Reklama

Mierzyć każdego człowieka miarą serca

Otrzymaliśmy życie nie tylko biologiczne, ale także życie nadprzyrodzone, każdego dnia podtrzymywane przez Boga – mówi abp Wacław Depo

Niedziela Ogólnopolska 22/2014, str. 24

Ks. Mariusz Frukacz

Albertynki poczas spotkania w Częstochowie

Albertynki poczas spotkania w Częstochowie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Siostry Albertynki, posługujące ubogim, 80 lat temu przybyły do Częstochowy, aby podjąć służbę w Domu Noclegowym dla Bezdomnych Kobiet – dziś Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych. 18 maja br. uroczystościom jubileuszowym w kaplicy Domu przewodniczył metropolita częstochowski abp Wacław Depo. Mszę św. koncelebrowali: ks. prał. Marian Szczerba – kanclerz częstochowskiej Kurii Metropolitalnej, o. Jan Szpila, bernardyn – proboszcz parafii pw. św. Jana z Dukli w Częstochowie, ks. prał. Stanisław Gębka – proboszcz parafii archikatedralnej pw. Świętej Rodziny w Częstochowie, ks. prał. Zdzisław Małecki oraz ks. Mariusz Trojanowski – sekretarz Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego.

W homilii abp Depo przypomniał, że „na ołtarzu trzeba zebrać wszystkie wysiłki, trudy i cierpienia ludzi związanych z tym Domem”. – Kościół troszczy się, aby każdy z nas, przychodząc pod Krzyż i patrząc na Zmartwychwstanie, stawał się współuczestnikiem tych tajemnic – mówił. Wyjaśnił, że być współuczestnikiem cierpienia, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa to znaczy uwierzyć, że jest się wbudowanym w Jego Ciało. – Trzeba przeżywać tajemnicę wejścia w życie Boga – podkreślił. – Zostaliśmy bowiem przez Niego powołani. Otrzymaliśmy życie nie tylko biologiczne, ale także życie nadprzyrodzone, każdego dnia podtrzymywane przez Boga. Abp Depo wskazał na przykłady św. Brata Alberta, św. Jana Pawła II i bł. Bernardyny Jabłońskiej jako na „szczególne światła i znaki na naszych drogach”. Podkreślił heroizm wiary św. Jana Pawła II, który objawiał się m.in. podczas rzymskiej procesji Bożego Ciała, gdy cierpiący Papież ukląkł na chwilę przed Najświętszym Sakramentem, mówiąc: „On tutaj jest”, gdy w Lourdes osunął się z klęcznika, a w Ziemi Świętej, cierpiący, wchodził na Golgotę. Ksiądz Arcybiskup zaapelował za św. Janem Pawłem II: „Abyście nigdy nie wzgardzili tą miłością, która objawiła się w krzyżu Chrystusa, a bez której ludzkie życie nie ma sensu”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Pod koniec Liturgii abp Depo pobłogosławił stacje drogi krzyżowej i poświęcił odnowioną, rozbudowaną część Domu. Na uroczystości obecne były siostry albertynki na czele z przełożoną generalną zgromadzenia s. Krzysztofą Babraj, przełożoną prowincji s. Marią Kowalik i przełożoną Domu s. Krystyną Kostaś, przybyli także ofiarodawcy i wykonawcy, pracownicy i mieszkanki Domu. – Posługa na rzecz drugiego człowieka jest w tym domu najważniejsza – mówiła podczas uroczystości s. Maria Kowalik. – Miłość i służba powinny wypełniać treść życia każdego człowieka, którego trzeba „mierzyć miarą serca”– podkreślała za św. Janem Pawłem II.

Dom Pomocy Społecznej został założony w 1934 r. przez Towarzystwo Dobroczynności pod nazwą Dom Noclegowy dla Bezdomnych Kobiet. Przewodniczącym Towarzystwa Dobroczynności i opiekunem Domu był wówczas ks. Antoni Godziszewski – radca prawny i urzędnik Kurii Diecezjalnej w Częstochowie. Za jego staraniem do Domu sprowadzone zostały Siostry Albertynki. Od 1972 r. kapelanem Domu jest bp Antoni Długosz. Obecnie mieszka tu ponad 80 podopiecznych.

2014-05-27 15:51

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Katarzyna Tekakwitha

2024-04-17 07:59

[ TEMATY ]

święci

pl.wikipedia.org

Katarzyna Tekakwitha

Katarzyna Tekakwitha

Św. Katarzyna Tekakwitha, zwana też Kateri, była Indianką z plemienia Mohawków. Przyszła na świat w kwietniu 1656 r. Jej ojciec był poganinem, wodzem osady. Matka była chrześcijanką, Indianką z plemienia Algonkinów.

Kateri wcześnie straciła rodziców, którzy zmarli na ospę. Wychowywała się u ciotki i wuja, który został wodzem plemienia. Chrzest przyjęła w wieku 18 lat. Za patronkę obrała sobie św. Katarzynę ze Sieny. Robiła krzyże z zebranych gałęzi, rozdawała je ludziom i umieszczała je w różnych miejscach w lesie. Nie rozstawała się z różańcem, a jej pobożność zrobiła wrażenie nie tylko na Indianach lecz także na Francuzach.

CZYTAJ DALEJ

Świadectwo pasji do świętych obrzędów Kościoła

2024-04-17 11:15

[ TEMATY ]

Z pasji do liturgii

Dawid Makowski

Archiwum archidiecezji krakowskiej

Wkład w organizację konkursu miał również nasz diecezjanin Dawid Makowski (drugi z prawej). Zielonogórzanin jako koordynator projektu „Z pasji do liturgii” opowiedział młodym pasjonatom liturgii o swojej drodze i pasji do świętych obrzędów Kościoła

Wkład w organizację konkursu miał również nasz diecezjanin Dawid Makowski (drugi z prawej). Zielonogórzanin jako koordynator projektu „Z pasji do liturgii” opowiedział młodym pasjonatom liturgii o swojej drodze i pasji do świętych obrzędów Kościoła

Nasz diecezjanin zielonogórzanin Dawid Makowski wziął udział w organizacji Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy Liturgicznej. Finał konkursu odbył 14 kwietnia w murach Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej.

Konkurs był jednym z elementów Kongresu Eucharystycznego Archidiecezji Krakowskiej, przeżywanego pod hasłem: „Jestem z wami! Obecność Chrystusa w Eucharystii!”. Zgromadził on aż 343 uczestników z całej Polski.

CZYTAJ DALEJ

S. Faustyna Kowalska - największa mistyczka XX wieku i orędowniczka Bożego Miłosierdzia

2024-04-18 06:42

[ TEMATY ]

św. Faustyna

Święta Faustyna

św. s. Faustyna Kowalska

św. Faustyna Kowalska

Graziako

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia – sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia –
sanktuarium w
Krakowie-Łagiewnikach

Jan Paweł II beatyfikował siostrę Faustynę Kowalską 18 kwietnia 1993 roku w Rzymie.

Św. Faustyna urodziła się 25 sierpnia 1905 r. jako trzecie z dziesięciorga dzieci w ubogiej wiejskiej rodzinie. Rodzice Heleny, bo takie imię święta otrzymał na chrzcie, mieszkali we wsi Głogowiec. I z trudem utrzymywali rodzinę z 3 hektarów posiadanej ziemi. Dzieci musiały ciężko pracować, by pomóc w gospodarstwie. Dopiero w wieku 12 lat Helena poszła do szkoły, w której mogła, z powodu biedy, uczyć się tylko trzy lata. W wieku 16 lat rozpoczęła pracę w mieście jako służąca. Jak ważne było dla niej życie duchowe pokazuje fakt, że w umowie zastrzegła sobie prawo odprawiania dorocznych rekolekcji, codzienne uczestnictwo we Mszy św. oraz możliwość odwiedzania chorych i potrzebujących pomocy.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję