Reklama

Wiara

Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej?

Niedziela Ogólnopolska 31/2020, str. IV

[ TEMATY ]

homilia

Adobe. Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zaspokojenie życiowych potrzeb każdego człowieka jest wymogiem sprawiedliwości. Należy też do nich sprawiedliwy podział żywności, przede wszystkim chleba i wody. Prorocy Starego Testamentu napiętnowali wszelkie przejawy niesprawiedliwości społecznej jako ciężkie przewinienia przeciw Bogu i ludziom. Lecz prorok Izajasz uczy, że istnieją dwa wielkie niebezpieczeństwa. Po pierwsze, potrzeba chleba i wody może być zaspokajana czymś, co stanowi ich namiastkę, a po drugie, poprzestanie na chlebie i wodzie nie wystarczy, bo można przeoczyć albo zupełnie zlekceważyć inny głód, tak samo dotkliwy – głód Boga. Tylko On jest w stanie mu sprostać i to czyni, bo jest „dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył” (por. Ps 145, 9). Dlatego psalmista z wdzięcznością wyznaje: „Otwierasz rękę, karmisz nas do syta” (por. Ps 145, 16).

Tłumy zgromadzone wokół Jezusa tak bardzo zasłuchały się w Jego nauczanie, że trwały przy Nim do późnego wieczora. Uczniowie widzieli potrzebę zaspokojenia ich głodu, lecz uznali, że słuchacze sami powinni o to zadbać. Sugerowali więc rozesłanie zgłodniałych ludzi w poszukiwaniu chleba. Jezus, wychodząc naprzeciw głodowi słowa Bożego, nie zlekceważył głodu chleba: „Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!” (Mt 14, 16). Nie dysponując żywnością, uczniowie byli przekonani, że są bezsilni. Konieczna okazała się interwencja Jezusa, której w ogóle nie przewidywali. Cudowne rozmnożenie chleba wskazuje na konieczność umiejętnego łączenia dwóch wymiarów: tego, który kieruje wzrok ku Bogu, hojnemu Dawcy, bo „jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają” (por. Ps 145, 18), i temu, który kieruje wzrok ku ludziom, okazując im pomoc, jakiej potrzebują. Oba wymiary stanowią zadanie Kościoła i wyznaczają powinności wiernych, którzy do niego należą. Chcąc sprostać temu powołaniu, nie możemy polegać wyłącznie na sobie i na własnych siłach. Gdyby poprzestać na bezradności uczniów, głodny tłum nie zostałby nakarmiony, a głód chleba mógłby przesłonić i zdławić głód słowa Bożego.

W Liście do Rzymian św. Paweł podkreśla, że we wszystkim decydująca jest mocna więź z Jezusem Chrystusem. Wiele okoliczności jej nie sprzyja, a nawet ją osłabia i niszczy, lecz właściwą miarę silnej wiary i przynależności chrześcijańskiej stanowi wierność. Znajduje ona wyraz w zaufaniu podobnym do tego, które okazali uczniowie, zaczynając łamać na oczach wielotysięcznego tłumu zaledwie pięć chlebów i rozdzielać dwie ryby. Zaspokojenie głodu wszystkich zgromadzonych wydawało się absolutnie nierealne. Ale tam, gdzie człowiek nic nie może, dobroć Boża czyni cuda. Trzeba jedynie – i aż! – bezgranicznie zaufać Bogu. W rozważaniu godności i powinności wyznawcy Chrystusa św. Paweł łączy poznanie dobroci Bożej z wyznaniem pełnego zaufania, otwartego na jej przyjmowanie. Pyta retorycznie: „Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej?” (Rz 8, 35). W tym pytaniu istnieje zamierzona dwutorowość: od miłości, którą Chrystus ma wobec Ojca, i od miłości, którą my powinniśmy mieć wobec Chrystusa. Wyliczając rozmaite przeciwności, Apostoł Narodów odpowiada, że nie ma nic takiego, co zdołałoby nas odłączyć od miłości Boga, i dodaje: „która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rz 8, 39). Warunkiem niezłomnej wierności Bogu jest ufne naśladowanie Chrystusa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2020-07-28 08:21

Ocena: +4 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wezwani do zbawienia

Niedziela Ogólnopolska 34/2019, str. 25

[ TEMATY ]

homilia

Romolo Tavani – stock.adobe.com

Każdy człowiek – bez względu na miejsce zamieszkania na ziemi, swój status społeczny czy zawodowy – potrzebuje najbardziej podstawowych rzeczy do tego, aby żyć, takich jak tlen, woda czy pokarm. Nic nie ma większego znaczenia dla życia ludzkiego niż te podstawowe dobra – bez nich ciało umiera. Podobnie jest z wymiarem duchowym człowieka, który powołany do wieczności w Jezusie Chrystusie, jedynym Odkupicielu, jest wezwany do szczęścia w królestwie Bożym. Wezwani do zbawienia są wszyscy ludzie. Prorok Izajasz wyraźnie mówi w pierwszym czytaniu o powszechnej woli zbawczej Boga, który pragnie szczęścia każdego człowieka. Dlatego wezwanie dzisiejszego Psalmu odnosi się do nas, abyśmy całemu światu głosili Ewangelię – dobrą nowinę o zbawieniu.

CZYTAJ DALEJ

Kapłaństwo - dar Jezusa dla Kościoła

Niedziela legnicka 4/2004

[ TEMATY ]

kapłaństwo

Karol Porwich/Niedziela

Bóg dał światu wielki dar kapłaństwa. On sam wybiera tych, którzy stają się ministrami Jego nieskończonej miłości, którą przekazują wszystkim ludziom. Jezus Chrystus, zanim powrócił do Ojca, ustanowił sakrament kapłaństwa, aby na zawsze zapewnić obecność kapłanów na ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Msza Wieczerzy Pańskiej. Wolność wypełniona miłością

2024-03-29 07:01

Paweł Wysoki

Ten, kto kocha na wzór Jezusa, nie jest zniewolony sobą, jest wyzwolony do służby, do dawania siebie - powiedział bp Adam Bab.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję