Reklama

Wiara

26 czerwca

#LudzkieSerceBoga: On żyje i chce, abyś żył!

Serce Jezusa, życie i zmartwychwstanie nasze... Być może spośród wszystkich trzydziestu trzech wezwań litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa to właśnie najbardziej potrzebujemy usłyszeć i odkryć jako aktualne. Aktualne dzisiaj. Aktualne tutaj. W tym konkretnym – być może do bólu – miejscu i momencie naszego życia.

[ TEMATY ]

#LudzkieSerceBoga

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bo to na ten moment, na tę chwilę i sytuację potrzebujemy wiary, czyli światła, które pozwoli nam widzieć prawdziwy sens wydarzeń i spraw, oraz rozumieć ludzi (w tym nas samych) i rzeczy w ich istocie. Tylko wówczas potrafimy rzeczywiście żyć, a nie tylko wegetować, skupiając się na „przetrwaniu”, czy też zatracać w namiastkach życia, które nieodmiennie sprowadzają się do „użycia”.

W swojej pierwszej encyklice papież Franciszek pisał: „Pilne staje się odzyskanie światła, które jest właściwą cechą wiary, bo kiedy gaśnie jej płomień, wszystkie inne światła tracą w końcu swój blask. Światło wiary ma bowiem szczególny charakter, ponieważ jest zdolne oświetlić całe życie człowieka. Żeby zaś światło było tak potężne, nie może pochodzić od nas samych, musi pochodzić z bardziej pierwotnego źródła, musi ostatecznie pochodzić od Boga. Wiara rodzi się w spotkaniu z Bogiem żywym, który nas wzywa i ukazuje nam swoją miłość, miłość nas uprzedzającą, na której możemy się oprzeć, by trwać niezłomnie i budować życie. Przemienieni przez tę miłość, otrzymujemy nowe oczy, doświadczamy, że jest w niej zawarta wielka obietnica pełni i kierujemy spojrzenie w przyszłość. Wiara, którą przyjmujemy od Boga jako dar nadprzyrodzony, jawi się jako światło na drodze, wskazujące kierunek naszej wędrówki w czasie. Z jednej strony pochodzi ona z przeszłości, jest światłem pamięci o Założycielu, o życiu Jezusa, gdzie objawiła się Jego w pełni wiarygodna miłość, zdolna zwyciężyć śmierć. Lecz jednocześnie, ze względu na to, że Chrystus zmartwychwstał i przeprowadza nas poza próg śmierci, wiara jest światłem bijącym z przyszłości, które otwiera przed nami wielkie horyzonty i kieruje nas poza nasze odosobnione «ja» ku szerokiej komunii” (encyklika „Lumen fidei”, 4).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W adhortacji „Christus vivit” (czyli: Chrystus żyje), adresowanej szczególnie do ludzi młodych, papież ujął to jeszcze krócej i dosadniej: „Chrystus żyje. On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. Tak więc pierwsze słowa, które pragnę skierować do każdego z młodych chrześcijan, brzmią: On żyje i chce, abyś żył! On jest w tobie, jest z tobą i nigdy cię nie opuszcza. Niezależnie od tego, jak bardzo byś się oddalił, Zmartwychwstały jest obok ciebie, wzywa cię i czeka na ciebie, abyś zaczął od nowa. Kiedy czujesz się stary z powodu smutku, urazów, lęków, wątpliwości lub porażek, On będzie przy tobie, aby na nowo dać ci siłę i nadzieję” (adhortacja apostolska „Christus vivit”, 1-2).

Reklama

Aż nazbyt często doświadczamy różnych rodzajów śmierci. Lęk przed traceniem, przemijaniem, umieraniem potrafi zamienić życie w udrękę i odebrać nam wszelkie siły. Dlatego najważniejszą dobrą wiadomością w historii kosmosu jest nowina o tym, że „JEDEN z nas wielu przeszedł w poprzek wszystkich nurtów mijania i zmienił kierunek pola, w którym przemija każdy (…) To Przejście nazywa się PASCHA” (K. Wojtyła, „Misterium Paschalne”). Jezus z Nazaretu „wrócił zza grobu”, ale nie jako chwilowo przywrócony do życia, lecz jako Ten, który pokonawszy śmierć w sobie, żyje odtąd życiem zupełnie nowej jakości. Wrócił do nas i po nas. Chce i może to nowe życie przekazywać innym. Wystarczy tylko wyciągnąć do Niego ręce, zawołać, dotknąć Go, przyjąć. Tylko tyle, by wydarzyło się aż tyle. A wtedy pośród naszego zwykłego, codziennego życia – tak często obezwładnionego strachem przed mniej lub bardziej dosłownym umieraniem – zaczynamy żyć tym życiem, które nie ma kresu, bo toczy się w Świetle nieznającym zmierzchu. Jego znakiem rozpoznawczym jest miłość. To co kochane, jest nieśmiertelne. Dlatego, że On zmartwychwstał, żyje, jest tuż obok i daje się tobie. Dzisiaj, tutaj, teraz.

Reklama

Dzięki współpracy z Katolicką Rozgłośnią Radiową FIAT w Częstochowie rozważania są dostępne w wersji dźwiękowej.


Promuj akcję na swojej stronie internetowej

Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)

#LudzkieSerceBoga
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-ludzkieserceboga-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>

Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)

#LudzkieSerceBoga
<a href="https://www.niedziela.pl/ludzkieserceboga"><img src="https://www.niedziela.pl/download/banerludzkieserceboga-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #LudzkieSerceBoga" /></a>

Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl

2023-06-25 21:00

Ocena: +50 -3

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#LudzkieSerceBoga: We mnie ma upodobanie

[ TEMATY ]

#LudzkieSerceBoga

Karol Porwich/Niedziela

Być zauważonym, wziętym pod uwagę i zostać afirmowanym, potwierdzonym jako ważny, istotny, chciany i cenny, to – poza fundamentalnymi potrzebami biologicznymi – jedna z podstawowych ludzkich potrzeb.

Wynika z faktu bycia istotą społeczną, z naszej natury – tak a nie inaczej stworzonej przez Boga. Zauważmy, że Biblia zaczyna się od aktu stwórczego Boga, który jednocześnie jest aktem afirmatywnym: „A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre” (Rdz 1,31). Bóg powołuje do istnienia i potwierdza zasadniczą istotową dobroć stworzeń, stwarza i błogosławi. Nie chodzi tu o dobroć moralną, o jakieś zasługi stworzeń, ale o dobroć ontologiczną, bytową. Są dobre, bo istnieją, gdyż istnieją, jako chciane przez Boga.

CZYTAJ DALEJ

Św. Ekspedyt - dla żołnierzy i bezrobotnych

Niedziela łowicka 51/2004

Sławny - u nas mało znany

CZYTAJ DALEJ

Bp Andrzej Przybylski: Jezus jest Pasterzem, nie najemnikiem!

2024-04-19 22:12

[ TEMATY ]

rozważania

bp Andrzej Przybylski

Archiwum bp Andrzeja Przybylskiego

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

21 Kwietnia 2024 r., czwarta niedziela wielkanocna, rok B

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję