredaktor.

W książce-wywiadzie El Sucesor, opublikowanej w 2024 r. przez hiszpańskiego korespondenta watykańskiego Javiera Martíneza-Brocala, papież Franciszek skrytykował abp. Gänsweina za instrumentalizowanie Benedykta XVI w ostatnich latach jego życia, izolowanie go od świata zewnętrznego i próbę przeciwstawienia go Franciszkowi. Skrytykował również okoliczności towarzyszące publikacji wspomnień Gänsweina.

Po śmierci Benedykta XVI, 12 stycznia 2023 roku ukazała się jego książka napisana wraz z Saverio Gaetą, zatytułowana „Tylko prawda”, która ukazała się także w języku polskim. Abp Gänswein udzielił także licznych wywiadów, w których podkreślał znaczenie Benedykta XVI i dał wgląd w jego świat emocjonalny i intelektualny. Upublicznił ostatnie słowa Benedykta i wyznał, że wierzy w szybką beatyfikację.

Papież Franciszek przyjął abp. Georga Gänsweina na audiencji 9 stycznia 2023 r. 15 czerwca 2023 r. Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej opublikowało instrukcję papieża z 28 lutego 2023 r., odnoszącą się do zakończenia jego działalności jako prefekta Domu Papieskiego. 28 lutego 2023 r. Papież polecił abp. Gänsweinowi, aby tymczasowo powrócił do swojej rodzinnej diecezji Fryburga Bryzgowijskiego.