Reklama

Wiara

#NiezbędnikWielkopostny/Wielki Post w Ziemi Świętej

Nie bój się. Wierz tylko

Jak przetrzymać sztorm? Co robić, kiedy przyszłość rysuje się w czarnych barwach? A może jednak… nie jesteśmy sami? Zapraszamy do kolejnego dnia wędrówki z autorką książki “Zaufaj i Puść” Moniką Górską po Ziemi Świętej

[ TEMATY ]

#NiezbędnikWielkopostny2024

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dzisiaj z synagogi, w której nauczał Jezus, zostało już tylko kilka kolumn i fragment muru. Jaką historię opowiedziałyby te kamienie, gdyby umiały mówić? Były świadkami tylu cudów na metr kwadratowy, że każde inne miasto w Galilei mogłoby im tylko pozazdrościć.

Z Jezusem nigdy nie umrę

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Myślę, że zaczęłyby od tej opowieści o dwunastoletniej śmiertelnie chorej dziewczynce, która już nigdy nie miała zobaczyć swojego taty. I słyszały pewnie jej imię, które echem odbijało się o ściany, kiedy jej ojciec Jair, dumny przewodniczący synagogi, upada do stóp Jezusa. I kiedy błaga Go, by się zlitował, położył na niej swoje ręce i uzdrowił ją.

Na to przybiegają jego słudzy:

– Już nic nie pomoże. Twoja córka nie żyje. Po co jeszcze trudzisz Nauczyciela?

Ale Jezus ma swoje plany. Patrzy na niego z miłością i mówi słowa, które dają nie tylko nadzieję, ale dosłownie przywracają życie. – Nie bój się. Wierz tylko!

Czy tata dziewczynki przestał się bać? Czy jak najpierw Maryja, a potem tamta kobieta, którą wiara uzdrowiła z krwotoku, uwierzył, że dla Boga naprawdę nie ma nic niemożliwego? Czy kiedy Jair dociera do swojego domu, dotyka zimnego czoła swojej córeczki i widzi, że nie oddycha, potrafi jeszcze zaufać Jezusowi?

– Talitha cum – mówi do niej po aramejsku Jezus.

Reklama

Tak bym chciała usłyszeć ton Jego głosu. Czy był to delikatny i czuły szept? Czy też mocne wezwanie? Mimo rytualnego zakazu dotykania zmarłych, bierze ją za rękę. I dziewczynka wstaje. Powstaje z martwych.

Tu, w Kafarnaum, Jezus po raz pierwszy pokazuje, czym jest śmierć. To sen tylko.

Z Jezusem nigdy nie umrę. I nikt, kogo kocham, nie umrze. Więc czemu bać się śmierci?

Jednak to, co mnie najbardziej wzrusza w tej scenie, to słowa Jezusa do domowników:

– Dajcie jej jeść.

Jezus jak matka zawsze dba, żeby nakarmić swoje dzieci. Ich dusze i ciała. Czy może być bardziej ludzki Bóg?

Sztorm

I czy może być większa pokora i wiara, jak tego centuriona w Kafarnaum, dowódcy oddziału rzymskiego okupanta, mającego pod sobą setkę żołnierzy. Ile razy przymuszał Palestyńczyków, żeby przeszli milę z jego żołnierzami? A teraz sam błaga Jezusa o uzdrowienie swojego sługi. Nie krewnego. Sługi.

Tak mnie wzrusza, że to właśnie jego słowa powtarzamy codziennie we wszystkich językach, we wszystkich mszach świętych na całym świecie. Nie świętego Piotra albo któregoś z apostołów. Ale poganina.

– Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo…

On się nie bał. Wierzył tylko. I z pełną pokorą zaufał.

A Jego wiara zaskoczyła samego Jezusa.

Ten strach i wiara. Dwa odpychające się bieguny. Czy jeśli się boję, to znaczy, że nie ufam? Nie wierzę? A jeśli wierzę i ufam, to czy będę się bać? Albo może: im większa moja wiara, tym większe zaufanie. A im większe zaufanie tym mniej miejsca na strach?

Reklama

Idę na brzeg jeziora. Teraz lekko pomarszczone i połyskujące w słońcu nie przypomina groźnego morza. Ale wtedy, w nocy, w ryczącej wichurze, który sprawiała, że palmy na brzegu łamały się jak zapałki, a łódź błyskawicznie nabierała wody, zalewana grzywiastymi bałwanami?

Co bym zrobiła, gdybym była z apostołami w łodzi, w czasie sztormu, na Jeziorze Galilejskim?

Czy potrafiłabym zaufać i puścić? Czy czekałabym, aż Jezus, który śpi spokojnie na rufie łodzi, się obudzi? Bo skoro przecież On z nami, to któż przeciwko nam? A może z ufnością bym położyła się spać obok Niego? Czy może raczej w panice, a nawet lekko wściekła, krzyczałabym do Niego:

– Ty sobie śpisz, a my tu giniemy?

I czy to do mnie zawołałby Jezus, przekrzykując wiatr: – Czego taka bojaźliwa jesteś, Moniko? Małą masz wiarę… Prawda jest taka, że nie wiem, jak bym zareagowała. „Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono” – napisała kiedyś Wisława Szymborska, na długo zanim została noblistką.

Lekarstwo na lęk

I prawda jest taka, że mimo że ufam i wierzę, to nadal zdarzają się w moim życiu takie sztormy, kiedy tak bardzo jeszcze się boję. Choć już tyle razy przekonałam się, jakim złodziejem marzeń potrafi być strach. I zabójcą. Jak w tej opowieści Anthony’ego de Mello.

Zaraza jest w drodze do kolejnego miasta. Po drodze spotyka Wędrowca.

– Dokąd tak pędzisz? – pyta wędrowiec.

– Do Damaszku. Mam zamiar zabrać tysiąc istnień.W drodze powrotnej z Damaszku Zaraza znowu mija Wędrowca:

– Mówiłaś, że zabierzesz tysiąc istnień. A zabrałaś pięćdziesiąt tysięcy.

Reklama

– Nie – odpowiada Zaraza. – Ja wzięłam tysiąc. To strach zabrał resztę.

Kiedy tak irracjonalnie się boję, że dosłownie całe ciało zaczyna mi drżeć i przy każdym oddechu czuję, jakbym na piersiach miała kamień młyński, jedyne, co mogę zrobić, to zawołać jak uczniowie wtedy na łodzi: – Panie, ratuj mnie, bo ginę!

Widocznie nie mam jeszcze do końca uszu otwartych na słowa wsparcia, które dosłownie wylewają się z kart Biblii dla każdego, kto chodzi w ciemnościach i bez przebłysku światła. Aż trudno w to uwierzyć, ale nasz Ojciec tak już to urządził, że na każdy dzień roku daje mi jedną radę: Odwagi! Nie bój się! Nie lękaj się! To chyba najczęstsza porada Boga w Piśmie Świętym. Podobno pojawia się w nim, choć w różnych brzmieniach, aż trzysta sześćdziesiąt pięć razy!

Nie bój się. Zaufaj… Oprzyj się na Mnie. Ja będę z tobą. Nie opuszczę cię, ani nie porzucę. Będę z Tobą, dokądkolwiek pójdziesz. Pomogę ci we wszystkim.

I powoli zaczyna do mnie docierać. Sama jestem taka bezsilna. Potykam się co krok.

To Jego miłość jest najlepszym lekarstwem na mój lęk. To z Jego miłości, totalnej i bezwarunkowej, cała moja MOC.

Święta Maryjo, Królowo Pokoju, módl się za nami,

Święty Benedykcie, módl się za nami,

Święci Cyrylu i Metody, módlcie się za nami,

Święta Brygido, módl się za nami,

Święta Tereso Benedykto od Krzyża, módl się za nami,

Święta Katarzyno ze Sieny, módl się za nami.

W tekście wykorzystano fragmenty bestselerowej książki Moniki Górskiej "Zaufaj i puść", wydanej w 2023 r. przez Fabrykę Opowieści. (Śródtytuły pochodzą od redakcji).

Materiał prasowy

2024-03-20 20:50

Ocena: +46 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielkopostne rozważania Siedmiu Boleści NMP: Zdjęcie z krzyża

[ TEMATY ]

#NiezbędnikWielkopostny2024

Ks. Krzysztof Hawro

W każdą niedzielę Wielkiego Postu zapraszamy do wspólnego rozważania Siedmiu Boleści NMP.

Boleść pierwsza: Proroctwo Symeona Boleść druga: Ucieczka do Egiptu Boleść trzecia: Zgubienie Jezusa Boleść czwarta: Spotkanie na Drodze Krzyżowej Boleść piąta: Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa Boleść szósta: Zdjęcie z krzyża Boleść siódma: Złożenie do grobu
CZYTAJ DALEJ

Pożegnanie śp. ks. kan. Czesława Pytlosa

2025-03-15 15:50

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Ks. Paweł Kłys

W kościele pw. Świętego Wojciecha w Łodzi rodzina, siostry zakonne i duchowni pożegnali ks. kań. Czesława Pytlosa. Mszy św. żałobnej za zmarłego przewodniczył bp Zbigniew Wołkowicz - biskup pomocniczy Archidiecezji Łódzkiej, a homilię wygłosił ks. Robert Arndt – wieloletni dyrektor Domu Księży Emerytów w Łodzi, obecni kapelan Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi.
CZYTAJ DALEJ

Rzym upamiętni 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II

2025-03-15 19:03

[ TEMATY ]

rocznica

Rzym

św. Jan Paweł II

Episkopat Flickr

W Rzymie zaplanowano liczne wydarzenia upamiętniające 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Kościół i Hospicjum św. Stanisława B.M. będzie miejscem uroczystości religijnych i koncertów pasyjnych. Główne obchody odbędą się 2 kwietnia o godz. 15.00 w Bazylice św. Piotra w Watykanie, gdzie zostanie celebrowana uroczysta Msza święta z okazji 20-tej rocznicy powrotu do Domu Ojca papieża Jana Pawła II pod przewodnictwem kard. Pietro Parolina, Sekretarza Stanu.

W najbliższym czasie w Wiecznym Mieście odbędzie się szereg uroczystości związanych z obchodami 20-stej rocznicy śmierci św. Jana Pawła II, które Kościół i Hospicjum św. Stanisława B.M. w Rzymie będzie organizować lub współorganizować.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję